Als een ware De Cock (met C.O.C.K)

Je zou deze week uit mijn leven zo een speelfilmtitel kunnen meegeven. Ik dacht aan de pakkende titel :'The funeral, a wedding and a birth'. Afgelopen vrijdag was de begravenis van mijn oom. Die dag ervoor werd Gijs geboren. Mijn neef heeft dus in een week tijd zijn vader verloren, maar werd er zelf ook eentje(wel voor de 2de keer). En aanstaande woensdag gaan vrienden van Rachel en mij trouwen. Kortom, een week die niet snel vergeten zal worden (positief en negatief gezien).

Genoeg om over te schrijven dus. De trouwerij is pas aankomende woensdag, maar gister (zaterdag avond) hebben we het vrijgezellen feest in Purmerend gevierd. Ik heb iets met vrijgezellen feesten. Daarvan mogen ze van mij er wel elke week eentje vieren. Er hangt altijd zo'n apparte positieve sweer. Jorien en Jeroen (die dus gaan trouwen) hadden aan Rachel gevraagd of zij het vrijgezellen feest wilde organiseren. Nou, dat is een hobby van haar, dus die is daar maanden mee bezig geweest (met mailen, bellen e.d.). In preciepe hoefde ze maar 1 feest te organiseren, want Jeroen en Jorien wilde allebij bij het feest zijn (dus geen apparte heren/dames feest). Rachel had diverse idee-en uitgewerkt en heeft die opties voorgelegd aan het publiek dat zaterdag avond meeging. Puur democratisch is er (bijna massaal) op het moorddiner idee gestemd. Je mocht dus eten en tegelijkertijd een moord oplossen. Kijk, als een ware De Cock fan verheugde ik me dus op dit avondje.

Voordat ik verder ga met vertellen, verklap ik alvast dat ik de dader niet ga verklappen (wat een rare zin). Dit voor het geval iemand ooit nog het moorddiner gaat meebeleven, en ik wil dit niet voor hem/haar verpesten. Maar ik ga wel iets over het verhaal vertellen natuurlijk, anders is er niets aan. Het verhaal speelde zich af op een boot. De eigenaar van de boot was het slachtoffer en werd terug gevonden aan de Franse kust, waar hij was aangespoeld. 'Daar zou je toch ook niet aangetroffen willen worden'. Schoot nogeven door mijn hoofd, maar ik wist me gelukkig in te houden. Tijdens het verhaal werd duidelijk dat vrijwel iedereen wel een motief had om hem te vermoorden. Hij was dus geen lievertje, en dat hoort ook zo, want bij een echte Baantjer aflevering is dit vrijwel ook altijd het geval. Ik speelde de rol van Sam. Hij was de machinist aan boord van het schip en had ook een dijk van een motief. Diverse mensen in de groep hadden al snel het gevoel dat ik de dader kon zijn. Maar echt duidelijk wie de dader was, werd de hele avond niet. Aan het einde van de avond mocht iedereen een gooi doen wie hij/zij dacht wie de dader was. Volgens mij had niemand de juiste dader aangewezen. Kortom, er was een goede Mol/moordenaar in ons midden geweest.

Na het eten zijn we nog uit gegaan in Hoorn. Het was een pijnlijke ervaring om te zien dat we veruit de oudste waren in de kroeg.. Ja, dit uitgaans nivo, zijn we niet meer gewent natuurlijk. Het was wel bere gezellig, dus leek dat weer even als vanouds.

Mazzel.