Het oude kippenhok

Voor deze blog duik ik weer even terug in de jaren tachtig. Ik kan me nog een middag herinneren dat ik samen met mijn twee neven een kippenhok op de boerderij moesten slopen. Dat gaf een beetje een tegenstrijdig gevoel. Aan de ene kant was het hartstikke leuk om te doen, maar aan de andere kant was het jammer dat het gebouwtje om moest.

Jaren lang hebben we namelijk in het ongebruikte kippenhok gespeeld. Soms werd het als gevangenis gebruikt, soms zaten we gewoon in om te ouwehoeren. Zolang ik me destijds als kind kon herinneren, was dat kippenhok al daar. En dat klopte ook wel, want vorig jaar zag ik op een oude opname die me vader in 1974 maakte op de boerderij, het gebouwtje even voorbij flitsen. Toen werd het waarschijnlijk nog wel door de juiste ‘eigenaren’ bewoond. Ik was dus eigenlijk helemaal niet blij toen besloten werd dat het gebouwtje gesloopt moest worden. Op een of andere manier werd ik gevraagd om mee te helpen met de sloop. Dat vond ik dan eigenlijk ook wel weer leuk. Gezellig met mijn twee neven samen werken vond ik altijd erg gaaf.

Daar stonden we dan… Met zijn drieën naar het ‘gevaarte’ te kijken. Ik ken me nog herinneren dat we vrijwel de hele middag bezig zijn geweest met de sloop. Op een gegeven ogenblik, toen we even pauze aan het vieren waren, kwam mijn oma even naar haar drie kleinkinderen kijken. Ze had overheerlijke limonade meegenomen, en volgens mij ook een paar boterhammen. Als ik eens in de zoveel tijd aan mijn oma terug denk, dan zie ik haar daar nog zo aan komen wandelen.

Vandaag is het precies vijf jaar geleden dat ze overleed. Het beeld van dat ze daar kwam aanlopen, plus vele andere herinneringen aan haar, kwamen vandaag dus extra vaak voorbij flitsen.

Mazzel