Ik kan me eigenlijk helemaal niet meer herinneren wanneer ik zo ie zo naar een Circus ben geweest. Ik zal er vast wel eens eentje bezocht hebben natuurlijk, maar dat is nergens meer op mijn harde schijf terug te vinden.
Het was Rachel die tijdens het surfen op het internet, tegen het wintercircus aanliep. Het leek haar wel een leuk ideetje om op onze vrije dag die eens te gaan bezoeken. Aanvankelijk wilde we met de trein naar Utrecht (daar waar het circus is staat) , maar we besloten om toch met de auto te gaan. De weersvoorspellingen waren voor die dag niet al te best. Er werd namelijk sneeuw en ijzel voor onze vrij woensdag voorspelt. Zodoende hebben we het laatst mogelijke weerbericht afgewacht, en toen besloten we toch met de auto te gaan. Volgens Arend Langeberg vielen de snelwegen in Nederland perfect te bereiden. Een aangezien ik Arend altijd al een sympathieke vent heb gevonden, nam ik dat direct van hem aan. Bovendien konden we dan nog een uurtje langer in ons bedje blijven liggen.
We moesten de Knight wel even uit graven, want sneeuw was er weldegelijk in grote hoeveelheden gevallen. Maar eenmaal op de snelweg viel daar niets meer van te merken. Er waren ook totaal geen files, zodat we ruim op tijd bij de jaarbeurs aankwamen.
Voordat de hoofdtent openging, verbleven wij eerst in een soort mega wacht tent. Daar kon je allerlei lekkere dingen kopen, en zelfs een ritje op een draaimolen maken. Rachel en ik hebben een broodje Unox tent overvallen. Die broodjes waren mega lekker kan ik je vertellen. Na ongeveer drie kwartier wachten mochten we dan eindelijk naar binnen. We zaten redelijk vooraan, zodat we een goed overzicht over de arena hadden. De shows van het circus waren werkelijk een mega spektakel. Je houdt het niet voormogelijk wat mensen (en dieren natuurlijk ook ) allemaal kunnen leren. Zo was er bijvoorbeeld een koeien show (die je blijkbaar ook heel veel kunstjes kunt leren), en diverse zeer moedige acrobaten die blijkbaar geen hoogte vrees hadden. Ook was er een goochelaar die zijn zeer charmante assistentes steeds maar weer weg toverde. Gelukkig doken ze dan op een compleet onverwachte plek weer op, zodat er volgens mij geen eentje is verdwenen. Naast de koeien waren er ook paarden, honden en geiten die allerlei truukjes uitvoerden.
Kortom, Rachel en ik hebben ons perfect vermaakt die dag. Zeker een aanrader voor het geval je binnenkort een keertje vrij bent.
Mazzel
31 december 2009
27 december 2009
De komende cursus
Om zoveel mogelijk vrije uren nog in 2009 op te maken, heb ik deze laatste week vrij gekregen. Aangezien Rachel geen vrij heeft, weet ik nog niet helemaal wat ik ga doen. Ik heb me zojuist wel al vast opgegeven voor de LOI cursus Visual Basic, en hoop dus dat ik het lesmateriaal zo snel mogelijk binnen krijg.
Ik heb vreselijk zin in de cursus, maar zie er ook wel een beetje tegenop. Ik heb geen flauw idee hoe zwaar het gaat worden. Hopelijk komt mijn 12jarige ervaring met (Visual) Foxpro goed van pas. De laatste paar weken zit ik online al wat naar voorbeelden te zoeken. Veel dingen komen me bekent voor, en dat geeft hoop. Naast voorbeelden op gewone sites, zijn er ook tal van voorbeelden op Youtube te zien. Ook daarvan zou ik natuurlijk een hele boel kunnen leren. Bij BOL.COM heb ik alvast een online boek aangeschaft die verteld over de verschillen tussen Visual Foxpro en Visual Basic. Daarin staan voorbeelden hoe je iets in Foxpro maakt, en hoe je dat dan in Visual Basic ook kunt maken. Ik verwacht dat dit boek na de cursus erg van pas komt.
Maar eerst ga ik de cursus stap voor stap volgen. Met de online studie begeleider van de LOI hoop ik de basis voor mijn algemene kennis op te bouwen. Daarna, kan ik met het bol.com boek mijn kennis verder uitbreiden. Ik hoop in 2010 het eerste programma in Visual Basic 2008 .net voor mijn werk te kunnen maken.
Mazzel
Ik heb vreselijk zin in de cursus, maar zie er ook wel een beetje tegenop. Ik heb geen flauw idee hoe zwaar het gaat worden. Hopelijk komt mijn 12jarige ervaring met (Visual) Foxpro goed van pas. De laatste paar weken zit ik online al wat naar voorbeelden te zoeken. Veel dingen komen me bekent voor, en dat geeft hoop. Naast voorbeelden op gewone sites, zijn er ook tal van voorbeelden op Youtube te zien. Ook daarvan zou ik natuurlijk een hele boel kunnen leren. Bij BOL.COM heb ik alvast een online boek aangeschaft die verteld over de verschillen tussen Visual Foxpro en Visual Basic. Daarin staan voorbeelden hoe je iets in Foxpro maakt, en hoe je dat dan in Visual Basic ook kunt maken. Ik verwacht dat dit boek na de cursus erg van pas komt.
Maar eerst ga ik de cursus stap voor stap volgen. Met de online studie begeleider van de LOI hoop ik de basis voor mijn algemene kennis op te bouwen. Daarna, kan ik met het bol.com boek mijn kennis verder uitbreiden. Ik hoop in 2010 het eerste programma in Visual Basic 2008 .net voor mijn werk te kunnen maken.
Mazzel
20 december 2009
Ons eigen dorpje
Toen ik op mijn zelf ging wonen, moest ik natuurlijk ook kerst spulletjes voor mezelf aanschaffen. Tegen Mark had ik een keer verteld dat ik een kunst kerstboom had aangeschaft die net het plafond niet raakte (zo groot dus). Toen hij een keertje langskwam, zag hij dat ik eigenlijk maar een klein boompje had aangeschaft. Omdat deze bijna het plafond raakte, kwam omdat ik hem op een hoge kast had neergezet.
Dit boompje hebben Rachel en ik jaren lang als “hoofd”kerstboom gehouden. Maar Rachel vond dat het dit jaar maar eens anders moest. Ze vond dat er dit jaar maar eens een normaal formaat kerstboom in ons huis moest komen. Ik hoefde daar eigenlijk niet eens over na te denken. Ze had natuurlijk helemaal gelijk. Een 30 cm hoge boom is natuurlijk leuk voor erbij, maar verdient de status ‘hoofdkerstboom van het huis’ natuurlijk niet.
Dus gingen we op een zaterdag naar een tuincentrum bij ons in de buurt. Eenmaal daarbinnen, keken wij ons ogen uit. Naast kerstbomen waren er allerlei andere leuke dingen om je huis mee te versieren. Complete miniatuur huisjes en mensjes stonden er ook te koop. Je kon er complete steden mee bouwen (als je daar genoeg geld voor had natuurlijk). We hebben het aanvankelijk bij de kerstboom gehouden. Dezelfde zaterdag hebben we deze in elkaar gezet, maar toch hielden we het gevoel dat onze kerstversiering dit jaar nog steeds niet helemaal af was. Het maken van een eigen miniatuur kerst dorpje, bleef in ons hoofd rondspoken. Daarom zijn we die woensdag erna weer terug gegaan naar het tuincentrum, en hebben toen een paar huisjes aangeschaft. Daarnaast ook natuurlijk wat miniatuur mensen, anders ziet het dorp er wel erg kaal uit. Compleet met nepsneeuw en al, lijkt het nu al aardig op een klein dorpje. Die we natuurlijk elk jaar een beetje gaan uitbreiden, zodat over een paar jaar onze eettafel met kerst volstaat met leuke huisjes e.d. De planning is om over vijf jaar stadsrechten aan te gaan vragen.
Mazzel.
Dit boompje hebben Rachel en ik jaren lang als “hoofd”kerstboom gehouden. Maar Rachel vond dat het dit jaar maar eens anders moest. Ze vond dat er dit jaar maar eens een normaal formaat kerstboom in ons huis moest komen. Ik hoefde daar eigenlijk niet eens over na te denken. Ze had natuurlijk helemaal gelijk. Een 30 cm hoge boom is natuurlijk leuk voor erbij, maar verdient de status ‘hoofdkerstboom van het huis’ natuurlijk niet.
Dus gingen we op een zaterdag naar een tuincentrum bij ons in de buurt. Eenmaal daarbinnen, keken wij ons ogen uit. Naast kerstbomen waren er allerlei andere leuke dingen om je huis mee te versieren. Complete miniatuur huisjes en mensjes stonden er ook te koop. Je kon er complete steden mee bouwen (als je daar genoeg geld voor had natuurlijk). We hebben het aanvankelijk bij de kerstboom gehouden. Dezelfde zaterdag hebben we deze in elkaar gezet, maar toch hielden we het gevoel dat onze kerstversiering dit jaar nog steeds niet helemaal af was. Het maken van een eigen miniatuur kerst dorpje, bleef in ons hoofd rondspoken. Daarom zijn we die woensdag erna weer terug gegaan naar het tuincentrum, en hebben toen een paar huisjes aangeschaft. Daarnaast ook natuurlijk wat miniatuur mensen, anders ziet het dorp er wel erg kaal uit. Compleet met nepsneeuw en al, lijkt het nu al aardig op een klein dorpje. Die we natuurlijk elk jaar een beetje gaan uitbreiden, zodat over een paar jaar onze eettafel met kerst volstaat met leuke huisjes e.d. De planning is om over vijf jaar stadsrechten aan te gaan vragen.
Mazzel.
13 december 2009
Gevallen sterren
Toen ik laatst even naar boven was, viel me op dat er een paar sterren van onze sterrenmuur waren gevallen. Waarschijnlijk was dit per ongeluk gebeurd toen Rachel en ik die middag het dekbed hadden verschoond. Ik moest de noordelijke sterrenhemel (uit het boekje) er weer even bij pakken om te kijken waar de gevallen sterren ook al weer thuis hoorde. Het viel me eigenlijk op dat na vijf jaar we eigenlijk nog maar weinig last hebben gehad van los latende sterren, want tot nu toe blijven ze voorbeeldig hangen. Toen ik de vier sterren weer keurig op hun plekkie zag hangen, moest ik even aan de volgende conversatie tussen Blikkie en Lappie Lapstok uit de Tovenaar van Oz denken.
Lappie : Die lucht is niet lucht dicht, want door al die gaatjes zie ik zonlicht.
Blikkie : Nee joh, dat zijn sterren.
Lappie : Bij ons in het weiland hadden ze er ook een stel van, maar wel veel minder.
Blikkie: Zou hun versterker niet geholpen hebben?
Lappie: Nee, ik heb nog nooit gezien dat er sterren bij kwamen. Ik heb trouwens nog nooit begrepen wie die gevallen sterren iedere keer weer ophangt . Want in alle stratenboeken waar ik in gezocht heb, staat de melkweg in ieder geval niet onder de M…. van Marietje…
Blikkie : Wie zou de nacht….. hebben uit gedacht….
Toen ik over dit gesprek nadacht, kwam het volgende bij me op : ‘Nou jongens, in deze fictieve universum aan mijn muur kan je de gozer die deze sterren elke keer weer ophangt WEL terug vinden onder M… namelijk onder Muis.’
Mazzel
Lappie : Die lucht is niet lucht dicht, want door al die gaatjes zie ik zonlicht.
Blikkie : Nee joh, dat zijn sterren.
Lappie : Bij ons in het weiland hadden ze er ook een stel van, maar wel veel minder.
Blikkie: Zou hun versterker niet geholpen hebben?
Lappie: Nee, ik heb nog nooit gezien dat er sterren bij kwamen. Ik heb trouwens nog nooit begrepen wie die gevallen sterren iedere keer weer ophangt . Want in alle stratenboeken waar ik in gezocht heb, staat de melkweg in ieder geval niet onder de M…. van Marietje…
Blikkie : Wie zou de nacht….. hebben uit gedacht….
Toen ik over dit gesprek nadacht, kwam het volgende bij me op : ‘Nou jongens, in deze fictieve universum aan mijn muur kan je de gozer die deze sterren elke keer weer ophangt WEL terug vinden onder M… namelijk onder Muis.’
Mazzel
9 december 2009
Een knievalletje richting Apple
Mijn collega Jeroen was hartstikke trots op mij vandaag. Ik was vandaag namelijk vrij, en heb die tijd niet alleen gebruikt om samen met Rachel wat orde op zaken te stellen (huishoudelijk gezien), maar ik heb ook een Ipod Touch aangeschaft.
Laatst waren Rachel en ik bij mijn vader, en die had er dus ook eentje. Hij liet even zien wat het allemaal kon, en ik was eigenlijk meteen onder de indruk. Afgelopen zaterdag, toen Rachel en ik even in de stad waren, stond ik op het punt om er ook eentje aan te schaffen, maar hield me toen nog in. De vrees dat het weer de zoveelste gadget zou worden, die uiteindelijk ergens op een plank verdwijnt , overheerste die middag. Maar naar lang nadenken heb ik toch besloten om er eentje aan te schaffen.
Mijn collega Jeroen (om even bij hem terug te komen) is een Apple fanaat. Hoe meer hij met zijn Iphone of Mac computer speelt, hoe meer hij een hekel aan Microsoft begint te krijgen. Ik ben bang dat die ‘neerwaartse’ spiraal niet meer tegen te houden is. Ik daarin tegen, hecht enorm veel waarde aan standaardisatie. Ik kom namelijk nog uit de tijd dat je vier verschillende computer merken had (MSX, Commodore, Atari en PC), waarvan je de software dus niet kon uitwisselen. Nu hebben we een standaard (in de vorm van Microsoft), en wat gaan mensen doen? Inderdaad, vervallen in het oude patroon van het meerdere systemen verhaal. Ook die opvatting moest ik dus overwinnen om toch tot de aanschaf van de Ipod over te gaan.
Vanaf zaterdag middag heb ik over die twee problemen nagedacht, en kwam tot de volgende conclusie. Punt 1 (over de zoveelste gadget) : kan ik nu simpelweg niet weten. Misschien verdwijnt de Ipod inderdaad na een paar maanden wel ergens in een kast, maar misschien ook niet. Dat moest de eventuele aanschaf niet in de weg kunnen staan, want anders kan je natuurlijk helemaal niets meer kopen…..Punt 2 (het standaardisatie probleem): heb ik (denk ik) misschien wat te zwart wit ingezien. Het is niet zo dat ik op deze Ipod geen bestanden kan gebruiken die onder Windows wel werken. Je kan op de Ipod namelijk mp3’s beluisteren, en filmpjes bekijken. Je kan er op internetten en je email bekijken. Kortom zo compatible als wat.
Toen ik Jeroen vandaag even via de MSN sprak, was hij dus hartstikke trots over mijn genomen beslissing. ‘Je eerste stap naar Apple is gemaakt’, zei hij. Zo extreem wil ik het niet noemen, maar een knievalletje was het in ieder geval wel..
Mazzel
Laatst waren Rachel en ik bij mijn vader, en die had er dus ook eentje. Hij liet even zien wat het allemaal kon, en ik was eigenlijk meteen onder de indruk. Afgelopen zaterdag, toen Rachel en ik even in de stad waren, stond ik op het punt om er ook eentje aan te schaffen, maar hield me toen nog in. De vrees dat het weer de zoveelste gadget zou worden, die uiteindelijk ergens op een plank verdwijnt , overheerste die middag. Maar naar lang nadenken heb ik toch besloten om er eentje aan te schaffen.
Mijn collega Jeroen (om even bij hem terug te komen) is een Apple fanaat. Hoe meer hij met zijn Iphone of Mac computer speelt, hoe meer hij een hekel aan Microsoft begint te krijgen. Ik ben bang dat die ‘neerwaartse’ spiraal niet meer tegen te houden is. Ik daarin tegen, hecht enorm veel waarde aan standaardisatie. Ik kom namelijk nog uit de tijd dat je vier verschillende computer merken had (MSX, Commodore, Atari en PC), waarvan je de software dus niet kon uitwisselen. Nu hebben we een standaard (in de vorm van Microsoft), en wat gaan mensen doen? Inderdaad, vervallen in het oude patroon van het meerdere systemen verhaal. Ook die opvatting moest ik dus overwinnen om toch tot de aanschaf van de Ipod over te gaan.
Vanaf zaterdag middag heb ik over die twee problemen nagedacht, en kwam tot de volgende conclusie. Punt 1 (over de zoveelste gadget) : kan ik nu simpelweg niet weten. Misschien verdwijnt de Ipod inderdaad na een paar maanden wel ergens in een kast, maar misschien ook niet. Dat moest de eventuele aanschaf niet in de weg kunnen staan, want anders kan je natuurlijk helemaal niets meer kopen…..Punt 2 (het standaardisatie probleem): heb ik (denk ik) misschien wat te zwart wit ingezien. Het is niet zo dat ik op deze Ipod geen bestanden kan gebruiken die onder Windows wel werken. Je kan op de Ipod namelijk mp3’s beluisteren, en filmpjes bekijken. Je kan er op internetten en je email bekijken. Kortom zo compatible als wat.
Toen ik Jeroen vandaag even via de MSN sprak, was hij dus hartstikke trots over mijn genomen beslissing. ‘Je eerste stap naar Apple is gemaakt’, zei hij. Zo extreem wil ik het niet noemen, maar een knievalletje was het in ieder geval wel..
Mazzel
Abonneren op:
Posts (Atom)
