Mijn grote vriend

Het was een door de weekse dag, ergens in het jaar 2003.... Ik deed mijn ogen open, en werd meteen verblind door een felle lamp die boven mijn hoofd hing. Om me heen stonden twee artsen die me net een aantal verdovingen hadden gegeven... Je raad het misschien al.... Ik heb het over mijn ervaring bij de kaakchirurg.. Ik zie ze nog sjorren aan mijn arme verstands kies die net een paar weken daarvoor het eerste levenslicht had gezien (als ik mijn mond open deed natuurlijk)....

Ik ben een week van slag geweest. Ik kon de eerste dagen nieteens normaal eten. Ik moest me een week ziek melden. Dit schrikbeeld heeft me jaren lang achtervolgd. Ik was al geen tandarts held, maar vanaf toen had ik er een fobie voor....Ik durfde geen afspraak meer te maken bij de tandarts. De jaren gingen voorbij zonder dat er problemen waren... Maar ik wist dat daar een keer een einde aan zou komen. Ik kreeg begin deze week kiespijn. Een bezoekje aan mijn grote vriend was onvermijdelijk.

Daar zat ik dan... in de stoel te wachten op mijn lot. Mijn vriend was erg aardig omdat het niet lang duurde voordat hij doorhad dat ik zat te bibberen in zijn stoel... Na een paar testen kwam hij tot de conclusie dat het geen gaatje kon zijn. Hij moest dus een foto maken om te kijken wat het probleem dan wel was. En toen kwam hij met het slechte nieuws.... Ik blijk parodontitis te hebben... Ja, dat heeft mij ook dagen geduurt voordat ik het goed kon uitspreken. Deze aandoening kon de tandarts niet verhelpen, dus verwees hij me door naar een gespecialiseerde parodontoloog, die daar zijn beroep van heeft gemaakt. Ik had meteen een afspraak gemaakt en daar kon ik vandaag al heen.

Voordat ik dat ga vertellen ga ik eerst even uitleggen wat paradontitis is.. Het heeft met bacterie-en te maken die zich uitstekend vermaken onder je tandvlees. In een ver gevorderd stadium kan je zelfs je tanden of kiezen kwijt raken. De paradontoloog gaat die bacterie-en dus voor je verwijderen.... Maar ik ga verder waar ik gebleven was..... Ik zat dus weer in een tandartsen stoel... ja het wordt vervelend.. De vrouwelijke paradontoloog nam de lijst door die ik eerst had ingevuld... Alleen van die lijst al werd je niet vrolijk... Allerlei vreselijke ziekten stonden erop, omdat ze alles over me wilden weten.... Na de lijst was het meteen menus. De wel bekende haak kwam te voorschijn en daarmee kon ze opmeten hoe erg mijn situatie was (hoe diep de bacterie-en al zitten). Alle tanden en kiezen hebben nummers en de status daarvan vertelde ze door aan haar collega die het allemaal keurig had genoteerd. Dit was een nare ervaring, maar gelukkig duurde dat niet lang... Na het prikken gingen ze foto's van mijn gehele mond maken... En die gingen we daarna bekijken en bespreken. De paradontoloog denkt dat in 4 behandelingen het probleem te verhelpen is...Die afspraken zijn dan ook meteen gemaakt. Dus ik ben er voorlopig nog niet mee klaar.. Oja, ze had op de foto´s ook nog een gaatje gezien, daarvoor moet ik terug naar mijn gewone tandarts.

Kortom. Ik ging heen om een gaatje te laten vullen, en dacht dat ik daar naar een paar minuten opgelucht weer naar buiten zou lopen.. Dat viel dus een beetje tegen.

Mazzel.