Vroeger gingen wij altijd met de caravan op vakantie. In de meeste gevallen was dat naar zuid Frankrijk. Dat was dus wel even een stukje rijden. Ik kan me herinneren dat zo'n reis wel eens twee tot drie dagen duurde. Als kind vind je dat natuurlijk niet leuk. De vakantie zelf was altijd wel gaaf hoor. En daar keken mijn zus en ik ook wel naar uit. Maar ja.. die reis, met die langzame sleurhut achter de auto aan. Dat maakte het iets waar ik altijd enorm tegen op zag.
En daar reden we dan. Op een of andere Franse snelweg. Het leek wel alsof iedereen die op die snelweg reed, ons aan het inhalen was. Dat is eigenlijk wat ik nog het meest kan herinneren van die tochten naar het warme zuiden. Nee, toen had ik mijn beslissing al genomen. Als ik ooit zelf op vakantie ga, zal dat nooit met een eigen caravan zijn.
Jaren later haalde ik natuurlijk een keertje mijn rijbewijs. Eigenlijk allang niet meer nadenkend over die vervlogen tijden. Maar toen ik voor het eerst op de snelweg reed, herinnerde ik mij die vreselijke tochten met de sleurhut. Kijk.... nu was het mijn beurt om in te halen. En dat doe ik dus tot op de dag van vandaag met alle plezier. Elke keer als ik op reis ben, tel ik de ingehaalde caravans. Ik heb er een soort competitie van gemaakt.
Afgelopen zaterdag gingen we naar de verjaardag van Mark. Op de 248 kilometer lange rit kan je dan altijd wel een aantal caravens verwachten. Nou was het toevallig 'zware zaterdag'. Daar had ik totaal geen rekening mee gehouden, maar dat werd wel snel duidelijk. Ik heb op de heenweg vijftig caravans in gehaald. Het leek op een gegeven ogenblik wel gewoon prijsschieten. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit zoveel caravans heb ingehaald. Op de terug weg hadden we er ook nog eentje, zodat het totaal op 51 caravans kwam te staan. Kijk, mijn dag kon niet meer stuk. De verjaardag zelf was trouwens ook bere gezellig hoor. Het is altijd leuk om Mark en Yvette weer even te spreken.
Mazzel
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Haha, wij gingen zaterdag naar Gijs zijn moeder, 150 km heen (en zondag weer 150 km terug) en wij hebben ook een boel caravans gezien! We hebben ze niet geteld, maar elke caravan die de andere kant op ging hebben we toegeschreeuw dat ze de verkeerde kant op gingen!
(ook wij kopen nooooit een caravan. liever een varende caravan waarmee je meteen op vakantie bent als je wegvaart, dan zo'n rijdend ding dat je eerst nog kilometers en uuuuren in de auto moet zitten!)
Een reactie posten