Housewarming party

Vorig jaar zijn Mark en Yvette gaan samenwonen en daar hoort natuurlijk een echte housewarming party bij. Dus al hun noordhollandse vrienden waren uitgenodigd om af te reizen naar het zuiden. Rachel en ik zouden Ottmar en Silvia uit Zaandam mee nemen, dus wij hadden daar nogeven een tussen stop. Helaas ging Silvia niet mee omdat die last had van haar rug. En dan is een rit van 3 uur natuurlijk gewoon te veel van het goede. Dus helaas vertrokken we maar met zijn drie-en vanuit zaandam.

Ik sta er nogwel eens bekent om dat ik nooit bekende zie op de snelweg. Die halen mij dan al zwaaiend in en ik zit dan strak voor me uit te kijken, zodat ik ze niet zie. Nou, daar was op de heenweg richting Brunssum weer sprake van. Dit keer tot 2 keer aan toe, dus in het verhaal moet wel een vorm van waarheid zitten. "Myth confirmed" zullen de mythbusters wel zeggen. Toen we bij een tankstation wat de snaaien gingen halen, stopte een aantal andere vrienden voor de gezelligheid ook maar. Daarna hebben we de rest van de rit maar achter elkaar aan gereden.

We waren redelijk op tijd bij Mark en Yvette aangekomen. Ik had op drie uur gegokt, maar het werd kwart over drie. Nou, met de pauze meegerekend klopte dit dus wel. We begonnen uiteraard met een Limburgse vlaai. Kijk, dat is altijd een lekkere binnekomer. En het begint ook een traditie te worden. Ik vermoed dat Mark en Yvette elke dag wel een stukje vlaai naar binnen werken. Het duurde niet lang voordat iedereen die zou komen er ook daadwerkelijk waren. Dus toen werd het lekker ouwehoeren en sterke verhalen vertellen. Ik zelf was natuurlijk de bob, maar er waren ook mensen bij die wel konden genieten van een Limburgs biertje. Mark had een slim systeem bedacht als mensen weer toe waren aan een nieuw biertje. Aan de dop zat namelijk een stikker vast geplakt. Als je dopje ernog aan hing, dan hoefde je nog geen nieuw biertje. Zodra je de dop er echt aftrok, had je dus intresse in een nieuwe. Kijk, dat vind ik nogeens slim.

De dag ging vreselijk snel voorbij, en voordat we het wisten was het een uur of negen en was het al weer tijd om naar huis te gaan. Ik moet er wel een bij zeggen dat Mark en Yvette perfect voor ons hebben gekookt. Na al het afscheid nemen was het ongeveer half tien en toen begonnen we pas echt aan de terug reis. Ik heb trouwens een hele boel oude schoolliedjes geleerd op die terug reis, want Rachel en Ottmar waren die allemaal aan het zingen. Ik blijk dus een echte cultuur barbaar te zijn om dat gebied, want ik wist er bijna geen eentje. Al heb ik wel cowboy billy boem aan Ottmar laten horen, want die kon hij niet.. Dus zodoende was mijn eer toch nog gered.

mazzel.