Op zoek naar groene mannetjes

Als liefhebber van astronomie kon je er de afgelopen weken zowat niet omheen. En dan heb ik het (natuurlijk) over de ontdekking van de planeet Gliese 581G. Sinds eind jaren negentig zijn de wetenschappers in er geslaagd om zo genaamde exo planeten op te sporen. Dit zijn planeten die niet om onze zon heen draaien, maar om een andere ster. De technologie op dat gebied ontwikkeld zich razend snel. Want aanvankelijk konden ze alleen mega grote gasplaneten zoals Jupiter vinden. Maar vandaag de dag kunnen ze ook de veel kleinere rots planeten om een andere ster ontdenken. De ontdekking van Gliese 581G is zo bijzonder omdat deze planeet in de goldylocks zone van zijn zon bevind. Dat betekend dat hij niet te dicht bij zijn zon staat zodat vloeibaar water zou verdampen, en niet te ver er vandaan zodat het zal bevriezen. De wetenschappers schatte daarom in dat het eventueel mogelijk is dat er op deze nieuw gevonden planeet leven mogelijk is. Zeker kunnen ze dat op een afstand van ongeveer 20 lichtjaar natuurlijk niet weten, maar toch. Ze hebben een rotsplaneet gevonden die zich op de juiste positie bevind. Als dit in het algemeen een vrij normaal fenomeen is, is het slechts een kans berekening dat er ergens wel planeten zijn waar ook leven op mogelijk is.

Met die gedachte lag ik laatst in bed te piekeren. Het idee om een computer programmatje te schrijven die via kansberekening dat ging uitrekenen kwam al snel bovenborrelen. Maar dit programma moest dan wel rekening houden met de informatie die de wetenschap tot nu toe weet. Dus ook met goldylocks zones en dergelijke. De dag erna ging ik mijn idee verder uitwerken. Ik maakte een denkbeeldige kubus die 100 kubieke lichtjaar groot is, en zette onze vertrouwde planeet in het midden daarvan. Ik liet het programma 10.000 sterren op wikkelkeurige locaties in die drie dimensionale kubus plaatsen. Het programma liet ik de grote van de sterren, het aantal planeten die hij bezit en of het een gas of rots planeet was ook via een random berekening invullen. Nagelang de grote van de ster werd ook de goldylocks zone uitgerekend en als zich daar een rots planeet in bevond, had die planeet een kans van 1 op 100 dat er daadwerkelijk leven op mogelijk was. Ik liet het programma runnen en kwam op de volgende cijfers . De 10.000 sterren die het programma gemaakt had, bevatte in totaal 55123 planeten waarop in totaal 27 leven bevatte. De dichtstbijzijnde planeet bevond zich op 28,46 lichtjaar bij ons vandaan.

Of dit natuurlijk een correcte kansberekening is weet ik niet. Maar mocht de wetenschap weer meer kennis opdoen, zal ik het programma daar natuurlijk weer mee uitrusten. Al met al vond ik het wel gaaf om zo’n denkbeeldige klopjacht naar groene mannetjes te maken. Zie hieronder overigens de kubus die het programma gemaakt heeft. De groene cirkeltjes zijn de sterren waar in ieder geval 1 planeet met leven om heen draait. Met onze aarde natuurlijk in het midden van de kubus.

Mazzel