Een bezoekje van de Sint

De Sint is alweer een tijdje in het land, en in die paar weken dat hij hier dan is, moet hij weer erg veel mensen bezoeken. Hoofdzakelijk gaat hij dan naar scholen toe, maar zo nu en dan wil hij ook op een bedrijf verschijnen. En dat gebeurde dus afgelopen woensdag, want de sint kwam langs op mijn werk.

Ik had dus een mailtje ontvangen over het bezoekje van de sint en heb die meteen naar huis geforward. Rachel vond het ook erg gaaf en zodoende kwam zij met Nathalie afgelopen woensdag naar Amsterdam om de sint te zien. Ze kwamen even eerder, zodat ze ook papa’s werkplek konden bezichtigen. Nathalie was erg onder de indruk, maar vroeg al snel wanneer sinterklaas langs zou komen. We gingen dus al snel naar de kantine waar het werkelijke feest plaats zou vinden.

Eerst kwamen de zwarte pieten die het natuurlijk erg spannend maakte of sinterklaas zo ie zo wel zou komen. Nathalie zat lekker met Dean (zoontje van collega Jeroen), op de voorste rij en zat heerlijk aan de pepernoten terwijl de pieten het publiek vermaakte. Uiteindelijk, na veel vijven en zessen, kwam de sint natuurlijk toch nog even langs. Nathalie kreeg uiteindelijk een blokkentrein van Woezel en Pip waar ze nu al dagen met veel plezier mee speelt.

Al met al was het een geslaagd feestje. Ik vind het erg gaaf dat mijn werk zoiets voor de kinderen organiseert.

Mazzel

Een weekendje weg

Afgelopen weekend vierde mijn moeder haar 65ste verjaardag. Voor deze aangelegenheid had ze ons voor een lang weekendje weg uitgenodigd. Nathalie hadden we een paar dagen daarvoor hierover op de hoogte gebracht. Ze zat daardoor al helemaal in de vakantie stemming toen wij afgelopen vrijdag naar Groenlo toe reden. Groenlo is overigens wel een “stukkie” rijden. Zover zelfs dat Nathalie voor het eerst dat ik me kan herinneren, vroeg of we der al waren. Maar misschien had dit ook te maken met het feit dat ze wel erg veel zin in het weekendje had.

Het was een flink huisje waar we in zaten. Dit moest ook wel, want we waren er met zijn tienen. Dat getal was inclusief de hond, want die hoort natuurlijk ook bij de familie. Nathalie, Rachel en ik sliepen op 1 kamer. Dit vond Nathalie wel grappig want dat was ze helemaal niet gewend. Normaal gesproken heeft ze haar eigen kamertje natuurlijk waar ze in slaapt. Die vrijdag hebben we eerst de grote speeltuin verkend die op vakantie park Marveld aanwezig was. Dit vond Nathalie natuurlijk erg gaaf. Op de zaterdag hebben we natuurlijk ook het bijbehorende zwembad bezocht. Nathalie vond het in het water springen en van de glijbaan afgaan wel erg gaaf. In de hele weekendje (zondag zijn we natuurlijk ook nog wezen zwemmen), heeft ze dit wel honderd keer gedaan.

Maar naast alle gespat in het zwembad, heeft Nathalie zich prima vermaakt met haar nicht Fleur en haar neef Menno. Ze trokken het hele weekend al spelend met elkaar op en dat vind ik dan als papa natuurlijk erg gaaf om te zien. Zelf hebben Rachel en ik ons ook prima vermaakt. Het was erg gezellig om met de familie zo’n weekendje te beleven.

Mazzel

Het tuinhuisje

“papa, binnen komen.” . Ik word door mijn dochter uitgenodigd om in haar nieuwe tuinhuisje te komen thee drinken. Ik ga dus het huisje binnen en ga op een stoeltje zitten. Nadat we lekker een denkbeeldig kopje hebben gedronken, komt Nathalie op een ander idee. Papa opsluiten in het tuinhuisje.

Ze gaat het huisje uit en daarna sluit ze het deurtje achter zich. Ik blijf alleen achter. Ik vraag haar of papa ook weer naar buiten mag, maar dat wordt niet toegestaan door de eigenwijze peuter. Af en toe drukt ze op het belletje van de deur en komt dan weer een kopje thee drinken. Maar ze verlaat dus zelf elke keer het huisje zodat ik alleen in mijn “cel” achterblijf. Dan bedenk ik een list. Nadat ik diverse keren had gevraagd of ik er weer uit mocht, vertelde ik dat ik wel erg eenzaam ben. “Wil je een knuffel uit de knuffelbak voor me halen?”, vraag ik haar. Tot mijn verbazing gaat ze akkoord, en verzuimt op die manier even haar nieuwe hobby als cipier. Ik sluip snel het huisje uit en verberg me zodat ze me niet meer kan zien. Toen ze weer terug was, deed ze de deur open. Tot haar verbazing ziet ze papa niet meer op het stoeltje zitten. “Papa”…. Roept ze en ze rent om het huisje heen opzoek naar de ontsnapte gevangene. Het eindigt in een wedstrijdje rennen om het nieuwe tuinhuisje.

Al met al bevalt het nieuwe huisje ons meissie wel erg goed. Ze speelt er bijna dagelijks in. De eerste avond dat ze naar bed toe moest, heb ik haar voor het eerst in mijn leven over mijn schouders weg moeten dragen. Ze wilde maar niet stoppen met spelen. Ik moest haar beloven dat het huisje er morgen weer zou staan. Door haar slaapkamer raam moest ik de eerste paar avonden het huisje laten zien, omdat ze bang was dat het de dag erna niet meer zou zijn. Dat hoeft nu niet al niet meer. Ze weet dat het huisje de dag erna heus nog wel zal zijn.

Mazzel.