Rechter Stensilberg

Sinds dat Rachel lid is van Expreszo, ga ik zo nu en dan natuurlijk kijken als ze een thuiswedstrijd hebben in het pakhuis. Dat zijn altijd hele leuke avonden waarin je behoorlijk lekker kunt lachen om al die geïmproviseerde scènes. In een opwelling heb ik ooit tegen Rachel gezegd dat als ze een rechter te kort zouden komen, dat ze me dan altijd mochten bellen. Echt meespelen in een theatersport wedstrijd zou natuurlijk niet kunnen, want daarvoor moet je echt wel diverse trainingsavonden hebben gevolgd. Maar volgens mij zou een leek, mocht hij een paar keer zo’n wedstrijd hebben gezien, toch wel rechter kunnen spelen.

Verder had ik hier natuurlijk nooit meer aan gedacht. Totdat Rachel afgelopen donderdag weer een trainingsavond had gehad. Deze zaterdag was er weer een thuis wedstrijd, maar ze kwamen dus een rechter te kort. Rachel opperde dat ik dan wel zou kunnen invallen, omdat ik dat ooit een keer gezegd had. De medespelers van Rachel reageerde hier positief op, en zodoende kwam de vraag of ik mijn ‘belofte’ wilde nakomen. Ik reageerde natuurlijk positief, want zoiets maak je niet elke dag mee.

Afgelopen zaterdag was dus de wedstrijd, en daarvoor gaat het team altijd eerst gezamenlijk uit eten om alvast in de stemming te komen. Tijdens het eten van de varkenshaas saté (dat at ik) en de overige maaltijden, werden een aantal spel vormen besproken die de spelers die avond wilde toepassen. Ook ik kreeg als leek, een flink aantal tips over het rechter zijn te horen, en waar je zoal op moest letten. Het openingslied kwam natuurlijk ook aan bod, dus galmde die al snel over het terras heen. De stemming zat er toen eigenlijk al in en dit bevestigde de opmerking van de professionals dat zo’n gezamenlijke maaltijd best belangrijk is voor zo’n theatersport avond.

Na het eten gingen we naar het pakhuis waar de thuiswedstrijden altijd plaats vinden. In een gezamenlijke kleedruimte kon ik toen mijn rechters uniform aandoen en daarna was het wachten op de tegenpartij die helemaal uit de omgeving van Rotterdam moesten komen. Die tussentijd werd overbrugd met het spelen op de piano en het zingen van liedjes. Na de aankomst van de tegenpartij stelden iedereen zich natuurlijk keurig voor, en daarna was het tijd voor de warming up. De tijd vloog om, dus moesten we ons al snel uit de voeten maken omdat het publiek langzamerhand binnen begon te druppelen.

Daar stond ik dan. Achter het gordijn te wachten totdat ik opmoest. Misschien ken je de opmerking dat je hart in je keel bonst? Nou dat wat voor mij dus letterlijk het geval. Eventjes kreeg ik spijt van mijn belofte, maar er was natuurlijk nu geen weg meer terug. De presentator riep mij als tweede rechter op. Ik liep richting het publiek op de meest strenge manier die ik me kon voorstellen, en stelde me voor als Mr Stensilberg die ooit opperrechter was geweest in de Puttense moord zaak. Maar ja, dat ging een beetje mis, vandaar dat ik was gedegradeerd tot reserve rechter in de theatersport. Mijn taak was het in de gaten houden van de inhoud, dit omdat ik hier zo goed in zou zijn…..Ik kon daarna plaats nemen en bij die tijd waren de zenuwen gelukkig al verdwenen.

Na elke scène moest ik natuurlijk mijn commentaar geven en natuurlijk ook een cijfer. Dit probeerde ik natuurlijk zo rechtvaardig en humoristisch mogelijk te doen. Daarnaast is het de bedoeling om de negativiteit naar je toe te trekken en dus ook zoveel mogelijk sponsen uit het publiek naar je hoofd te krijgen. Ik was overigens niet de enige rechter. Links van me zat mevrouw Troetelbeer die bekend stond om haar zachtaardige karakter, en rechts van me zat rechter Doorzee die de techniek in de gaten hield. Alle drie de rechters hadden trouwens deze taak nog nooit uitgevoerd, maar dat maakte gelukkig niet veel uit. We wisten ongeveer wel wat we moesten doen, en ondersteunde elkaar daarbij.
Al met al een leuke ervaring om een keertje mee gemaakt te hebben. Als de leden van Expreszo in de toekomst weer een rechter te kort hebben, mogen ze me gewoon weer bellen.

Mazzel

Een nieuwe 'look'

Ik maak nu al heel wat jaartjes computer programma’s en daarvoor gebruik ik eigenlijk altijd de zelfde scherm opmaak. Kortom, een standaard knoppenbalk systeem met een blauwe achtergrond. Zelf had ik er ook nooit bij stil gestaan om het een keertje er veranderen.
Ik heb zelf namelijk helemaal geen grafische ambities en er was nooit iemand die er over geklaagd had.


Nu raad je het waarschijnlijk al dat dit laatst een keer gebeurd is. Een collega van me, die in de buitendienst werkt, vertelde me dat hij de lay-out maar saai vond, en of ik niet eens wat nieuws kon verzinnen. Na wat te hebben na gedacht over zijn opmerkingen, besefte ik dat hij eigenlijk wel gelijk had. Ik besloot op zoek te gaan naar een nieuwe scherm opzet voor het geval mij gevraagd werd weer een nieuw computer programma te schrijven. Nou zit ik de laatste paar jaren vaak te chatten op Msn. De lay-out van dat programma vond ik eigenlijk wel mooi genoeg om een keer te gaan gebruiken.

Nou hebben ze vorige week aan mij gevraagd of ik een uren registratie programma wilde maken. Ik greep die kans meteen aan om de nieuwe Msn Lay-out idee toe te passen. Naast dat ik de achtergrond heb gebruikt, heb ik het opkomende scherm idee (voor als iemand zich aanmeld bij Msn) ook toe gepast. Op het moment dat er iets gemeld moet worden in het programma-tje, zie je dus een klein venstertje van rechts onderin het scherm omhoog komen met de melding. Nu maar hopen dat Bill geen recht zaak tegen me begint.

Mazzel

Je zal maar zonder zitten

Bij ons op de helpdesk gaat tegenwoordig vrijwel alles via het internet. Niet alleen het planbord staat erop, maar ook het inbellen op de pc’s van de klanten gebeurd daar tegenwoordig mee. Bovendien kan je natuurlijk tegenwoordig ook vrijwel niet meer zonder email.

Dus wat gebeurd er als de kpn een landelijke internet storing heeft ? Nou, je kan je dan misschien voorstellen dat er dan chaos uitbreekt bij ons op de helpdesk. En dat gebeurde vandaag dus ook. We waren compleet machteloos en dan pas ga je het internet pas echt waarderen. De storing duurde tot een uur of twee, en gelukkig was het tot die tijd niet al te druk. Toen het internet het weer deed, begonnen de mensen ook weer meer te bellen. Zodoende had ik het vandaag in de ochtend dus lekker rustig, en in de middag razend druk.

Toch zat ik in de ochtend nog wel met een probleem. Ik moest een bestand van twee MB naar een collega mailen, maar ja, de email lag er natuurlijk ook uit. Hij moest het bestand wel nodig hebben, anders kon hij de klant natuurlijk niet helpen. Gelukkig bedacht ik me, dat ik ook nog op de oude manier kon inbellen op een oud Windows 98 computertje. Ja inderdaad, via een oud analoge verbinding. Het duurde ruim tien minuten voordat het mailtje verstuurd was, maar dat maakte natuurlijk niet uit. Wel bedacht ik me hoe we destijds in godsnaam zo konden internetten. Bij het opbouwen van het hotmail scherm, moest ik namelijk ook ruim een minuut wachten voordat die compleet op het scherm stond. Oude computer nostalgie dus.
Mazzel

De wedergeboorte van de godin Tara

Rachel en ik waren op het moment van deze geboorte bezig een broodje te eten. Het was eindelijk lekker weer, en daar wilde we gebruik van maken doormiddel van een bezoekje aan een buiten zwembad te brengen. Vorig jaar hadden we de gehele zomer geen gebruik gemaakt van het mooie 50 meter buitenbad die op ‘maar’ een half uurtje fietsen van ons huis ligt. Al met al een mooie zonnige dag die een extra dimensie kreeg toen een gezamenlijke vriend s’avonds ons belde met het blije nieuws van de geboorte van zijn dochter. Rachel en ik waren dus blij verrast, al moet ik toegeven dat ik op een gegeven ogenblik wel besefte dat ik de baby geboorte poel had verloren. Ik zat er ‘slechts’ 16 dagen naast, en bovendien had ik op een jongetje in gezet. Maar dat is natuurlijk helemaal niet belangrijk. De link van de geboorte van Tara zal in ieder geval altijd gemaakt worden met die mooie zonnige zondag in mei.

Nou zat ik deze avond eventjes te internetten en bedacht me opeens dat ik de betekenis van de naam Tara wel eens kon opzoeken. Het duurde niet lang voordat ik er achterkwam dat er een godin genaamd Tara in het Boeddhisme een rol meespeelt. Zie http://en.wikipedia.org/wiki/Tara_%28Buddhism%29 . Wat ik van de Wikipedia site heb begrepen is de boeddhistische Tara de moeder van de vrijheid en symboliseert ze het succes in werk en persoonlijk behaalde resultaten. Ik legde, toen ik dat las, meteen de link met de geboorte die afgelopen zondag plaats had gevonden. Een baby op de wereld neer zetten is natuurlijk een hele prestatie. De boeddhisten geloven trouwens in reïncarnatie, dus wie weet is de godin van weleer weer tot leven gekomen.

Hoe het kleintje eruit ziet weten Rachel en ik nog niet, maar je kan je voorstellen dat we binnenkort eventjes gaan kijken. Deze geboorte was trouwens de eerste van de drie die ons deze maand te wachten staan. Er staan namelijk nog 2 bekenden van Rachel en mij op knappen. De mei maand van 2008 zal bij ons in ieder geval de geschiedenis in gaan als : mei maand, baby maand.

Mazzel

Een schip of een boot

Rachel en ik waren laatst bij haar ouders op visite. De kleintjes Tijn en Tom waren daar ook, want die waren namelijk voor een paar dagen te logeren. Op een gegeven ogenblik loop ik naar Tijn toe die met zijn speelgoed aan het spelen was. Ik vroeg of hij het een mooie boot vond. Tijn verbeterde me onmiddellijk door mij te zeggen dat het geen boot was, maar een schip. Ik vroeg hem daarna wat het verschil was tussen die twee. Tijn vertelde mij overtuigend dat een schip een mast heeft, en een boot niet. Kijk, weer wat geleerd dacht ik bij mezelf. Dit keer wel van een bijna 4 jaar oud kind, maar toch.

Vandaag waren Rachel en ik in de stad en zijn daarna ook nog even naar het IJsselmeer park geweest. In het water zagen wij daar natuurlijk erg veel boo… eh schepen varen. Toen pas gingen we twijfelen of Tijn het wel bij het rechte end had. Ik vertelde Rachel dat als we thuis waren ik het meteen op het internet ging uitzoeken. We waren dus toch wel nieuwsgierig geworden wanneer het nu een boot, of een schip is.

Eenmaal thuis aangekomen kwam ik op de volgende Wikipedia site uit : http://nl.wikipedia.org/wiki/Schip_%28transportmiddel%29 .

See for youreself.

Mazzel