Ons eigen dorpje

Toen ik op mijn zelf ging wonen, moest ik natuurlijk ook kerst spulletjes voor mezelf aanschaffen. Tegen Mark had ik een keer verteld dat ik een kunst kerstboom had aangeschaft die net het plafond niet raakte (zo groot dus). Toen hij een keertje langskwam, zag hij dat ik eigenlijk maar een klein boompje had aangeschaft. Omdat deze bijna het plafond raakte, kwam omdat ik hem op een hoge kast had neergezet.

Dit boompje hebben Rachel en ik jaren lang als “hoofd”kerstboom gehouden. Maar Rachel vond dat het dit jaar maar eens anders moest. Ze vond dat er dit jaar maar eens een normaal formaat kerstboom in ons huis moest komen. Ik hoefde daar eigenlijk niet eens over na te denken. Ze had natuurlijk helemaal gelijk. Een 30 cm hoge boom is natuurlijk leuk voor erbij, maar verdient de status ‘hoofdkerstboom van het huis’ natuurlijk niet.

Dus gingen we op een zaterdag naar een tuincentrum bij ons in de buurt. Eenmaal daarbinnen, keken wij ons ogen uit. Naast kerstbomen waren er allerlei andere leuke dingen om je huis mee te versieren. Complete miniatuur huisjes en mensjes stonden er ook te koop. Je kon er complete steden mee bouwen (als je daar genoeg geld voor had natuurlijk). We hebben het aanvankelijk bij de kerstboom gehouden. Dezelfde zaterdag hebben we deze in elkaar gezet, maar toch hielden we het gevoel dat onze kerstversiering dit jaar nog steeds niet helemaal af was. Het maken van een eigen miniatuur kerst dorpje, bleef in ons hoofd rondspoken. Daarom zijn we die woensdag erna weer terug gegaan naar het tuincentrum, en hebben toen een paar huisjes aangeschaft. Daarnaast ook natuurlijk wat miniatuur mensen, anders ziet het dorp er wel erg kaal uit. Compleet met nepsneeuw en al, lijkt het nu al aardig op een klein dorpje. Die we natuurlijk elk jaar een beetje gaan uitbreiden, zodat over een paar jaar onze eettafel met kerst volstaat met leuke huisjes e.d. De planning is om over vijf jaar stadsrechten aan te gaan vragen.

Mazzel.