Ik sloot de laatste run van 8 kilometer af met twee nieuwe records, en daar ben ik deze nieuwe run ook mee begonnen. Vier records op rij dus. Het viertal begon dus met een record op de 500 meter (in 8:43) en de 3000 meter (in 55:00). Daar kwam deze run een record op de 250 meter (in 4:10, wat 1 meter per seconde betekend) en (weer) de 500 meter (in 8:39) bij.
Het lijkt er naar uit te zien dat de zwemdip, die na Sonja Bakker kwam, nu helemaal weg is. Ik heb nog slechts 2 afstanden over waarvan de records nog stevig staan. Namelijk de 750 meter (in 13:13) en natuurlijk de 1 kilometer (in 17:40). Ik hoop natuurlijk dat die een dezer weken ook gaan sneuvelen, maar dat zullen we dan wel zien. De 750 meter ging in deze 8 kilometer run erg slecht. Tja, ik moest deze afstand als laatst zwemmen, en ik had me toen al helemaal leeg gezwommen op de 2 nieuwe records op de 250 en 500 meter. Een knappe 750 meter zat er helemaal niet meer in, want mijn armen wogen als lood. De 1 kilometer ging trouwens wel goed. Een evenaring van de snelste tijd sinds dat Mark is verhuist noem ik een goede tijd. Het leek er eventjes op dat ik onder de 17:50 zou kunnen eindigen, maar de koek was na 30 baantjes wel op. Met de 17:53 ben ik dik tevreden. Wetend dat mijn pr slechts 13 secondes verwijderd is. Als er eventjes een topavondje tussen zit, moet dat gat te dichten kunnen zijn.
Vanmiddag heb ik de 3 kilometer gezwommen. Ik zat in het begin van deze week natuurlijk in Antwerpen. Daarom wilde ik eigenlijk donderdag avond gaan zwemmen, maar toen kwam ik te laat thuis omdat het uitliep bij een klant. Vandaag moest ik weer naar de Paradontoloog, en had daarom een atv dag opgenomen. In de middag is er ook baantjes zwemmen, dus die kans heb ik aangegrepen. De enigste 2 keer dat Mark en ik overdag hebben gezwommen vielen doen erg tegen. De eerste keer was toen wel te begrijpen omdat Mark die dag ervoor te bloed prikken was geweest. Maar er is eigenlijk geen geldige reden waarom het die 2de keer zo slecht ging. Deze gedachte ging wel door mijn hoofd toen ik vanmiddag begon aan de 120 baantjes tellende afstand. Ik probeerde zo lang mogelijk op het gemiddelde record schema te vertrekken, maar had al snel door dat dit veel te veel energie koste. Bij baantje 20 wist ik dit al niet meer vol te houden, en dan moet je er dus nog 100!!!! Toch bleef de achterstand op mijn pr een hele tijd niet al te groot. Na 2 kilometer was het gat nog maar 18 secondes. Maar daarna zakte het schema als een pudding in elkaar. Uiteinderlijk zette ik 55:49 op de klok neer. Dat is onder de 'tevreden' grens van 56 minuten, maar eigenlijk vind ik dat die grens tegenwoordig op 55:30 moet staan. Helemaal tevreden ben ik dus niet, en misschien komt dit dus door de misterie van overdag (en op een vrije dag) zwemmen. Misschien geeft de stress van een dag hard werken op de helpdesk een energie stoot als ik dan het water weer zie... Wie zal het zeggen..
Mazzel.
11 mei 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten