Vakantie 2009 : Canary Trekking

Laatst zag ik een Belgisch vakantie programma waarin de presentator vertelde dat er erg veel mensen in hun all-inclusieve hotels blijven hangen. Op die manier zouden ze helemaal niets van het vakantie land zien waar ze verblijven. Rachel en ik horen in ieder geval niet tot die groep mensen. Ook al huren wij geen auto tijdens onze vakantie (om bv het eiland te verkennen), we gaan altijd wel op een paar excursies die door de touroperator zijn georganiseerd. Eentje daarvan wil ik in verhaal vorm in deze blog omschrijven.

Het verslag van de Canary Trekking excursie.
Het busje stopte bijna bovenop een klein bergje. Het duurde even voordat we daar waren, maar dat kwam omdat we het halve eiland zijn rond gereden om mede wandelaars bij hun hotels op te halen. De groep bestond uit diverse nationaliteiten. Zo liep er onder andere een Belg mee, een Ierse vrouw, een Duits en Spaans paar. Onze Spaanse gids liet ons eerst een vrucht proeven die hij van een boom had afgehaald. Rachel keek eerst even de kat uit de boom, maar nam er zelf ook eentje toen ze zag dat ik hem erg lekker vond (lekker zoet). De wandeling kon toen pas echt gaan beginnen.

Onderaan de berg begon onze gids met zijn eerste verhaaltje. Hij vertelde ons dat we op een eiland stonden…. Zo bijzonder vonden Rachel en ik dat niet, want dat wisten we natuurlijk al. Lanzarote is natuurlijk een eiland, maar dat was niet wat de gids bedoelde. De berg waar we op stonden, was bij diverse vulkaan uitbarstingen (van 1730 t/m 1736) niet overstroomt door lava. De berg was dus destijds feitelijk een eiland in een zee van lava…. Aan de voet van de berg lag nu een uitgestrekt stenen landschap, wat er bovendien erg stekelig uitzag (zie plaatje vorige weblog). Bij een lava zee koelt de bovenste laag het snelste omdat die in kontact staat met de lucht. Zodoende stolt die en drijft die stenen laag over de nog vloerbare lava heen. Als de laag botst, breekt het af en zodoende krijg je dan een laag met stenen waar je dus (als de lava kompleet is afgekoeld) niet overheen kan lopen zonder een paar flinke schrammen op te lopen. Voor de toeristen hadden ze een pad door deze buitenaards lijkende steen veld gemaakt, zodat we naar een van de vulkanen konden lopen. Pas in het midden daarvan, kon je de verwoesting van die zes jaar aan vulkaan uitbarstingen pas echt goed begrijpen. Elf dorpen en een derde van het gehele eiland waren onder de lava terecht gekomen. Wie weet wat er nog allemaal onder die stenen zou kunnen liggen. Maar waarschijnlijk is het meeste daarvan allemaal verbrand.

Aan de voet van een vulkaan hield het stenenveld pas op. Daar kon je wat meer gladdere gestolde lava zien, wat destijds van de berg was afgerold. Het lopen ging vanaf toen weer wat makkelijker, al ging dat natuurlijk wel berg opwaarts… In totaal hebben we twee van die kraters bezichtigd. Zowel erin, als erop. Bij de tweede hebben we op de top nog even geluncht wat natuurlijk ook moest gebeuren. Op de terug weg hebben we ook nog diverse grotjes en gangenstelsels gezien die door de vulkaanuitbarsting in de stenen massa zijn ontstaan. Bubbels met gas heeft dan onder het lava vast gezeten, en toen dat stolde, kreeg je dus gave grot effecten. Ik ben er ook nog in eentje geweest (waarvan het bewezen veilig was natuurlijk).

Al met al een hele gave ervaring. Twee dagen eerder hadden we met de bus al door het vulkanen landschap gereden (wat al erg indrukwekkend was), maar er zelf doorheen wandelen gaf toch nog even een extra dimentie.

Mazzel