Een zaterdag vol eten

Dit weekeinde was een stuk leuker dan de laatste. Toen moest ik namelijk werken en was het erg druk op de helpdesk. Aanvankelijk dacht ik dat het juist erg rustig was, maar na een paar uur kwam ik erachter dat het volume van het antwoordapparaat op nul stond en zodoende had ik dus niets gehoort. Echter stond deze wel vol met klagende mensen omdat er dus niet werd terug gebeld.... Nee, ik kon bij dit weekeinde dus wel wat ontspanning gebruiken.

En dat zag er op papier al goed uit.... Mark en Yvette waren in het noorden van het land en zodoende was een middag lunch geplant in Alkmaar. Rachel kon helaas niet, want die had al een afspraak staan. Maar ik vond dat ik in mijn eentje ook wel heen kon gaan. We hadden om 1 uur afgesproken in een restaurantje in het centrum en dan wordt het voor deze Jeroen al lastig om het te vinden. Gelukkig was Mark zo vriendelijk om voor te stellen dat ik wel achter hem aan kon rijden. Dus ik was om half een al bij zijn ouders thuis, daar waar ik overigens al een hele lange tijd niet meer was geweest. Achter Mark aanrijden is opzich niet zo'n kunst, al weet hij wel het gas pedaal te vinden. Hij rijd volgens mij altijd wel een kilometer of 10 te hard, dus ik heb maar geduimt dat er geen snelheids kontrole werd gehouden op de ring van Alkmaar. Dat stond overigens wel met grote borden aangegeven, maar Mark was niet de enigste die zich daar niets van aantrok. Ook zijn mede weggebruikers waren hiervan niet onder de indruk.

Bij aankomst hadden we de auto's in een parkeer garage neergezet en dat was op een steenworp afstand van het restaurant. Ik moest Mark en Yvette wel even zoeken, want ik had mijn auto op een andere verdieping neergezet. Ik zag namelijk net op tijd dat hun verdieping op vol sprong (een bordje) toen ik achter ze aan wou rijden. Dus heb ik, gelukkig net optijd, een andere verdieping kunnen uitkiezen. Maar gelukkig duurde het niet lang voordat we elkaar weer gevonden hadden. Eenmaal in het restaurant aangekomen duurde het ook niet lang voordat de groep kompleet was. We hebben heerlijk gegeten en bij gekletst, want Mark is nou al weer 3 weken weg. Ja, zo hard gaat de tijd tegenwoordig.

Het 'eten weekeinde' was hier overigens niet mee afgelopen. In de namiddag waren Rachel en ik bij mijn moeder uitgenodigd. Die had haar verjaardag al diverse keren uitgesteld, maar het leek maar niet te lukken om de hele familie bij elkaar te krijgen. Daarom heeft ze maar besloten dat we met de directe familie zouden gaan gourmetten. Kortom, dus weer lekker eten !!!! Ik vind het wel wat hebben. Lekker met zijn allen, al dan niet met een pannetje, lopen kokkerellen (als je dat zo schrijft). En daarna natuurlijk ijs toe. Dat was vroeger thuis altijd al een traditie, en dat zit er nogsteeds zo in. Ik wist trouwens niet dat onze Yorksher Terrier Shanty zo gek was op ijs. Al kon hij de biefstuk die ze van mij kreeg ook wel waarderen.

Mazzel