Water

Water…. Normaal gesproken ben ik er gek op.. Maar er zijn natuurlijk uitzonderingen te bedenken. Zo kan ik me nog herinneren dat een paar weken geleden, ik net wou beginnen met koken. Rachel en ik hadden weer een dag hard gewerkt, en waren toe aan een lekkere maaltijd. Echter, toen ik de kraan uitdeed nadat ik net de aardappeltjes had afgespoeld, hoorde we een vreemd lawaai van onder de gootsteen vandaan komen. We deden het keuken kastje open en zagen toen een enorme waterstraal van onder de gootsteen vandaan komen. Rachel holde naar boven om een emmer te halen, maar bij de tijd dat zij beneden was, liep het water al onder het keukenblok vandaan. Niet lang daarna liep het water in rivier vorm richting de huiskamer. Bij die tijd brak er lichtelijk paniek uit, maar we waren nog wel zo slim geweest om de hoofdkraan dicht te draaien. Maar ja, bij de tijd dat we die helemaal dicht hadden gedraaid, moesten wij onze zwem diploma’s er dus bij gaan halen.

Achteraf is ons verteld dat als je water leiding springt, er maar liefs 16 liter water per minuut uit kan komen. Dat verklaart dus hoe vreselijk snel de ramp zich had voltrokken. Rachel en ik waren kansloos tegen al dat water. De eerste handdoek die we op de grond neer legde, verzoop meteen. Het leek onbegonnen werk om al dat water op te ruimen. Tot overmaat van ramp kwamen de beneden buren ook nog even vertellen dat het water bij hun langs de muren naar beneden kwam lopen. Kortom de omvang van de ramp werd toen pas echt duidelijk.

Er zat niets anders op dan de verzekering te bellen. Gelukkig regelde die een mannetje die de waterschade kwam opnemen. De hele laminaat vloer moest eruit gehaald worden. Een week daarna kwam er al een mannetje langs die de vloer vakkundig kwam verwijderen. Echter was onze beton vloer veels te nat om meteen een nieuwe vloer neer te leggen. De oplossing : een beton droger die een behoorlijke kabaal maakte, en een week lang, dag en nacht, heeft aangestaan. Naast dat het kreng dus enorm veel geluid maakte, werd het ook bloedheet in huis. We mochten geen ramen en deuren openzetten omdat anders de effectiviteit van de machine zou afnemen. Er zat, na die week, nog een kans in dat ie nog een week zou blijven staan. Daar waren Rachel en ik dus vreselijk bang voor. Je kunt je misschien voorstellen hoe blij we waren dat het mannetje kwam vertellen dat ie weer mee mocht. Hij was echter in zijn eentje, en daarom werd de beton droger pas een paar dagen later opgehaald. Gelukkig dat die meneer dat er bij had verteld, want ik zou de machine zo van het balkon hebben geflikkerd. Maar eerlijk is eerlijk. It did the job very well..

Afgelopen vrijdag kwam de laminaat man weer langs om de vloer er weer in te leggen. Hij had voor de zekerheid twee dagen uitgetrokken voor zijn klusje, en dat bleek een goed idee geweest te zijn. Hij was namelijk na die eerste dag nog maar op de helft. Gister, heeft hij de rest er in gelegd, al is hij nog niet klaar met al het plint werk in de gang. Daarvoor komt hij nog een keertje terug.

Mazzel