Badmeester Muis

Heel het vorige seizoen hebben Rachel en ik niet in het buitenzwembad van Zwaag gezwommen. Persoonlijk vind ik dat een schande van ons zelf. De meeste buitenbaden in West Friesland zijn in de loop der jaren allemaal gesloopt, maar die in Zwaag dus niet. Daar moet je dan (als fanatiek zwemmer) trots op zijn en vaak naar toe gaan.

Vandaag was ik vrij, en Rachel moest werken. Zodoende kwam ik aanvankelijk niet op het idee om naar het buitenbad te gaan. Via MSN sprak ik even met mijn collega Jeroen, die der op aanspoorde dat ik naar buiten moest gaan omdat het lekker weer was. “Is het een keertje lekker, zit je alsnog achter de computer”. Ik kon hem daarin natuurlijk alleen maar gelijk geven. Het buitenbad dook daarom tijdens deze chatsessie door mijn hoofd. Maar ik was wel bang dat het te koud zou zijn om te gaan zwemmen. Na wat wikken en wegen besloot ik het dus WEL te doen. Ik pakte me zwemspullen en ben naar Zwaag toe gereden. Op de parkeer plaats, stonden (wel geteld) twee auto’s. En ook in het fietsenrek kon je zien dat er niet echt veel mensen aanwezig waren. Prima dus, want dan kon ik namelijk even lekker baantjes trekken. Het vijftig meter lange buitenbad is van een hele andere kaliber dan het 25 meter binnenbad. Dus veel minder keerpunten, en ook veel kouder water waarbij de wind natuurlijk ook een rol speelt.

En waaien deed het zeker, waardoor de buitentemperatuur veel kouder aanvoelde dan dat het daadwerkelijk was. Het water daarin tegen was heerlijk. Maar je moest er dan wel in blijven, want als je er eventjes uitging, verging je zowat van de kou….. Ik begon meteen maar met de 1000 meter schoolslag. In dit buitenbad stond mijn baanrecord al een jaar of twee vast gepind op 18:56. Een mega slechte tijd natuurlijk (als je het met de binnenbad tijden vergelijkt). Ik had alleen het verbreken van deze tijd voor ogen, en dat lukte me gelukkig ook. Ik zette uiteindelijk 18:33 op de klok neer. En, ik had het gevoel dat ik flink mijn best had gedaan. Kennelijk win je in een overdekt 25 meter zwembad een seconde of 40 a 50 met twee keer zoveel keerpunten en geen wind. Ik besloot wel om een nieuw doel in te stellen. Het moet me ooit een keer lukken om in dit buitenbad onder de 18:00 te zwemmen. Of dat ooit gaat lukken is overigens maar de vraag.

Na het baantjes zwemmen, heb ik lekker rustig aan gedaan. Het viel me op een gegeven ogenblik op dat er een badjuf met een brancard rond liep. Ik besloot maar even om te kijken wat er aan de hand was. Misschien hadden ze mijn hulp wel even nodig of zo. En dat bleek dus ook het geval te zijn. Een jongen was namelijk op het fantastische idee gekomen om in het ondiepe te gaan duiken. Gevolg was dat hij daardoor een behoorlijke hoofdwond had opgelopen. Er lag werkelijk een enorme plas bloed op de rand van het bad. De twee aanwezige badjuffen hadden de ambulance al gebeld en hielpen de jongen op de brandcard. Ik kon voor de jongen zelf niets doen, maar werd wel door de badjuf gepromoveerd tot tijdelijke badmeester. Beide badjuffen bleven natuurlijk bij de jongen totdat de ambulance er was. Zodoende nam ik die taak op me. Nadat de ambulance vertrokken was, hield mijn nieuwe “baantje”ook op met bestaan. Ik kreeg nog wel salaris in de vorm van een overheerlijke warme kop koffie. Wat in deze kou overigens goud waard is.

Mazzel