Het was vorige week maandag zo droevig, dat ik bij baantje 27 gewoon gestopt ben met zwemmen. Ik wou absoluut niet hebben dat ik met de 1 kilometer schoolslag in de 19 minuten zou eindigen, en daar leek het wel op. Er was toen simpel weg nog maar een optie... en dat was stoppen.
Ja, de Amerikanen kennen 9-11... Jeroen kon vorige week dus 9-4 als dieptepunt.. Daar moest iets aan veranderen. Ik vond dat ik gestraft moest worden van de vernederingen die ik de laatste tijd in het zwembad meemaak. Ik heb de donderdag erop meteen ingelast als 'straf dag'. Ik zou, in mijn eentje, terug gaan naar het zwembad, en daar de DRIE kilometer schoolslag zwemmen. 120 baantjes achter elkaar door zwemmen moet toch wel goed zijn voor je conditie dacht ik zo. Dus de donderdag werd een super sportieve dag. Ik ging keurig op de fiets naar het zwembad (20 minuutjes fietsen), en dan 120 baantjes zwemmen en dan ook weer terug fietsen (natuurlijk). Het Jeroen record op de 3 kilometer stond op 57 minuten en 57 secondes. Dat was trouwens gezwommen in een periode dat ik ook niet in vorm was, dus echt scherp stond die niet. Het verbreken van het record was een leuke opsteker, maar dat was niet het doel van de avond. Nee, het moest een straf avond worden. Ik wilde zo lang mogelijk een vast tempo vast houden en dat ging eigenlijk de eerste anderhalve kilometer vrij groed. Bij de eerste kilometer tikte ik aan op 18:42, en geloof me. Dat had ik die maandag niet gehaald als ik niet gestopt was. Ik moest daarna nogwel even 80 baantjes extra zwemmen. Ik wist dit lekkere tempo tot een baantje of 60 a 70 vol te houden. Toen werd het ook drukker in het zwembad, en ik begon toen toch wel moe te worden. Ik had na die 60 baantjes wel al een voorsprong van 30 secondes op het record schema, en dat vond ik ruim genoeg. Zodoende heb ik de overige 60 baantjes op een langzamer schema gezwommen, en tikte uiteinderlijk aan op 57 minuten en 27 secondes. 30 secondes sneller dus dan het record. Eindelijk weer eens positief zwem nieuws. Ik heb sinds weken niet meer zo lekker (en met plezier) gezwommen.
Gister (9-11) mocht ik weer met Mark de slopende 1 kilometer schoolslag zwemmen. Deze afstand is eigenlijk net te lang voor een sprint. Ik vergelijk hem wel eens met de 1500 meter op de schaatst. Je kan kompleet kapot gaan, maar dat maakt het wel een mooie afstand. Mark en ik zwemmen hem dan ook al jaren. Gister was trouwens de 82ste editie van de geregistreerde 1 kilometer. Dit houd in dat sinds 13 december 2004 de tijden worden bijgehouden om te kijken of we voorderingen maken.
Ik maar hopen dat de conditie training van afgelopen donderdag geholpen had. Ik mocht op kop vertrekken en probeerde weer zo lang mogelijk een vast tempo vol te houden. De eerste 250 meter wist ik in 4:29 af te leggen. Dat is nog onder het 18 blank schema. Bij baantje 20 (500 meter) tikte ik aan op 9:02. Net 2 secondes achter op het 18 blank schema. Daarna ging het langzamerhand bergafwaarts. Maar toch wist ik de schade beperkt te houden. Ik tikte uiteinderlijk aan op 18:16, en dat is sinds de zwemdip wel de snelste tijd. Ook Mark had zijn avond niet echt. Hij wist voor het eerst sinds de turbo broek niet in de 17 minuten te zwemmen. Hij zette 18:01 op de klok neer.
Oke, hoperlijk gaat het volgende week weer zo lekker als deze week. En anders is er misschien wel weer een straf dag nodig.
Mazzel
12 september 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten