Der untergang

Rond 5 mei worden er natuurlijk weer veel films vertoont die over de oorlog gaan. Ik heb er de laatste paar dagen 2 goeie van gezien, en ik ga het over eentje hebben in een blogfile.

De oorlog boeit mij eigenlijk al van kinds af aan. Ik volgde vroeger al veel documantaires daarover. Ik vind het vooral bijzonder hoe mensen zo in staat zijn geweest om zulke vreselijke dingen te doen. Door dus simpel weg achter een idioot aan te wandelen en voor een systeem te gaan moorden. Ik had begrepen dat de film een beetje omstreden was, omdat het sympatie voor Hitler zou kunnen kweken, maar dat vond ik eigenlijk helemaal niet het geval. Ik was er misschien wel een beetje bang voor, maar dat is gelukkig niet gebeurd.

Het verhaal gaat over de laatste 10 dagen van zijn leven. Het werd voor Hitler en zijn directe omgeving steeds maar meer duidelijker dat het einde eraan kwam. De meeste hadden natuurlijk veel op hun kerfstok en pleegde daarom zelfmoord. Bij vergaderingen die over de strijd gingen, werd steeds meer duidelijk dat hij het helemaal niet meer helder zag. Hij had het over troepen die niet (meer) bestonden. De generaals zagen dat het fout ging, maar durfde Hitler niet tegen te spreken als zij een andere mening hadden. De totale machteloosheid werd dus duidelijk verwoord in deze film. Uiteinderlijk pleegd hij zelf ook zelfmoord, en is de chaos pas kompleet. Daarna ging het verhaal hoofdzakerlijk over hoe het met de rest van het personeel in de bunker verder ging. De meeste plegen zelfmoord, en een aantal proberen te ontsnappen.

Kortom, en erg interesante film over zo'n zwarte bladzijde in de geschiedenis van de mensheid.
Mazzel.