Ramon en ik liepen afgelopen zondag onze wekelijkse rondje door de stad en hadden het toen toevallig ook even over de Amerikaanse verkiezingen. Ik ventileerde mijn verbazing over de opmerking die een Amerikaanse senator had gemaakt dat vrouwen niet zwanger konden worden van een verkrachting omdat er dan een soort mechanisme in de vrouw dit zou verkomen. De senator kon een aantal dagen later niet anders doen dan zijn excuses aanbieden. De feiten, die je er makkelijk op na kunt slaan tegenwoordig, bewezen dat hij compleet onzin had uitgekraamd.
In het gesprek met Ramon was ik het meest verbaast dat die senator, wetend dat het verkiezings tijd is in Amerika, niet slimmer was geweest en EERST even had gecontroleerd wat hij wilde uitdragen. Hij weet dat de ogen van het Amerikaanse publiek juist in deze tijd gefocust zijn op wat de campagnes allemaal te vertellen hebben, en toch kraamde hij zomaar wat uit zonder het te controleren. We grapte nog dat die Amerikanen eigenlijk knetter gek zijn(vooral de republikeinen), maar wat we nog niet konden weten, was dat in de zelfde week er een Nederlandse politicus zich over dit onderwerp ging buigen. En dan heb ik het natuurlijk over mr van der Staaij.
De rest van deze blog gaat dus over de opmerking van deze zogenaamde politicus. Als eerst wil ik even dit kwijt. Hij opperde dat de kans op zwangerschap na een verkrachting erg klein is. Mr van der Staaij.. Een kleine kans (of percentage) zegt helemaal niets zonder dat je ook het geheel (100 %) erbij vermeld. Als ik zeg dat iets maar 1 % is kan je denken dat het weinig is. Maar als ik bijvoorbeeld 1 % van onze Melkweg bedoel heb ik het nog steeds over honderdduizenden sterren. Dat is dus nog steeds een heleboel. Ten tweede heeft van der Staaij dus de zogenaamde feiten niet gecontroleerd. Want dan had hij geweten dat de kans op zwangerschap precies even groot is als bij normale geslachtsgemeenschap. En dat komt neer op een procent of 7 (hoorde ik op tv) .. Dus als mr van der Staaij het verhaal had uitgezocht en de feiten hadden aangeven dat er bijvoorbeeld 10.000 verkrachtingen per jaar zijn waarvan er een slordige 5 vrouwen zwanger zijn geworden. Dan had hij een punt. Maar dat is niet het geval. Op internet kon ik de geschatte aantallen niet echt achterhalen, maar dat we maar het puntje van de ijsberg weten, mag duidelijk zijn (lang niet iedereen doet aangifte natuurlijk). Ik las ergens dat in 2002 er tussen de 15.000 en 16.000 aanrandingen en/of verkrachtingen zijn gemeld. Nou, neem daar 7 procent van en je weet dat van der Staaij zijn opmerkingen rechtstreeks de prullenbak in kunnen….
Al met al heeft mr van der Staaij zichzelf behoorlijk in de nesten gewerkt, want heel (politiek) Nederland valt nu over hem heen. Mezelf dus meegetelt, want ik vond dat ik hier wat over moest schrijven.
Mazzel
30 augustus 2012
26 augustus 2012
Te Koop
Het verkoop bord hangt nog niet aan ons raam, maar we zijn wel al begonnen met een traject om ons huis te verkopen. Aankomende dinsdag komt een styliste voorbij die foto’s komt maken die straks op Funda.nl komen te staan. Al met al wordt het dus een spannende tijd voor ons.
Het lijkt een onmogelijke taak. De huizenmarkt heeft er volgens mij nog NOOIT zo slecht voor gestaan. Maar Rachel en ik gaan het toch proberen. Niet omdat we weg moeten.. Nee, we willen graag naar een eensgezinds woning voor als Nathalie straks ouder is. Bovendien is er in dit appartementje geen ruimte voor een broertje of zusje voor haar. Kortom, genoeg reden dus om eens om ons heen te gaan kijken.
We begonnen dit traject met het uitnodigen van maarliefs drie makelaars. Met alle drie hadden we een goed gesprek gehad. Dus het werd voor ons wel lastig om uiteindelijk een keuze te maken. Maar dat is toch gelukt. We hebben voor Vidra vastgoed gekozen. Een NVM makelaar die bekend is in Hoorn en omstreken. Hopelijk helpt dat bij de verkoop. Bovendien zijn hun lekker scherp geprijsd, en dat scheelt natuurlijk ook. Vidra kan zelf ook foto’s maken voor op funda.nl, maar raadde ons aan om dat door een styliste te laten doen. Dit is wel duurder, maar volgens de makelaar levert dit betere kwaliteit foto’s op. En elk voordeeltje wat we kunnen behalen, is natuurlijk welkom. Toen de keuze dus op Vidra viel, en de datum met de styliste was gemaakt, konden Rachel en ik dus met het voortraject beginnen. Het huis moet er natuurlijk prachtig uitzien op de foto’s dus hebben we deze week er een schoonmaak/opruim week van gemaakt. De piek van die week was dit weekend. Je herkend het zowat niet meer mocht je een keer op visite komen. Alles ziet er keurig opgeruimd uit en het ruikt overal ook weer heerlijk. Nathalie heeft met open ogen gekeken hoe haar papa en mama dagen lang door het huis heen liepen in de hoop dat de styliste aankomende dinsdag met een tevreden gezicht de foto’s komt maken.
Al met al hoop ik dat het allemaal snel zal gaan. De makelaar zei zelf ook nog dat het verstandig is om zelf ook reclame voor ons huisje te maken. Dus bij deze. Ben je iemand die geïnteresseerd is in een leuk appartementje in de Grote Waal. Ken je iemand, of wil je iemand kennen (eh?)… laat dan van je horen.
Mazzel.
Het lijkt een onmogelijke taak. De huizenmarkt heeft er volgens mij nog NOOIT zo slecht voor gestaan. Maar Rachel en ik gaan het toch proberen. Niet omdat we weg moeten.. Nee, we willen graag naar een eensgezinds woning voor als Nathalie straks ouder is. Bovendien is er in dit appartementje geen ruimte voor een broertje of zusje voor haar. Kortom, genoeg reden dus om eens om ons heen te gaan kijken.
We begonnen dit traject met het uitnodigen van maarliefs drie makelaars. Met alle drie hadden we een goed gesprek gehad. Dus het werd voor ons wel lastig om uiteindelijk een keuze te maken. Maar dat is toch gelukt. We hebben voor Vidra vastgoed gekozen. Een NVM makelaar die bekend is in Hoorn en omstreken. Hopelijk helpt dat bij de verkoop. Bovendien zijn hun lekker scherp geprijsd, en dat scheelt natuurlijk ook. Vidra kan zelf ook foto’s maken voor op funda.nl, maar raadde ons aan om dat door een styliste te laten doen. Dit is wel duurder, maar volgens de makelaar levert dit betere kwaliteit foto’s op. En elk voordeeltje wat we kunnen behalen, is natuurlijk welkom. Toen de keuze dus op Vidra viel, en de datum met de styliste was gemaakt, konden Rachel en ik dus met het voortraject beginnen. Het huis moet er natuurlijk prachtig uitzien op de foto’s dus hebben we deze week er een schoonmaak/opruim week van gemaakt. De piek van die week was dit weekend. Je herkend het zowat niet meer mocht je een keer op visite komen. Alles ziet er keurig opgeruimd uit en het ruikt overal ook weer heerlijk. Nathalie heeft met open ogen gekeken hoe haar papa en mama dagen lang door het huis heen liepen in de hoop dat de styliste aankomende dinsdag met een tevreden gezicht de foto’s komt maken.
Al met al hoop ik dat het allemaal snel zal gaan. De makelaar zei zelf ook nog dat het verstandig is om zelf ook reclame voor ons huisje te maken. Dus bij deze. Ben je iemand die geïnteresseerd is in een leuk appartementje in de Grote Waal. Ken je iemand, of wil je iemand kennen (eh?)… laat dan van je horen.
Mazzel.
16 augustus 2012
Steeds actiever
Ons poppetje Nathalie wordt steeds actiever. Normaal gesproken kon je haar zonder al te veel problemen gewoon in de box neerleggen, maar tegenwoordig wil ze steeds vaker zitten. Dat kan je al merken als je de fles aan haar geeft. Nadat die (meestal) helemaal verorberd is (de inhoud wel te verstaan), gaat dat nekkie van haar al omhoog. Zo van : “fles voorbij, ik wil weer zitten.”
Met het zitten, ZITTEN we in een tussenfase. We kunnen haar wel even overeind helpen, en dan blijft ze ook wel even overeind. Maar als ze dan een speeltje ziet (of haar voetjes), reikt ze daar al snel naar en valt onze lieve baby weer om. Op de zachte bank is dat geen probleem natuurlijk, maar op het speelkleed WEL. Het is al een aantal keer gebeurd dat ze haar hoofdje heeft gestoten bij het vallen. Je kan wel raden dat ze dan zeer in paniek is. Overspannend huilen noem ik dan wel eens. Dat klinkt heel anders als gewoon huilen voor als ze bijvoorbeeld erg moe is.
Die steeds maar actiever wordende dochter van ons kreeg het gister voor elkaar om zichzelf om te draaien TERWIJL ze nog in de slaap zak lag. Ze wilde, waarschijnlijk vanwege de warmte, in de middag niet slapen en bleef maar huilen. Toen ik even ging kijken lag mevrouw dus op haar buikje. Ze keek me aan zo van : ‘vraag het niet aan mij, ik weet ook niet hoe dit heeft kunnen gebeuren’.
Toen ik vanochtend de fles van zeven (tegenwoordig zeven uur, dat is als ze niet al eerder zelf wakker is geworden), trof ik weer een nieuw tafareel aan. Ze lag nog wel op haar rug, maar had de gehele slaapzak los weten te wurmen. Aangezien ik haar de middag ervoor op haar buikje aantrof in bed, had ik deze extra stevig vastgemaakt onder het matras. Maar dat had dus niets geholpen. Nathalie lag een beetje overdwars en keek me weer aan met van die vraagtekens…. Ze moest er ook erg bij lachen, want ze was er waarschijnlijk ook erg trots op dat ze dat voor elkaar had gekregen.
Mazzel.
Met het zitten, ZITTEN we in een tussenfase. We kunnen haar wel even overeind helpen, en dan blijft ze ook wel even overeind. Maar als ze dan een speeltje ziet (of haar voetjes), reikt ze daar al snel naar en valt onze lieve baby weer om. Op de zachte bank is dat geen probleem natuurlijk, maar op het speelkleed WEL. Het is al een aantal keer gebeurd dat ze haar hoofdje heeft gestoten bij het vallen. Je kan wel raden dat ze dan zeer in paniek is. Overspannend huilen noem ik dan wel eens. Dat klinkt heel anders als gewoon huilen voor als ze bijvoorbeeld erg moe is.
Die steeds maar actiever wordende dochter van ons kreeg het gister voor elkaar om zichzelf om te draaien TERWIJL ze nog in de slaap zak lag. Ze wilde, waarschijnlijk vanwege de warmte, in de middag niet slapen en bleef maar huilen. Toen ik even ging kijken lag mevrouw dus op haar buikje. Ze keek me aan zo van : ‘vraag het niet aan mij, ik weet ook niet hoe dit heeft kunnen gebeuren’.
Toen ik vanochtend de fles van zeven (tegenwoordig zeven uur, dat is als ze niet al eerder zelf wakker is geworden), trof ik weer een nieuw tafareel aan. Ze lag nog wel op haar rug, maar had de gehele slaapzak los weten te wurmen. Aangezien ik haar de middag ervoor op haar buikje aantrof in bed, had ik deze extra stevig vastgemaakt onder het matras. Maar dat had dus niets geholpen. Nathalie lag een beetje overdwars en keek me weer aan met van die vraagtekens…. Ze moest er ook erg bij lachen, want ze was er waarschijnlijk ook erg trots op dat ze dat voor elkaar had gekregen.
Mazzel.
Abonneren op:
Posts (Atom)
