Triiiiiiinngggggg….. De telefoon op de helpdesk automatisering gaat die dag voor de tigste keer. Ik roep naar mijn collega Jeroen en vraag of hij al klaar was met inbellen bij zijn klant. Hij moet me helaas teleur stellen, want hij is namelijk nog steeds erg druk bezig. Zelf ben ik overigens ook bij een klant op zijn pc ingebelt. Mijn klant had de pech dat precies op het moment dat hij zijn pakbonnen van de hele maand aan het factureren was, de stroom uitviel. Gevolg… complete database in de war, en Jeroentje moest toen wel even gebeld worden om dat weer te herstellen.
Tot overmaat van ramp gaat ineens ook mijn mobiel af. Ik zie op het scherm dat het collega Frank is. Hem had ik al een paar keer gesproken, en weet daarom dat hij met een installatie in Breda bezig is. Frank moet toch even wachten (net als de klant waar ik al ingebelt ben) en ik neem de telefoon op. Gelukkig heeft de klant geen ingewikkelde vraag. Tijdens dat ik zijn gegevens in ons openstaande punten programma aan het invullen ben, rond ik het telefoon gesprek al af. De drukte cijfers (JER. X. in het openstaande punten programma), liegen er overigens niet om. We lopen nu al zes weken voor op het jaar record schema van 2009. Dit houd in dat we straks ergens halverwege november 2011 al een nieuw jaar record gaan behalen.
Ik leg de telefoon weer neer en pak mijn mobiel erbij. Ik bel Frank op en zet de mobiel op handsfree zodat ik twee handen vrij heb om ook verder te kunnen werken aan het database probleem. Nadat ik Frank zijn vraag heb beantwoord hoor ik ineens mijn collega Jeroen zeggen : ”Shit….Ze heeft GEMAAKT ingevuld.” … “Dat kan gewoon niet.”, antwoord ik. “Hoe kan zij nu altijd van die mooie letters hebben?”. Ik zet de pc van de klant aan het werk en laat “hem” nieuwe indexen uitrekenen, daarna ren ik naar collega Jeroen zijn bureau. Naast zijn laptop ligt zijn Iphone waarop het razend populaire spelletje WoordFeud draait. Dit spel is zo populair dat het zelfs in de Wereld draait door werd besproken. Ik heb begrepen dat in sommige kroegen het verboden is om dit spel te spelen, want dan bestellen de klanten namelijk niets te drinken, en blijft het zo stil.
De grootste uitdaging van die dag was niet het herstellen van de database, of het helpen met de installatie in Breda. Nee. De echte uitdaging was het spelen van WoordFeud (online scrabble) tegen collega Jeroen zijn vrouw. Zij is namelijk onverslaanbaar met dit spel. Iedereen probeert het, en iedereen druipt met zijn staart tussen zijn benen weer af.
“We kunnen er NU van maken”, antwoord ik mijn collega. Er zit inderdaad niets anders op, en Jeroen vult dit op zijn Iphone in. De Jeroenen kunnen veel, maar er ZIJN GRENZEN….Databases repareren, AGF schermen programmeren, en warme broodjes programma’s ontwikkelen. Dit alles levert totaal geen probleem op. Maar winnen met Woordfeud van Jeroen zijn vrouw… dat is een brug te ver ben ik bang.
Mazzel
29 oktober 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten