Er is veel nieuws over de economische situatie hier in Nederland en hoe de regeringspartijen nu al weken met de PVV aan het onderhandelen zijn om dit probleem op te lossen. Gister leek er zowaar een gaatje voor het “linkse gevaar” te ontstaan, maar oom Geert zag dit ook in en besloot toch maar weer plaats te nemen aan de onderhandelingstafel.
Ik volg dit nieuws allemaal een beetje van een afstand. Al weet ik wel dat het een behoorlijke impact op ons leven kan gaan hebben wat daar in het Catshuis allemaal wordt besproken. Dat er bezuinigd moet worden, mag hopelijk nu wel eens duidelijk zijn. Maar dat het mensen persoonlijk gaat raken is natuurlijk een pijnlijke zaak. Hoe dan ook, ik ben niet voor een linkse wind die overigens heel graag door Den Haag heen wil waaien. Want persoonlijk denk ik dat links uiteindelijk geen verantwoordelijkheid zal nemen voor de ontstane situatie. De PVDA heeft bv al gezegd dat ze het begrotings tekort gerust op willen laten lopen. Ook boven die 3 procent. Ieder verstandig mens moet toch beseffen dat dit onacceptabel is. Ik vergelijk het altijd met mijn eigen portemonnee. Die KAN niet eens een begrotingstekort hebben, want als ie leeg is… dan is ie LEEG….. dan kan ik niets uitgeven…
Maar gaat het echt wel zo slecht met Nederland als we allemaal denken? Vandaag was ik bv naar een klant in Weert geweest. Op de terug weg reed ik langs een van de tankstations waar ze mijn broodjes programma gebruiken. Ik kon het natuurlijk niet laten om even naar binnen te gaan en te kijken. De gehele zaak was afgeladen vol met mensen die heerlijk stonden te eten en met elkaar zaten te kletsen. Ik dacht even dat ik een café was binnen gewandeld. Het warme (en verse) broodjes langs de snelweg systeem, verspreid zich als een olievlek over Nederland. Ook de tankstation concurrenten van onze klant gaan namelijk verse broodjes en drankjes aanbieden in hun tankstations. Kennelijk zit hier een enorm gat in de markt.
Toen ik met een flesje verse jus naar buiten liep, waar ik overigens 2 euro 75 voor had neergelegd, was ik nog steeds verbaast over het tafereel wat ik zojuist had meegemaakt. Massa’s Nederlandse consumenten die naar hartenlust 5 tot 10 eurocent per liter brandstof meer betalen (langs de snelweg). En dit terwijl de brandstof prijzen elke dag weer nieuwe records breken. En die voor een beetje drinken dus een slordige 6 gulden (sorry, ik rekende even terug) neerleggen. Zal het dan ECHT zo slecht gaan met Nederland? In ieder geval.. mocht ik door de crisis mijn baan kwijt raken. Dan begin ik een tankstation hier langs de Weel, en ga ik der verse warme broodjes met vers geperste drankjes bij verkopen.
Mazzel
29 maart 2012
18 maart 2012
Een verslagje over Nathalie
Onze kleine meid is bijna al weer vier maanden oud. En het zal geen verrassing zijn dat er in die vier maanden behoorlijk veel gebeurd is. Kortom, het wordt tijd voor de eerste blog verslag over onze Nathalie.
Rachel en ik kennen de eerste anderhalve week (van dat Nathalie thuis was), nog heel goed herinneren. In het ziekenhuis hadden ze die zaterdag middag daarvoor ons nog wel laten wennen door een “rooming in”, maar dat was natuurlijk “maar” drie voedingen. Toen Nathalie thuis was, kregen we der zeven per 24 uur voor onze kiezen. Het was dus wel even wennen in het begin, waarbij ik blij was dat ik die eerste anderhalve week vrij was. Ik zag toen vreselijk op om weer naar mijn werk te gaan, omdat ik vreesde dat ik dat niet kon combineren met de weinige slaap die we toen hadden. Maar een lichaam van een mens went behoorlijk snel aan nieuwe omstandigheden kan ik je vertellen. De eerste twee dagen heb ik nog op de bank geslapen om zodoende genoeg rust te krijgen, maar daarna sliep ik toch al weer snel in mijn eigen bedje (wat veel lekkerder slaapt natuurlijk).
Nathalie zelf, groeit ook al kool. Zodoende konden we al snel over naar zes voedingen per 24 uur, en vandaag de dag zitten we zelfs al op vijf. Onze kleine meid heeft in verhouding wel lang over kleding maatje 50 gedaan. Dit omdat ze eigenlijk te klein was voor die maat toen ze geboren werd. Dus eerst moest ze nog in die maat groeien zeg maar, en daarna er weer uit. Daarna pas kwam maatje 56 om de hoek kijken, maar het lijkt wel of dat dus allemaal veel sneller gaat. Laatst, na het badderen, deden we weer een maat 56 rompertje aan, maar die begon toch al krap te zitten. Dus het zal niet lang meer duren voordat we op 62 overgaan.
En een vergelijkbaar verhaal kan ik over de luier maat vertellen. In het ziekenhuis had ze daar soms prematuur luiertjes aan. Thuis hebben we toen “First born” luiers gebruikt, wat omschreven wordt al maatje een. Vorige week vonden we toch dat die maat een beetje krap begon te zitten. Dus had ik even een maatje 2 pak gehaald en die bevielen een stuk beter.. Dus ook daaraan kunnen we duidelijk zien dat onze meid flink aan het groeien is.
En al dat groeien komt omdat onze Nathalie bij ons bekend staat als het “Flessenmonster”. Ze is gek op de nutrilon melk.. In de eerste week kreeg ze nog maar 50 ml per fles, maar vandaag de dag zitten we al op 170. Vooral om acht uur (de laatste voeding van de dag), heeft ze vaak flinke dorst. Ze heeft zelfs wel eens een fles van 210 op gedronken. Ik moest toen de Difrax flex van 170 ml helemaal “herladen”. Kortom, daar van hebben we nu ook een grotere gekocht.
Volgende keer weer meer.
Mazzel
Rachel en ik kennen de eerste anderhalve week (van dat Nathalie thuis was), nog heel goed herinneren. In het ziekenhuis hadden ze die zaterdag middag daarvoor ons nog wel laten wennen door een “rooming in”, maar dat was natuurlijk “maar” drie voedingen. Toen Nathalie thuis was, kregen we der zeven per 24 uur voor onze kiezen. Het was dus wel even wennen in het begin, waarbij ik blij was dat ik die eerste anderhalve week vrij was. Ik zag toen vreselijk op om weer naar mijn werk te gaan, omdat ik vreesde dat ik dat niet kon combineren met de weinige slaap die we toen hadden. Maar een lichaam van een mens went behoorlijk snel aan nieuwe omstandigheden kan ik je vertellen. De eerste twee dagen heb ik nog op de bank geslapen om zodoende genoeg rust te krijgen, maar daarna sliep ik toch al weer snel in mijn eigen bedje (wat veel lekkerder slaapt natuurlijk).
Nathalie zelf, groeit ook al kool. Zodoende konden we al snel over naar zes voedingen per 24 uur, en vandaag de dag zitten we zelfs al op vijf. Onze kleine meid heeft in verhouding wel lang over kleding maatje 50 gedaan. Dit omdat ze eigenlijk te klein was voor die maat toen ze geboren werd. Dus eerst moest ze nog in die maat groeien zeg maar, en daarna er weer uit. Daarna pas kwam maatje 56 om de hoek kijken, maar het lijkt wel of dat dus allemaal veel sneller gaat. Laatst, na het badderen, deden we weer een maat 56 rompertje aan, maar die begon toch al krap te zitten. Dus het zal niet lang meer duren voordat we op 62 overgaan.
En een vergelijkbaar verhaal kan ik over de luier maat vertellen. In het ziekenhuis had ze daar soms prematuur luiertjes aan. Thuis hebben we toen “First born” luiers gebruikt, wat omschreven wordt al maatje een. Vorige week vonden we toch dat die maat een beetje krap begon te zitten. Dus had ik even een maatje 2 pak gehaald en die bevielen een stuk beter.. Dus ook daaraan kunnen we duidelijk zien dat onze meid flink aan het groeien is.
En al dat groeien komt omdat onze Nathalie bij ons bekend staat als het “Flessenmonster”. Ze is gek op de nutrilon melk.. In de eerste week kreeg ze nog maar 50 ml per fles, maar vandaag de dag zitten we al op 170. Vooral om acht uur (de laatste voeding van de dag), heeft ze vaak flinke dorst. Ze heeft zelfs wel eens een fles van 210 op gedronken. Ik moest toen de Difrax flex van 170 ml helemaal “herladen”. Kortom, daar van hebben we nu ook een grotere gekocht.
Volgende keer weer meer.
Mazzel
10 maart 2012
Weer NET niet
Afgelopen donderdag avond was het weer zover… DE finale van “Wie is de Mol?”. Rachel en ik gingen daar weer goed voor zitten natuurlijk. Rachel was eerst nog even naar Expreszo geweest, daarom had ik het op de HDD recorder opgenomen. Werd die ook weer eens gebruikt, want meestal kijken we afleveringen gewoon een aantal dagen later op uitzendinggemist.nl
Rachel en ik waren het trouwens weer gruwelijk eens met elkaar. Liesbeth Staats MOEST haast wel de mol zijn. Er heerste niet eens twijfel bij ons, toen ik de HDD recorder op afspelen zette. En dat terwijl we de afgelopen paar jaar vaak er ZO naast zaten. Nou, om een lang verhaal kort te maken…. We zaten er dus WEER naast. Vorig jaar ging het volgens mij beter, maar in het algemeen red onze Mol kandidaat het altijd tot de finale, en dan blijkt hij/zij het toch niet te zijn. En dat was dus jaar dus niet anders.
We zullen nu weer een jaar moeten wachten op nieuwe mogelijke mol kandidaten. De eerste weken zullen we wel ontwennings verschijnselen krijgen, maar die gaan ook wel weer over..
Mazzel
Rachel en ik waren het trouwens weer gruwelijk eens met elkaar. Liesbeth Staats MOEST haast wel de mol zijn. Er heerste niet eens twijfel bij ons, toen ik de HDD recorder op afspelen zette. En dat terwijl we de afgelopen paar jaar vaak er ZO naast zaten. Nou, om een lang verhaal kort te maken…. We zaten er dus WEER naast. Vorig jaar ging het volgens mij beter, maar in het algemeen red onze Mol kandidaat het altijd tot de finale, en dan blijkt hij/zij het toch niet te zijn. En dat was dus jaar dus niet anders.
We zullen nu weer een jaar moeten wachten op nieuwe mogelijke mol kandidaten. De eerste weken zullen we wel ontwennings verschijnselen krijgen, maar die gaan ook wel weer over..
Mazzel
Abonneren op:
Posts (Atom)
