Het di-eet van Sonja Bakker is wereld beroemd hier in West-Friesland. Rachel en ik hoorde er extreem goede verhalen over van kennissen en vrienden, die al vele kilo-tjes hadden verloren. Dus besloten wij het ook te proberen.
Rachel en ik zitten in de tweede week. En, eerlijk is eerlijk, het systeem werkt... Ik ben ondertussen al 3 kilo kwijt. Dat schijnt een aardige prestatie te zijn voor de weinige tijd die we nog maar meedoen. Mijn bierspier (bierbuikJE) heeft het in jaren niet zo zwaar gehad, en dat was natuurlijk de bedoeling. De streefgewicht lat heb ik op 78 kilo neergelegd, en ik zit onder tussen al op 80... Dus het gaat de goede kant op. Als het even meezit, heb ik aan het einde van de tweede week mijn doel bereikt. Dan kan ik eventueel weer wat meer gaan eten, want vooral overdag is het vrij zwaar. In de avond mag je wel genoeg eten hoor, dat valt me reuze mee. Maar overdag is het afzien. Zeker als je collega's om je heen bijna dagelijks een vette hap bestellen. De geur alleen al doet me watertanden, maar helaas....Ik moet het (vandaag) doen met 3 krekkertjes en een glas melk.....Oja, ik vergeet er nu bij te vertellen dat ik als tussendoortje een manderijn mocht eten.....HAHAHA....
Het lijkt allemaal erger als het is (ik overdrijf graag, maar dat moet nu wel bekent zijn). Het is uiteinderlijk het resultaat dat telt. De lekkere lucht van een frikandel kan zeker niet op tegen het goede gevoel van het behalen van je streefgewicht.
mazzel
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten