60

Afgelopen zaterdag werd mijn moeder 60 jaar. Ook al staat het grote feest ergens volgend jaar op de planning, Rachel en ik waren op de dag zelf natuurlijk ook langs geweest.


Naast dat wij er waren, waren mijn zus, haar vriend Martin en natuurlijk Fleur er ook. Fleur kan al aardig lopen kan ik je vertellen. Een paar weken geleden, toen ik toevallig voor een klant in de achterhoek was, kon ze dat nog niet. Dus kan je nagaan hoe snel zo’n kind zich ontwikkeld. Ze was af en toe nog wel bang voor mij. Maar dat is misschien ook wel logisch als er een vreemde man op je af komt lopen die toch zeker vier keer zo groot is als jezelf. … Maar als ik gewoon naast haar ging zitten, dan viel het gelukkig wel mee met de angst.

Op speelgoed niveau heeft Fleur af en toe wat ‘onenigheid’ met de hond van mijn ouders. Shanty wil namelijk ook nog wel eens spelen, en de twee worden dan vaak jaloers op de ander als die een leuk speeltje te pakken heeft. Dat is op zich wel grappig om te zien. Fleur zat op een gegeven ogenblik op de bank met een blokje te spelen. De hond ging kijken wat ze zoal in haar handen vasthield, maar daar was de jonge dame niet van gediend. Een wel gemikte trap volgde, zodat de hond het hazenpad koos. Gelukkig werd ze niet kwaad, want dat zou de situatie natuurlijk alleen maar escaleren.

In de vond hebben we lekker samen met zijn alle gegeten. Fleur was toen even een tukkie aan het doen, maar mocht bij het uitdelen van de toetjes weer aanschuiven. Vooral de vla met slagroom vind ze erg lekker. Eerst keek ze nog even de kat uit de boom, maar dat was voor korte duur. Daarna ging het schaaltje schoon leeg.

Mazzel