Elke keer harder

Het is weer zwem maandag. En vandaag stond de 3 kilometer weer eens op het menu. Op mijn werk besefte ik me dat ik deze afstand nog maar 5 keer gezwommen had, en dat ik elke keer nog sneller ben gegaan. Uiteraard hoopte ik dat dit deze keer niet anders zou zijn. Ik had natuurlijk hoop dat de nieuwe turbo zwembroek voor wonderen zou gaan zorgen. Dat was namelijk vorige week wel het geval. Een goed resultaat vandaag zou betekenen dat het geen toeval geweest was.

Maar ik wist ook dat ik nogwel eens overmoedig wil vertrekken. Dat is zeker geen goed idee als je 120 baantjes moet zwemmen. Ik had besloten het zelfde plan te gebruiken als bij de laatste 3 kilometer. Zolang mogelijk het 56 minuten schema volhouden, en dan maar hopen dat ik niet meer dan 15 secondes daarop verspeel. Maar ondanks dat ik met mezelf had afgesproken om niet te snel te vertrekken, gebeurde dat toch. Het lukte me maar niet om op het schema te gaan zwemmen. De eerste paar 50 meters gingen veels te hard. Toen ik wilde compenseren door langzamer te gaan zwemmen, ging ik weer te langzaam. Gevolg was dat ik daarna weer te hard ging. Ik wisselde 50 meters die in 58 secondes gingen af met 50 meters die in 53 secondes gingen. Gemiddeld gezien ging het in de eerste kilometer een stuk harder dan de vorige keer. Ik was dus bang dat ik op een gegeven ogenblik in elkaar zou zakken. Gelukkig gebeurde dat niet.

Na die eerste kilometer, die in 18:33 ging, vond ik een lekker tempo, en dat bleef ik volhouden. Het ging zelfs nog een beetje sneller in die 2de kilometer. Ik had bij baantje 80 al het idee dat het wel goed zat met het zesde record op deze afstand. Ik had toen al zo'n voorsprong dat het zowat niet meer fout zou kunnen gaan. De laatste 40 baantjes ging in een wat langzamer tempo. Dat kon ik helaas niet voorkomen. Uiteinderlijk ontkom je daar op deze lange afstand niet aan. Maar ondanks dat het wat langzamer aan ging, ging ik in verhouding nogsteeds sneller dan bij de laatste 3 kilometer. Kortom, mijn voorsprong bleef groeien. Uiteinderlijk zette ik 55:34 op de klok neer. Dat is 42 secondes sneller dan het vorige record. Bovendien brak ik dus de 56 minuten grens waar ik wel een beetje op gehoopt had.

Het record staat nu wel erg scherp. Of ik het nog een zevende keer red om het record achter elkaar te verbreken, moet ik nog maar afwachten. Ik ga het natuurlijk zeker proberen als de 3 kilometer weer op het menu staat. Wie weet gebeuren er nog meer wonderen met deze nieuwe turbo broek.

Mazzel