Het 'zwemteam' Jeroen Mark (JeMa), heeft in de loop der jaren al aardig wat kilometertjes gezwommen. Maar tot nu toe was dat altijd nog in een lekker overdekt (en verwarmt) zwembad geweest. We hebben wel eens in het 50 meter buitenbad in Zwaag gezwommen, maar die keren zijn op 1 hand te tellen.
We hebben het wel eens gehad over een nieuwe ‘extreme’ uitdaging. Zo zouden we een keer mee gaan doen aan de 25 kilometer tellende tocht van Medemblik naar Stavoren. Maar dit was duidelijk 'te' extreem voor ons. Vorig jaar kwam ik er bij toeval achter dat er bij Hoorn in het IJsselmeer, zwemwedstrijden werden gehouden. Toen was ik al te laat om eventueel mee te doen, maar ik onthield wel wanneer deze wedstrijden gehouden werden, zodat we dit jaar eventueel mee konden doen. En dat onthouden heb ik dus goed gedaan, want via het internet kwam ik erachter dat er dit weekeinde weer wedstrijden zouden worden gehouden. Aan de echte wedstrijden konden Mark en ik niet meedoen. Daarvoor moet je lid zijn van zwemverenigingen, en dat zijn wij niet. Maar volgens de site werden er ook prestatie tochten gehouden, waaraan iedereen kon deelnemen. Bovendien was er ook een prestatie tocht van 1000 meter. De afstand die Mark en ik altijd zwommen. Kortom, de uitdaging was erg groot om mee te gaan doen.
Ik had Mark meteen gemaild, en die had ook interesse in die prestatie tocht. Op zijn verjaardag hadden we al een beetje afgesproken dat we die van Zaterdag 4 augustus zouden zwemmen. We konden namelijk kiezen uit zaterdag en zondag, want op de 5de werden er ook prestatie tochten gehouden. Dus afgelopen maandag had ik wat kennissen in het zwembad verteld over dat Mark en ik zaterdag de prestatie tocht zouden gaan zwemmen. Deze 2 gasten leken wel geïnteresseerd te zijn, en vertelde dat de kans groot was dat zij er ook zouden zijn. Maar verder op in de week mailde Mark dat hij toch liever op zondag de prestatie tocht wilde gaan zwemmen, omdat Yvette en hij visite zouden krijgen. Tja, wat nu? Ik had eigenlijk al een soort afspraak gemaakt met die zwemmaten, dus daar kon ik niet vanaf stappen. Ik kon eigenlijk maar 1 oplossing verzinnen. Ik zwem de 1000 meter prestatie tocht van zowel 4, als die van 5 augustus.
Zaterdag 4 augustus.
Ik was de hele week eigenlijk al zenuwachtig. Flink beredenerend hoelang ik over de 1000 meter in het ijsselmeer zou doen. Een zwembad heeft natuurlijk wel erg veel voordelen. Lekker warm water, en je kan je om de 25 meter weer een keertje afzetten. Geen stroming en golven. Dus een paar minuten bij de standaard 18 moest ik wel rekening mee houden. Toch dacht ik dat ik het varkentje (als ik mazzel had) wel even binnen de 20 minuten zou kunnen wassen, maar zowel Mark als mijn collega Jeroen, dachten dat het waarschijnlijk meer richting de 25 minuten zou gaan. De voortekenen waren op zaterdag niet in mijn voordeel. Er waren hoge golven, en zelfs de omroeper vertelde dat het een barre tocht zou worden, voor zelfs de geoefende zwemmers. Ik zette de 20 minuten grens uit mijn hoofd en begon gewoon met zwemmen. Ik kon er toch geen oplossing voor verzinnen, ik kon de oplossing alleen nog maar zwemmen. Het water was trouwens erg koud. Bij het inspringen, hapte ik een paar keer goed naar adem, omdat de kou op mijn longen sprong. De eerste 100 meters waren dan ook het lastigst. Even wennen aan de kou, maar ook aan de leuke golven die voor een paar flinke slokken water hadden gezorgd. Maar, eenmaal bij de eerste boei (die op 125 meter lag), had ik mijn slag lekker te pakken. Ik begon de mede zwemmers een voor een in te halen. Dat waren de gasten die ook de schoolslag zwommen, want de borstcrawlers heb ik die middag niet meer terug gezien. Op 125 meter stond de eerste boei, op 250 meter de 2de. En op 500 meter de derde. Om die laatste moest ik heen en dan weer terug zwemmen richting de finish. Ik heb maar weinig medezwemmers gezien toen ik die 250 meter boei gepasseerd had. Pas op de terug weg, kwam er nog een borstcrawler mijn voorbij zwemmen. Daar had ik gelukkig wat aan, want ik was die laatste 250 meter wel een beetje aan het inzakken. Ik zette uiteindelijk 21:15 op de klok neer. Daar was ik zeer tevreden mee. Zeker vanwege de omstandigheden. Bij rustig water zou ik die 20 minuten grens misschien wel genaderd zijn. Maar dat kon ik uiteraard alleen maar gissen. Zoals ik eigenlijk de gehele week had gedaan. Ik moet trouwens nog wel vermelden dat 1 van die 2 zwemmaten daadwerkelijk was komen opdagen. Zodoende was ik dus niet voor niets geweest.
We hebben het wel eens gehad over een nieuwe ‘extreme’ uitdaging. Zo zouden we een keer mee gaan doen aan de 25 kilometer tellende tocht van Medemblik naar Stavoren. Maar dit was duidelijk 'te' extreem voor ons. Vorig jaar kwam ik er bij toeval achter dat er bij Hoorn in het IJsselmeer, zwemwedstrijden werden gehouden. Toen was ik al te laat om eventueel mee te doen, maar ik onthield wel wanneer deze wedstrijden gehouden werden, zodat we dit jaar eventueel mee konden doen. En dat onthouden heb ik dus goed gedaan, want via het internet kwam ik erachter dat er dit weekeinde weer wedstrijden zouden worden gehouden. Aan de echte wedstrijden konden Mark en ik niet meedoen. Daarvoor moet je lid zijn van zwemverenigingen, en dat zijn wij niet. Maar volgens de site werden er ook prestatie tochten gehouden, waaraan iedereen kon deelnemen. Bovendien was er ook een prestatie tocht van 1000 meter. De afstand die Mark en ik altijd zwommen. Kortom, de uitdaging was erg groot om mee te gaan doen.
Ik had Mark meteen gemaild, en die had ook interesse in die prestatie tocht. Op zijn verjaardag hadden we al een beetje afgesproken dat we die van Zaterdag 4 augustus zouden zwemmen. We konden namelijk kiezen uit zaterdag en zondag, want op de 5de werden er ook prestatie tochten gehouden. Dus afgelopen maandag had ik wat kennissen in het zwembad verteld over dat Mark en ik zaterdag de prestatie tocht zouden gaan zwemmen. Deze 2 gasten leken wel geïnteresseerd te zijn, en vertelde dat de kans groot was dat zij er ook zouden zijn. Maar verder op in de week mailde Mark dat hij toch liever op zondag de prestatie tocht wilde gaan zwemmen, omdat Yvette en hij visite zouden krijgen. Tja, wat nu? Ik had eigenlijk al een soort afspraak gemaakt met die zwemmaten, dus daar kon ik niet vanaf stappen. Ik kon eigenlijk maar 1 oplossing verzinnen. Ik zwem de 1000 meter prestatie tocht van zowel 4, als die van 5 augustus.
Zaterdag 4 augustus.Ik was de hele week eigenlijk al zenuwachtig. Flink beredenerend hoelang ik over de 1000 meter in het ijsselmeer zou doen. Een zwembad heeft natuurlijk wel erg veel voordelen. Lekker warm water, en je kan je om de 25 meter weer een keertje afzetten. Geen stroming en golven. Dus een paar minuten bij de standaard 18 moest ik wel rekening mee houden. Toch dacht ik dat ik het varkentje (als ik mazzel had) wel even binnen de 20 minuten zou kunnen wassen, maar zowel Mark als mijn collega Jeroen, dachten dat het waarschijnlijk meer richting de 25 minuten zou gaan. De voortekenen waren op zaterdag niet in mijn voordeel. Er waren hoge golven, en zelfs de omroeper vertelde dat het een barre tocht zou worden, voor zelfs de geoefende zwemmers. Ik zette de 20 minuten grens uit mijn hoofd en begon gewoon met zwemmen. Ik kon er toch geen oplossing voor verzinnen, ik kon de oplossing alleen nog maar zwemmen. Het water was trouwens erg koud. Bij het inspringen, hapte ik een paar keer goed naar adem, omdat de kou op mijn longen sprong. De eerste 100 meters waren dan ook het lastigst. Even wennen aan de kou, maar ook aan de leuke golven die voor een paar flinke slokken water hadden gezorgd. Maar, eenmaal bij de eerste boei (die op 125 meter lag), had ik mijn slag lekker te pakken. Ik begon de mede zwemmers een voor een in te halen. Dat waren de gasten die ook de schoolslag zwommen, want de borstcrawlers heb ik die middag niet meer terug gezien. Op 125 meter stond de eerste boei, op 250 meter de 2de. En op 500 meter de derde. Om die laatste moest ik heen en dan weer terug zwemmen richting de finish. Ik heb maar weinig medezwemmers gezien toen ik die 250 meter boei gepasseerd had. Pas op de terug weg, kwam er nog een borstcrawler mijn voorbij zwemmen. Daar had ik gelukkig wat aan, want ik was die laatste 250 meter wel een beetje aan het inzakken. Ik zette uiteindelijk 21:15 op de klok neer. Daar was ik zeer tevreden mee. Zeker vanwege de omstandigheden. Bij rustig water zou ik die 20 minuten grens misschien wel genaderd zijn. Maar dat kon ik uiteraard alleen maar gissen. Zoals ik eigenlijk de gehele week had gedaan. Ik moet trouwens nog wel vermelden dat 1 van die 2 zwemmaten daadwerkelijk was komen opdagen. Zodoende was ik dus niet voor niets geweest.
Zondag 5 augustusMark was al om 11 uur bij ons. De prestatie tocht van zondag was namelijk veel vroeger op de middag dan die van zaterdag. We waren voor de zekerheid nog even bij de inschrijf balie langs gegaan om te controleren of alles klopte. Gelukkig was dit het geval. Omdat ik Mark en mezelf op zaterdag al had opgegeven, werden we al snel opgenoemd bij de namen check. We hadden nummer twee en nummer drie. Het was vandaag een stuk drukker op de prestatie tocht. Gister waren we ongeveer met 10 man, maar vandaag was de groep ruim dertig mensen groot. Mark ondervond meteen de standaard problemen bij het inspringen van het water, waar ik gister ook last van had. Ik was er al aan gewend, en had eigenlijk nergens last van. Bovendien was de wind gaan liggen en waren de golven lang niet zo hoog als die van zaterdag. Een serieuze poging zat er dus in om de 20 minuten grens aan te vallen. Ik ging er als een speer van door. Mark en ik hadden afgesproken dat ik de eerste 500 meter op kop zou zwemmen, en dat hij dan over zou nemen. Eigenlijk dus zoals we dat altijd deden. Ik mocht de eerste 500 meter omdat ik de laatste tijd wel gezwommen had, terwijl Mark al ruim een maand niet meer had getraind. Bij de 500 meter boei zag ik dat Mark ongeveer 10 meter achter me lag. Ik moest beslissen om op hem te wachten, of om door te gaan zwemmen. Het ging nog steeds erg lekker, dus besloot die belangrijke secondes niet te verspillen, en ben dus door gegaan. Bij het keerpunt op die 500 meter kan je de finish al zien. Echter leek het wel alsof die zich bij de horizon bevond. Een flink end dus nog. In tegenstelling tot gister, lukte het me vandaag om er een eindsprintje uit te halen. Ik had door dat er nog wat energie over was, dus besloot ik bij de laatste boei aan de endspurt te beginnen. Dan moet je trouwens nog 125 meter. Uiteindelijk heb ik 19:23 gedaan over deze tweede prestatie tocht. Kortom, ik heb de 20 minuten grens toch nog kunnen breken. Mark kwam ongeveer een minuut later aanzetten. Hij had natuurlijk last van zijn conditie en was ook niet gewend om in het ijsselmeer te zwemmen met al die golven. Dat speelt enorm mee. Ik denk ook niet als ik die zaterdag niet gezwommen zou hebben, dat ik vandaag die 19:23 had kunnen zwemmen. Het is toch een kwestie van gewenning…..
Ik wil volgend jaar zeker weer mee doen. En, met de les die ik dit jaar heb geleerd, ga ik dan ook weer beide dagen zwemmen. Ik moet ook nogeven Rachel en Ramon bedanken, die er allebij de dagen bij zijn geweest. Rachel zorgde voor de tijdwaarneming (prestatie tochten werden niet bij gehouden, dus moesten we dat zelf doen), en samen stonden ze mij en Mark aan te moedigen langs de kant.
Mazzel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten