Nathalie en ik waren dus het hele weekend met zijn tweetjes. En we hebben ons ook vermaakt hoor. Onze kleine meid heeft het omrollen in de box nu helemaal onder de knie. Dit houdt in dat ze in notime op haar buikje ligt met haar hoofdje omhoog. Aanvankelijk vind ze dit prachtig, maar het omhooghouden van je hoofd, kost natuurlijk wel veel energie. Dus als ze dan moe wordt, begint ze een beetje te jammeren en moet papa ingrijpen. Het terug rollen heeft ze wel al onder de knie, maar ze doet het niet vaak. Dus dat moet papa dan maar doen als ze begint te huilen.
Dit doet papa met veel plezier hoor, maar als ik haar terug gerold heb op haar rug, duurt het meestal niet lang voordat mevrouw toch weer besluit om weer op haar buikje te gaan liggen. Soms zelfs al binnen tien secondes. Kortom, papa’s weekend bestond veel uit het steeds maar terug rollen van zijn dochter. Het wippertje, die Nathalie van “ome” Ramon heeft gekregen, bood op een gegeven ogenblik uitkomst. Nathalie vindt het de laatste tijd ook heerlijk om daarin te zitten. Mooi een beetje spelen en heen en weer wippen in dat stoeltje, vind ze prachtig.
Toen mama zondag in de namiddag weer terug kwam, was Nathalie natuurlijk erg blij. Papa kon met vol trots vertellen dat Nathalie haar omrol diploma nu echt wel gehaald had.
Mazzel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten