Drunende druten

Van de week was er even onduidelijkheid waar ik heen moest. Collega Jeroen dacht dat ik namelijk op dinsdag naar Druten zou moeten, maar ik meende dat dit op maandag al was. Na het bekijken van de beide orders werd duidelijk waar de verwarring vandaan kwam. Ik moest maandag namelijk naar Druten, en dinsdag moest ik naar Drunen. (met een n)

Allebei de plaatsen liggen trouwens op zo'n anderhalf uur rijden van Purmerend vandaan. Dat is trouwens niet zo heel erg ver voor mijn doen hoor. Volgende week dinsdag moet ik bijvoorbeeld naar Terneuzen, wat ongeveer 3 a 4 uur rijden is. Ik vind het heerlijk als de buitenklus op ongeveer 1 a 2 uur rijden van Purmerend ligt. Dan heb ik namelijk even de tijd om bij te komen van de hectische situatie op de helpdesk. Maar boven de twee uur rijden vind ik het vervelend worden. Zeker omdat ik natuurlijk ook weer terug moet.

Bij de klant in Druten was ik al een keertje eerder geweest. De klus was daardoor al snel geklaard omdat ik de meeste werkzaamheden de vorige keer al gedaan had. De vorige keer kon ik de klus niet afmaken omdat de eigenaar van de winkel, van hogere hand werd tegengewerkt. Het hoofdkantoor had namelijk aanvankelijk toestemming gegeven dat hij zijn eigen pc pakket mocht gebruiken. Maar op het momant supreme haakte die toch af. Na maanden onderhandelen kreeg de klant toch groen licht, en kon ik de klus afmaken.

In Drunen kwam ik in een zeer mooie slagerij terecht. Die trouwens de landelijke sparerip competitie had gewonnen. Daarom hing er ook een enorm groot plakkaat aan de muur die de klanten daaraan moesten herinneren. De klant heeft jaren lang weegschalen van de concurrent gebruikt en gaat nu over op Digi’s. Dus toen ik terug kwam op de helpdesk en mijn werkbon inleverde bij mijn chef, vertelde ik hem dat we een kampioen in huis hadden gehaald. Die zin vergde wel wat uitleg natuurlijk, maar dat is logisch.

Mazzel