In het begin van dit jaar kregen de Jeroenen van de helpdesk een speach van hun chef te horen. Daarin kwam naar voren dat hij het niet meer pikte dat wij al jaren lang onze ATV dagen maar niet opmaakten. ‘Jullie moeten meer om jullie zelf denken, en wat minder aan de helpdesk’. Nou, tegen zo’n opmerking konden we natuurlijk niet op. Dus namen we even een paar minuten de tijd om alle twaalf atv dagen in dit jaar in te plannen. Toen ik naar zijn kantoor ging om hem het goede nieuws te vertellen zei hij :’Mijn mond valt spontaan open. Ik dacht dat ik deze dag nooit zou meemaken’.
Afgelopen woensdag was dus weer zo’n ATV dag. Dat gaf mij (naast uitslapen) mooi even de tijd om naar de fysiotherapeut te gaan. De dokter had me die vrijdag (zie vorige weblog), naar hem doorverwezen. De therapeut heeft natuurlijk even flink zitten kneden, en heeft me tips gegeven hoe ik mijn arm zelf ook kan behandelen. Hopelijk kunnen we samen mijn arm problemen oplossen, want daar begin ik ondertussen schijtziek van te worden. Zolang ik er namelijk last van houd, durf ik niet meer voluit te gaan zwemmen. Dit komt dus omdat mijn gevoel mijn verteld dat ik de spierpijn van het waterskien niet goed heb laten herstellen, zodat ik nu volop met dit probleem zit. Omdat het ook zo lang duurt, straalde ik waarschijnlijk veel onzekerheid uit. De therapeut vertelde me namelijk diverse keren dat het wel weer goed zal komen.
Na het kneden gingen Rachel en ik naar haar moeder. Die vierde namelijk haar verjaardag. De kleintjes Tijn, Tom en Pien waren er ook. Dus was het weer een ‘drukke’ middag. Maar dat is helemaal niet erg natuurlijk. Dat maakt het alleen maar meer gezellig. En bovendien vind ik het nog steeds gaaf om te zien wat er zoal in het hoofd van die kleintjes om gaat. Zo was Tom bijvoorbeeld aan het uitleggen wat hij allemaal in een kleurenboekje zag. Er ontstond zodoende een complete verzonnen wereld. Het werd met de zin steeds interessanter om naar te luisteren.
Toen we weer thuis kwamen hebben we nog een SF film over een Mammoet gezien. Het was wel een B film, en af en toe was het vreselijk slap, maar ik heb me wel vermaakt. Al met al een leuke ATV dag.. Daarvan moet ik er meer hebben…
Mazzel.
8 oktober 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten