Auw

Ik vond tijdens het vrijgezellenfeest van Jordy het waterskien het leukste om te doen. Maar ondanks dat ik me die dag perfect vermaakt heb, word ik er elke dag nog op een negatieve manier aan herinnerd.


Na zo’n sportieve dag is het natuurlijk logisch dat je daar spierpijn aan over houd. De pijn in mijn arm duurde het langste, maar na een paar dagen leek ook dat langzaam weg te gaan. Een maal op Lanzarote aankomen, was ik er van overtuigd dat alle lichamelijke problemen voorbij waren. Dit betekende dat ik uiteraard het grootste zwembad van het vier sterrenhotel vaak even bezocht. Tijdens mijn traditie, het zwembad in zijn geheel onderwater zwemmen, onderschatte ik die afstand wel. Pas in de vierde poging lukte het mij om de overkant te halen. In zo’n groot zwembad kon ik me natuurlijk prima vermaken. Ook zwom ik diverse baantjes op volle snelheid om mijn huidige vorm te behouden.

Maar op een avond kreeg ik het idee dat mijn arm juist weer meer zeer begon te doen. Heel soms voelde ik hem nog wel, maar dat werd aanvankelijk dus steeds zeldzamer. Na een aantal dagen te hebben gezwommen, leek het juist weer meer te gaan worden. Ik dacht aanvankelijk dat ik het me in beelde, maar de dag erna werd in het zwembad duidelijk dat dit niet het geval was. Ik had dus echt last van mijn arm, en dat is, nu een maand na het vrijgezellen feest, nog steeds het geval.

Eenmaal terug op Nederlandse bodem, heb ik meteen een afspraak gemaakt met de huisarts. Ik gaf aan dat de spierpijn maar niet over wilde gaan. De huisarts, die ook in het homeopathie wereldje zit, gaf me een zalfje en wat pillen. Mocht het binnen twee weken nog niet over zijn, moest ik weer een afspraak maken. Nou, in die twee weken is de pijn niet weg gegaan. Zelfs niet minder geworden. Ik heb voor vrijdag dus weer een afspraak gemaakt en hoop dat we dan de oorzaak van de pijn kunnen vaststellen. En het belangrijkste natuurlijk : Dat de dokter er een oplossing voor kan vinden… Kortom…Duim vrijdag voor me….

Mazzel