Deze week gingen Mark en ik op dinsdag zwemmen omdat ik op maandag niet kon. Rachel en ik moesten bij een vergadering zijn van de vereniging van huis eigenaren. Daar moesten we praten over verf kleuren en begrotingen en zo.. Kortom, erg saai, maar in sommige gevallen wordt er ook wel eens gelachen. Al met al had ik liever in het zwembad gelegen, maar dat moest dus even een dagje wachten.
De verwachtingen waren hoog gespannen. Zeker na het behaalde resultaat van vorige week met de nieuwe turbo broekies, was er eigenlijk geen zinnig woord over vandaag te zeggen. Mark mocht op kop vertrekken en begon eigenlijk op het zelfde schema als hij vorige week gedaan had. Echter tussen baan 10 en 30 ging het ietsjes langzamer dan vorige week. Het leek even of hij zijn record van 17:14 niet zou halen, want bij baantje 30 had hij 6 secondes achterstand. Maar in de laatste 10 banen maakte hij dat weer goed en tikte aan bij 17:13. Slechts 1 seconde sneller dan vorige week, maar een record is een record.
Na een korte pauze was het mij beurt. Echter was het wel druk geworden in het zwembad, dus dat maakte het wel moeilijker. Ik zag daar wel tegenop, maar achteraf gezien viel het gelukkig mee. De eerste 10 banen ging ik een stuk sneller dan vorige week. Ik wist dat ik me toen ingehouden had, en wilde daar het verschil maken. Echter daarna ging ik nog sneller zwemmen. In het zwembad was namelijk de 'snelle dinsdag zwemmer' verschenen. Hij maakt er altijd een sport van om ons in te halen. Als wij niet aan het zwemmen zijn, doet hij altijd rustig aan, maar zodra Mark en ik aan het zwemmen zijn, lijkt het wel alsof we honing in onze reet hebben zitten. De laaste tijd als wij op dinsdag zwemmen (wat dus af en toe gebeurd), waren we ongeveer aan elkaar gewaagd. Dat is als hij ook schoolslag zwemt, want af en toe is hij met borstcrawl bezig. Ik zag onze grote vriend op 10 meter afstand voor me zwemmen en wilde hem even verrassen. De nieuwe turbo broek moest het verschil nu maken en ik wilde dat even uittesten. Ik had hem compleet verrast en haalde hem binnen 2 banen in. Het verschil van 10 meter dus weg gezwommen + het inhalen. Echter was dit niet echt goed voor mijn schema geweest. Ik haalde wel veel secondes in op mij pr schema, maar ik blies mij motortje een beetje op, want ik was nogmaar op de helft. Nadat ik mijn ego had opgevijzeld, kwam ik dus in de problemen, en verloor veel tijd. Gelukkig kon ik me na baantje 30 weer hervinden, en wist de schade toen weer goed te maken. Ik tikte precies aan op 17:41. Precies dus op mijn record... Dat is toch eigenlijk ook een prijs waard, of niet soms?
We hebben de avond niet afgesloten met nog een 1 km run. Nee Mark ging, na een pauze van 10 minuten, voor de sprint van 250 meter. 10 baantjes dus even knallen. Ik kwam helaas niet verder dan 1 baantje. Ik kreeg bij de afzet namelijk kramp en moest nood gedwongen afhaken. Mark had dat later pas door en stopte toen. Maar niet voordat hij eerst onze grote 'dinsdag zwemmer vriend' was voorbij gespoten. Dat wilde hij natuurlijk ook even meemaken.
Volgende keer meer.
mazzel.
23 mei 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten