Fleurs tweede verjaardag

Afgelopen zaterdag hadden Rachel en ik het lekker druk. In het begin van de middag zijn we naar Heerhugowaard geweest om gezellig met een aantal vrienden te lunchen. En daarna zijn we naar de achterhoek gereden omdat Fleur die dag haar tweede verjaardag vierde.

Aangezien we haar eerste verjaardag noodgedwongen hebben gemist (we zaten toen op Lanzarote), vonden Rachel en ik dat we het niet konden maken om ook niet op haar tweede verjaardag te verschijnen. De reis van Heerhugowaard naar Laren (Gelderland) verliep trouwens prima, maar toch waren we er pas om half vier. We hadden nog wel tijd genoeg om het feestje van dichtbij mee te maken. In de tuin werd er gevoetbald door de aanwezige kinderen, en die maakte ook royaal gebruik van de aanwezige glijbaan en schommels. Tegen de avond gingen Bram, Fleur en ik met de hond wandelen. Ik had al eens eerder op foto’s gezien dat ze dat graag doet, maar ze vond op een gegeven ogenblik dat de viervoeter iets te langzaam liep. Een wel gemikte trap onder zijn kont moest duidelijk maken dat de dame weer verder wilde lopen. Maar dat vond ik toch niet zo erg lief,en zei (waarschijnlijk met een iets te “aanwezige” stem), daar wat van. De beduusde 2 jarige liet spontaal de honden riem vallen en ik zag dat er langzaam maar zeker traantjes op haar wangen verschenen. Ondanks dat het terecht was dat ik iets over de welgemikte trap zei, kwam de gedachte dat ik het maar beter niet had kunnen doen, toch sterk opzetten. Ik probeerde het nog goed te maken met een welgemeente knuffel die ze notabele zelf kwam ophalen, maar de wandeling met de hond is na dit voorval niet meer het zelfde geworden. Ze wilde alleen nog maar bij Opa Bram op zijn schouders zitten.

Na het wandelen hebben we heerlijk gegeten en Rachel en ik zijn daarna nog een paar uurtjes gebleven. We gingen volgens mij na negenen pas weer naar huis. Eenmaal thuis gekomen heb ik op het internet meteen uitgezocht wat voor speech Wilders bij ground zero had gehouden. Al met al vond ik het wel meevallen. Ik ben wel erger van hem gewent. Maar misschien kom ik wel op die mening (dat het dus een niet al te extreme speech was), omdat ik de speeches van Pat Condell nog wel eens volg. En die zijn “ietjes” harder…. Als je wilt weten wat hij van de moskee op Ground Zero vindt, moet je de volgende link even gebruiken : http://www.youtube.com/watch?v=vjS0Novt3X4 (filmpje duurt 6:09).

Mazzel