Het zwarte goud

Er kleeft aan de hele financiële crisis 1 heel groot voordeel. De brandstof prijzen zijn sinds jaren niet zo laag geweest. Ze zijn nu zelf zo laag dat ik zowat zin krijg om te gaan tanken. Iets waar ik een half jaar geleden nog een enorme hekel aan had.

Als de Knight kon praten, dan zou ie bijna elke dag wel tegen mij moeten zeggen dat de tank nog niet leeg genoeg is. Pas als er minder als een kwart in zit, mag ik mijn nieuwe hobby weer uitvoeren. Ik rij elke dag langs het tankstation, en volg de prijs op de voet. Bij het begin van de crisis, had ik nog niet verwacht dat de diesel prijs weer helemaal tot onder de 1 euro zou uitkomen. Dat is het niveau van 2004. Elke keer dat ik er voorbij reed, werd ik vrolijker en vrolijker. Uiteindelijk werd de 1 euro grens dus toch overschreden.

Begin januari ging het weer even beter met de beurs, en dat zorgde ervoor dat de dieselprijs weer voorbij de euro schoot. Maar het beurs optimisme van het begin van dit jaar, werd in een paar uur tijd weer ongedaan gemaakt. En je raad het dan waarschijnlijk al dat ook de dieselprijs weer onder de euro uitkwam. Net wel een dag te laat. Want ik moest laatst dus tanken, en moest toen 1.01 euro voor een liter diesel betalen. De dag erna stond ie op 98 cent. Eventjes was ik teleurgesteld, maar besefte me ook dat ik een half jaar geleden nog 1.30 euro voor een liter moest neerleggen.

Al met al krijgt Johan Cruyff dus toch weer eens gelijk. Elk nadeel heeft zijn voordeel (en vise versa) .
Mazzel