29 juli 2006

Arthur C. Clarke -- 'Het licht van vroeger dagen'

Jeroen en lezen........ Dat kan eigenlijk niet in een zin. Op school al werd het duiderlijk dat het een vergelijking was van water en vuur, maar toen kwam ik er simpel weg niet onderuit. De simpele twee dimentionale manier van gegevens overdracht beviel me helemaal niet. Daar heb ik simpel weg te veel fantasie voor. Als er dan in het verhaal duidelijk werd dat iets niet overeen kwam met mijn fantasie beeld, dan was ik er helemaal uit. Ik ging dan eigenlijk het hele verhaal opnieuw indelen, en was dus niet meer aan het lezen. Nee, ik moet er een beeld bij hebben hoe iets eruit ziet, zoals op tv of in een strip. Na school heb ik dan ook helemaal geen leesboeken meer aangeraakt. Behalve die van Anne Frank, omdat ik die wel eens wilde lezen. Het koste me toen moeite, maar ik heb het wel gered om het boek helemaal uit te lezen. Nu kreeg ik op mijn verjaardag en boek van Arthur C. Clarke. Ik had hem meegenomen op de vakantie naar CuraƧao voor de uurtjes op het strand of bij het zwembad. In het vliegtuig zelf heb ik niet gelezen.

Het blijkt dat het lezen me wel goed afgaat als het verhaal me echt intereseert. Arthur C. Clarke kon ik nog van zijn wetenschappelijke programma's op tv uit de jaren 80 en 90. Ik wist dat hij de bedenker van de sataliet was, terwijl iedereen hem toen voor gek had verklaard. Jaren later kreeg hij toch gelijk. Men nam hem niet zo serieus ook omdat hij dus een SF schrijver was. Ook al iets wat mij wel ligt.


Het verhaal speelt zich rond 2037 en gaat eigenlijk maar over een grote uitvinding. Toch weet Arthur (en zijn mede schrijver Stephan Baxter) een denkbeeldige omschrijving van de wereld te maken over hoe de wereld geschiedenis er in de komende jaren uitziet. Zo zijn er oorlogen over schoon drinkwater, en zijn er herstel programma's opgezet om de beschadigde natuur te herstellen. Echter komt een van de hoofdpersonen erachter dat een enorme komeet over 500 jaar een einde zal maken aan al het leven op aarde. Die ontdenking werd aanvankelijk geheim gehouden omdat men niet wilde dat er paniek uitbrak, maar zoiets hou je natuurlijk nooit geheim. Zo konden ze het geheim van de grote uitvinding uiteinderlijk ook niet geheim houden. Het verhaal gaat namelijk over de Wormcam. De Wormcam is eigenlijk een soort camera waarmee je alles kunt zien. Waar en waneer dan ook, en overal in het universum. De techniek werd met de hoofdstukken steeds verder ontwikkeld, zodat men op een gegeven ogenblik dus de complete wereld geschiedenis kon bekijken vanachter hun flexschermen. De techniek zelf was al gaaf natuurlijk, maar het verhaal gaat meer over hoe de mensheid het oppikte, toen duiderlijk werd dat je nergens meer een prive situatie kunt hebben. Je hele leven kon minuut tot minuut bekeken worden op een beeldscherm, en ook nog door iedereen. Oude moorden werden opgelost. Vreedheden van kruisvaarders zorgden ervoor dat mensen gingen twijfelen aan geloofskwesties. Zeker toen bleek dat Jezus niet eens over water kon lopen. De hele maatschappij veranderde in een paar jaar tijd, en dat werd eigenlijk prachtig in het boek omschreven hoe veel effect die uitvinding had.

Ik zal niet te veel verklappen voor het geval iemand hem nog wilt lezen. Conclusie, het is een mooi verhaal en misschien duik ik nogwel eens meer achter een boek... Je weet maar nooit.
Mazzel.

Geen opmerkingen: