kadootjes van de klanten

Als je in de buitendienst werkt, dan krijg je zo nu en dan van de klant wel eens wat spullen mee naar huis. Ik wil niet beweren dat dit vaak het geval is hoor. Na een aantal jaren te hebben mee gedraaid, weet je van wie je soms een tas vol met voedsel mee naar huis krijgt, en van wie niet. Tot nu toe stond een bepaalde klant (zal zijn naam niet noemen) op de nummer 1 plaats qua gulheid. En je raad het al, deze week moest er een van de Jeroenen naar hem toe omdat hij een probleem met zijn computer had. Zowat hebben we moeten pokeren wie deze taak op zich zou nemen, maar daar zijn we toch op een normale manier uit gekomen. De hoeveelheid (fruit en groenten in dit geval) was normaal zo groot, dat ik het toch wel onder mijn mede helpdesk en service desk collega’s zou verdelen.

De klus zelf zou niet zo ingewikkeld moeten zijn. Ik had verwacht dit binnen een half uurtje te klaren, maar dat viel een beetje tegen. Het leek er naar uit te zien dat ik toch nog hard moest knokken voor al dat heerlijke fruit. Nou kon je trouwens nauwelijks zweten in die hal, want die werd kunstmatig koud gehouden zodat het fruit natuurlijk langer vers blijft. Mijn taak die middag was om een computer programma van een oudere pc, overzetten op een nieuwe. Maar die nieuwe kreeg ik niet een twee drie aan de praat. Er zat een nieuw type grafische kaart in, die niet wilde samen werken met de al aanwezige monitor. Die kaart heb ik dus uiteindelijk uit de computer moeten halen, en toen pas kreeg ik beeld. Daarna was het dus een fluitje van en cent, en kon de nieuwe computer zonder problemen de taken van zijn voorganger overnemen.

De klant was hartstikke blij, want het werken met die oude pc ging zowat niet meer. Hij wist me te vertellen dat die 2 a 3 keer per dag hing, dus kan ik me voorstellen dat je daar gek van wordt. Na het invullen van de werkbon nam ik afscheid van de klant, die me (zoals ik had verwacht) niet alleen naar huis liet gaan. Nee, hij had nog een kist vol met groente en fruit voor me klaar staan. Die woog zo veel, dan ik dus moeite had om hem in de auto te krijgen. Zo veel had ik tot nu toe nog nooit gekregen. Veruit een record dus. Mijn collega’s moesten enorm lachen toen ze mij zagen stuntelen met die kist. Daarna kon het uitdelen gebeuren. Naast dat het extreem veel was, was het ook vrij goed gevarieerd. Iedereen had wat mee naar huis genomen, en toch was daarna de bodem nog niet in zicht. De rest hebben we in een fruit mand gedaan. Dus wie er dan trek heeft in een appel, of een sinaasappel (bijvoorbeeld), kan dan naar hartelust in die mand graaien.

Mazzel