Goede vrijdag

Afgelopen vrijdag was het natuurlijk weer goede vrijdag. Ik moest er dit jaar aan herinnerd worden dat het die dag van het jaar alweer was door een collega van mij. Hij zei dat het daarom wel rustig zou blijven omdat de winkeliers het te druk hebben om de helpdesk te bellen met eventuele problemen.

Na het besef dat ik deze normaal gesproken zo bijzondere dag helemaal vergeten was, moest ik terug denken aan die tijd waar goede vrijdag nog ergens voor stond. Toen ik nog op de lagere school zat, werd de paasvakantie altijd gebruikt om een zakcentje bij te verdienen. Met al je klasgenootjes werkte je toen in de kassen om begonia plantjes te ‘verspenen’. Dit hielt in dat ze vanuit een piepschuimen bak in de potgrond moest worden verplaatst. De paasvakantie was voor de tuinders een ideale tijd, want dan hadden die koters toch niets te doen.

Die werkweek werd elk jaar afgesloten op goede vrijdag, en dan werd er op de radio altijd de Top 100 aller tijden uitgezonden. Vandaag de dag wordt je doodgegooid met hitlijsten en top dits en top dats, maar destijds had je alleen die unieke lijst. Het spektakel begon altijd om negen uur en ging door tot een uur of zes. De radio stond altijd aan de in de kas, zodat je de lijst der lijsten tijdens het werken niet kon missen. Aan het einde van die week was het werk gedaan. Het verspenen zelf was trouwens vreselijk geestdodend werk, maar je kon er over zeggen wat je wou. Een ding was altijd prachtig om te zien. Als je met het hele team aan het einde van de week was beland, stond de kas vaak helemaal vol met begonia plantjes. Het was dus wel werk waarbij je geleidelijk aan resultaat zag . (Iets wat op een helpdesk in zijn geheel niet mogelijk is om te zien). Een voldaan gevoel werd dan altijd meester van mij als je langs al die plantjes de kas weer uitliep. Van een tuinder heb ik wel eens gehoord dat er in zo’n week twee miljoen van die begonia’s werden geplant. Kijk, dat je daar een onderdeel van was, gaf een goed gevoel.

Na de lagere school zorgde ik er altijd voor dat ik de top 100 aller tijden wel te horen kreeg. Ik kwam er via vrienden achter dat deze lijst ook live werd gespeeld door zes bands die een aantal optredens in West-Friesland gaven. Ook daar ben ik een aantal jaren bij geweest en heb daar zelfs al eens een keertje een blog over geschreven. Vanaf 2003 zend Veronica de lijst overigens niet meer uit. De destijds publieke omroep ging voor zichzelf een zender oprichten en dat doen ze nog steeds met veel succes. Met de wildgroei aan radio zenders wordt er dus vandaag de dag tal van hitlijsten e.d. uitgezonden. Maar hoe je het ook wend of keert. Geen een kan bij mij het ultieme gevoel van de top 100 aller tijden evenaren. Het enige wat mij herinnerd al die mooie tijd is de naam van die dag. Namelijk Goede vrijdag.

Mazzel