Wat een rare blog titel is dit? Dat kan ik me voorstellen dat iemand dit denkt als ie de titel leest. Laat ik het gewoon even verwoorden.
Een hele tijd geleden reed ik eens op de terug weg naar de zaak toe. Ik was optijd vertrokken bij de klant vandaan. Ik was reuze blij dat het zo soepeltjes was verlopen en hoopte zodoende dus dat ik optijd thuis zou zijn. In de auto belde ik even met mijn collega Jeroen die die dag ook in de buitendienst zat. Eigenlijk mag dat niet, want er hoort altijd 1 Jeroen op de helpdesk te zitten, maar kennelijk kon dat toen niet anders. Ook hij was optijd bij zijn klant vertrokken en reed ondertussen al op de A27 richting het noorden. Ik zat nog op de A59, maar tijdens het gesprek belande ik ook op de A27. Hij zat ongeveer 10 a 15 minuten voor me en melde al dat er een file op komst was. Hij kon er nog doorheen komen, maar ikke had net pech. Er was op een of andere brug een ongeluk gebeurd waarbij 4 vrachtwagens betrokken waren. En ja. Dan is de weg snel in zijn geheel geblokkeerd. In de file waar mijn collega instond was dus nog een aanrijding gebeurd ook. Hij reed er net voor, en ik reed er net achter. Het gevolg..... alles stond muur vast en de auto's konden niet meer voor of achteruit. Daar stond ik dan...Iedereen om me heen deed zijn motor maar uit, en dat deed ik dus ook maar. Het navigatie systeem kreeg nogwel stroom omdat ik de sleutel in het slot hield. Daarop stond aangegeven dat ik nog 95 kilometer moest rijden voordat ik terug was op de zaak. (vandaar de titel). Via de radio werd ik steeds op de hoogte gehouden wat de situatie was op de A27, maar dat werd eigenlijk bij elk bericht slechter. Kortom, ik stond er wel een tijdje. Diverse ziekenauto's kwamen via de vluchtstrook toegesnelt richting het ongeluk en op een gegeven ogenblik kwam er zelfs een trauma helicopter aangevlogen. Tja.... het was echt mis daaro. Ik hoopte maar dat uiteinderlijk alles goed zou komen voor die mensen die er bij betrokken waren. Maarja... wat ga je doen als je ruim 2 uur stil zit in een auto? Om je heen kijken... tenminste, dat ging bij mij vanzelf. De auto stond keurig geparkeerd naast een weiland. Ik kan het nog precies omschrijven, want dat onthou je wel als je dat beeld 2 uur op je netvlies hebt geprojecteerd. Er stond een prikkeldraad hek en in de verte stonden allemaal bomen en een boerderij . Het was al een tijdje mooi weer geweest, dus stond alles in bloei. Vogeltjes waren aan het spelen op het grasveld zodat je ze soms niet en soms weer wel kon zien. Het had dus net een schilderij kunnen zijn, en dat besefte ik mezelf op dat moment ook nog. Maar twee uur naar een schilderij kijken gaat op een gegeven ogenblik ook vervelen. Gelukkig kwam toen de politie met een oplossing aanzetten. Alle auto's mochten een voor een, via de snelweg terug rijden (spookrijden dus) en via de vorige afslag de A27 verlaten. Het lange wachten was einderlijk voorbij.
Nou kom ik er even op waarom ik dit verhaal eigen "geblogt" heb. Nou ik reed afgelopen dinsdag op de A27 terug naar de zaak toen ik in Antwerpen was geweest (ja, weer ja). En elke keer als ik daaro rij, kijk ik even op het navigatie systeem. En als het naviatie systeem dan nog 95 kilometer aangeef, kan ik het toch niet laten om even opzij te kijken...
Mazzel
31 mei 2006
29 mei 2006
Zwemverslag 29 mei en overige belevenissen
Laat ik eerst even beginnen met wat ander nieuws, anders lijkt het net alsof mijn leven alleen maar uit zwemmen bestaat. En dat is nu ook weer niet het geval. Het is alleen erg leuk om daar over te vertellen....
Dit weekeinde moest ik op zaterdag werken. Dat moet ik eens in de zes weken doen, en het was mijn tijd alweer geworden. Dan ben ik helemaal in mijn eentje op de helpdesk. Nu valt dat nog mee omdat het licht is, maar als het winter is geeft dat een vreemd gevoel om in zo'n spook gebouw rond te lopen. Dan hoor je ook van die vreemde geluiden en is het net alsof je oude Digi collega's hoort rondspoken, die de helpdesk destijds waarwel hebben gezegd, maar hun geest kan het dan toch niet loslaten. In het begin van de ochtend is het dan altijd wel even druk en moet je dus flink aanpoten, maar na een uur of 10 begint het gelukkig weer rustiger te worden. Dan heb ik tijd om even wat achterstallig werk te doen waar ik in de rest van de week geen tijd voor heb gehad. Zodoende gaat de tijd snel voorbij en is het zo vier uur.
Toen ik thuis kwam moest ik een zonnebril opzetten, want Rachel had ons stoepje schoongemaakt en het zonlicht weerkaatste zo hard terug , zodat je ogen er zeer van deden. (net zoals bij Neptunus zijn kale hoofd in Spongebob the movie) . Nadat ik dit bewonderd had, zijn we naar Robin gegaan, want die vierde zijn housewarming party en wij waren ook uitgenodigd. Het gehele huis zat vol met vrienden en familieleden, maar wij paste er net nog bij.
Zondag was eigenlijk ook een aardig drukke dag. In de middag heb ik met Ramon een wandeling gemaakt door de binnenstad van Hoorn. Dat doen we eigenlijk al jaren, en zodoende kan je lekker over van alles ouwehoeren. Eerst halen we dan een sorbet bij de Mient waar het trouwens extreem druk was. Ik heb dus even moeten wachten totdat mijn ananas Royaal op tafel stond. In de avond zijn Rachel en ik nog op verjaardag bij Cynthia geweest. Die vierde namelijk haar 25ste verjaardag.
Vandaag(maandag)
Ik moest helemaal naar Eersel bij de Belgiesche grens zijn om het Windigi pakket uit te leggen. Gelukkig was ik er met Max en Stephan, zodoende ging het allemaal lekker snel. Het verliep ook spoedig, al loop je natuurlijk altijd wel ergens tegen aan. Maar dat viel mee, en zodoende kon ik optijd weer aan de terug reis beginnen. Zodoende kon ik dus deze avond wel te zwemmen, want ik had Mark al gewaarschuwd dat het misschien niet door kon gaan omdat ik ver weg was. Maar dat viel dus reuze mee.
Zwemverslag:
Ja, in de laatste 2 weken zijn zulke snelle tijden neergezet, dat het eigenlijk ook een keer tegen moest gaan zitten. En helaas was dat vandaag . Ik mocht op kop vertrekken en ging dus weer weg op het schema wat bij de eerste 10 banen sneller is dat mijn record schema. Ik wist dat ik daar winst op kon behalen omdat ik tijdens mijn record me toen had ingehouden. Dat lukte ook aardig en na 250 meter had ik nog op 5 secondes voorsprong. Maar daarna ging het al een stuk minder. Bij 500 meter was mijn voorsprong nogmaar 2 secondes en bij de 750 meter liep ik er al 2 achter. Dus toen werd het hoogtste tijd om de schade beperkt te houden. Helaas lukte dat niet echt en ik tikte op 17:51 aan. Dat is 10 secondes boven mijn record. Evengoed een snelle tijd voor mijn doen, maar ik was toch wat teleur gesteld, want ik dacht wel even een nieuwe PR te zwemmen.
Mark mocht de tweede run op kop en vertrok weer als een duivel, al ging het niet zo snel als bij de voorgaande 2 weken. Bij baantje 8 heb ik hem moeten lossen omdat bij een wissel ik klem gezwommen werd en zie Mark dan maar weer eens bij te halen. Dat lukte dus ook niet en toen kon ik Mark alleen maar van een afstandje volgen. Hij tikte aan op 17:23 en dat is 10 secondes boven zijn record. Net als ik dus... Iets tegenvallende resultaten, maar we kunnen niet altijd records blijven zwemmen natuurlijk.
Volgende keer meer.
Mazzel
Dit weekeinde moest ik op zaterdag werken. Dat moet ik eens in de zes weken doen, en het was mijn tijd alweer geworden. Dan ben ik helemaal in mijn eentje op de helpdesk. Nu valt dat nog mee omdat het licht is, maar als het winter is geeft dat een vreemd gevoel om in zo'n spook gebouw rond te lopen. Dan hoor je ook van die vreemde geluiden en is het net alsof je oude Digi collega's hoort rondspoken, die de helpdesk destijds waarwel hebben gezegd, maar hun geest kan het dan toch niet loslaten. In het begin van de ochtend is het dan altijd wel even druk en moet je dus flink aanpoten, maar na een uur of 10 begint het gelukkig weer rustiger te worden. Dan heb ik tijd om even wat achterstallig werk te doen waar ik in de rest van de week geen tijd voor heb gehad. Zodoende gaat de tijd snel voorbij en is het zo vier uur.
Toen ik thuis kwam moest ik een zonnebril opzetten, want Rachel had ons stoepje schoongemaakt en het zonlicht weerkaatste zo hard terug , zodat je ogen er zeer van deden. (net zoals bij Neptunus zijn kale hoofd in Spongebob the movie) . Nadat ik dit bewonderd had, zijn we naar Robin gegaan, want die vierde zijn housewarming party en wij waren ook uitgenodigd. Het gehele huis zat vol met vrienden en familieleden, maar wij paste er net nog bij.
Zondag was eigenlijk ook een aardig drukke dag. In de middag heb ik met Ramon een wandeling gemaakt door de binnenstad van Hoorn. Dat doen we eigenlijk al jaren, en zodoende kan je lekker over van alles ouwehoeren. Eerst halen we dan een sorbet bij de Mient waar het trouwens extreem druk was. Ik heb dus even moeten wachten totdat mijn ananas Royaal op tafel stond. In de avond zijn Rachel en ik nog op verjaardag bij Cynthia geweest. Die vierde namelijk haar 25ste verjaardag.
Vandaag(maandag)
Ik moest helemaal naar Eersel bij de Belgiesche grens zijn om het Windigi pakket uit te leggen. Gelukkig was ik er met Max en Stephan, zodoende ging het allemaal lekker snel. Het verliep ook spoedig, al loop je natuurlijk altijd wel ergens tegen aan. Maar dat viel mee, en zodoende kon ik optijd weer aan de terug reis beginnen. Zodoende kon ik dus deze avond wel te zwemmen, want ik had Mark al gewaarschuwd dat het misschien niet door kon gaan omdat ik ver weg was. Maar dat viel dus reuze mee.
Zwemverslag:
Ja, in de laatste 2 weken zijn zulke snelle tijden neergezet, dat het eigenlijk ook een keer tegen moest gaan zitten. En helaas was dat vandaag . Ik mocht op kop vertrekken en ging dus weer weg op het schema wat bij de eerste 10 banen sneller is dat mijn record schema. Ik wist dat ik daar winst op kon behalen omdat ik tijdens mijn record me toen had ingehouden. Dat lukte ook aardig en na 250 meter had ik nog op 5 secondes voorsprong. Maar daarna ging het al een stuk minder. Bij 500 meter was mijn voorsprong nogmaar 2 secondes en bij de 750 meter liep ik er al 2 achter. Dus toen werd het hoogtste tijd om de schade beperkt te houden. Helaas lukte dat niet echt en ik tikte op 17:51 aan. Dat is 10 secondes boven mijn record. Evengoed een snelle tijd voor mijn doen, maar ik was toch wat teleur gesteld, want ik dacht wel even een nieuwe PR te zwemmen.
Mark mocht de tweede run op kop en vertrok weer als een duivel, al ging het niet zo snel als bij de voorgaande 2 weken. Bij baantje 8 heb ik hem moeten lossen omdat bij een wissel ik klem gezwommen werd en zie Mark dan maar weer eens bij te halen. Dat lukte dus ook niet en toen kon ik Mark alleen maar van een afstandje volgen. Hij tikte aan op 17:23 en dat is 10 secondes boven zijn record. Net als ik dus... Iets tegenvallende resultaten, maar we kunnen niet altijd records blijven zwemmen natuurlijk.
Volgende keer meer.
Mazzel
26 mei 2006
De top 100 aller tijden
De top 100 aller tijden is DE muziek happening van het jaar. Vroeger was dat alleen op radio niveau, want op goede vrijdag was ie altijd te horen bij Veronica. Maar sinds 1995 beleef ik de top 100 op een compleet andere manier. Ik werd destijds uitgenodigd om de top 100 eens in concert formaat mee te maken. Mij werd toen verteld dat er dan 5 bandjes zijn die de gehele lijst afwerken. Ik was meteen verkocht en op die manier is er een traditie geboren. De laatste paar jaar volgen we de top 100 in Bobs Saloon in Uitgeest.
Het feest begon afgelopen donderdag om 4 uur. Het duurt dus wel even voordat je dan bij nummer 1 bent. Een aantal vrienden vonden dat te lang duren en daarom kwamen die wat later. Maar persoonlijk vind ik dat wel een uitdaging om er in zijn geheel bij te zijn. Het is in het begin nog erg rustig. Niet veel mensen besluiten dus om alle 100 nummers mee te maken. Er loopt ook een presentator rond, en die moest mij er natuurlijk uitpikken om wat te vragen. Dat was wel lachen, maar ik was wel blij dat hij het maar bij 1 vraagje had gehouden. Om een uurtje of zeven zijn we naar boven gegaan om te eten. Elk jaar wordt ons dan beloofd (op de folder) dat we de top 100 dan op een video scherm kunnen blijven volgen, maar ook dit jaar zijn ze die belofte niet nagekomen. Het feest was voor de rest weer als van ouds, en ik weet zeker dat iedereen zich perfect vermaakt heeft.
Mazzel
Het feest begon afgelopen donderdag om 4 uur. Het duurt dus wel even voordat je dan bij nummer 1 bent. Een aantal vrienden vonden dat te lang duren en daarom kwamen die wat later. Maar persoonlijk vind ik dat wel een uitdaging om er in zijn geheel bij te zijn. Het is in het begin nog erg rustig. Niet veel mensen besluiten dus om alle 100 nummers mee te maken. Er loopt ook een presentator rond, en die moest mij er natuurlijk uitpikken om wat te vragen. Dat was wel lachen, maar ik was wel blij dat hij het maar bij 1 vraagje had gehouden. Om een uurtje of zeven zijn we naar boven gegaan om te eten. Elk jaar wordt ons dan beloofd (op de folder) dat we de top 100 dan op een video scherm kunnen blijven volgen, maar ook dit jaar zijn ze die belofte niet nagekomen. Het feest was voor de rest weer als van ouds, en ik weet zeker dat iedereen zich perfect vermaakt heeft.
Mazzel
23 mei 2006
Zwemverslag 23 mei
Deze week gingen Mark en ik op dinsdag zwemmen omdat ik op maandag niet kon. Rachel en ik moesten bij een vergadering zijn van de vereniging van huis eigenaren. Daar moesten we praten over verf kleuren en begrotingen en zo.. Kortom, erg saai, maar in sommige gevallen wordt er ook wel eens gelachen. Al met al had ik liever in het zwembad gelegen, maar dat moest dus even een dagje wachten.
De verwachtingen waren hoog gespannen. Zeker na het behaalde resultaat van vorige week met de nieuwe turbo broekies, was er eigenlijk geen zinnig woord over vandaag te zeggen. Mark mocht op kop vertrekken en begon eigenlijk op het zelfde schema als hij vorige week gedaan had. Echter tussen baan 10 en 30 ging het ietsjes langzamer dan vorige week. Het leek even of hij zijn record van 17:14 niet zou halen, want bij baantje 30 had hij 6 secondes achterstand. Maar in de laatste 10 banen maakte hij dat weer goed en tikte aan bij 17:13. Slechts 1 seconde sneller dan vorige week, maar een record is een record.
Na een korte pauze was het mij beurt. Echter was het wel druk geworden in het zwembad, dus dat maakte het wel moeilijker. Ik zag daar wel tegenop, maar achteraf gezien viel het gelukkig mee. De eerste 10 banen ging ik een stuk sneller dan vorige week. Ik wist dat ik me toen ingehouden had, en wilde daar het verschil maken. Echter daarna ging ik nog sneller zwemmen. In het zwembad was namelijk de 'snelle dinsdag zwemmer' verschenen. Hij maakt er altijd een sport van om ons in te halen. Als wij niet aan het zwemmen zijn, doet hij altijd rustig aan, maar zodra Mark en ik aan het zwemmen zijn, lijkt het wel alsof we honing in onze reet hebben zitten. De laaste tijd als wij op dinsdag zwemmen (wat dus af en toe gebeurd), waren we ongeveer aan elkaar gewaagd. Dat is als hij ook schoolslag zwemt, want af en toe is hij met borstcrawl bezig. Ik zag onze grote vriend op 10 meter afstand voor me zwemmen en wilde hem even verrassen. De nieuwe turbo broek moest het verschil nu maken en ik wilde dat even uittesten. Ik had hem compleet verrast en haalde hem binnen 2 banen in. Het verschil van 10 meter dus weg gezwommen + het inhalen. Echter was dit niet echt goed voor mijn schema geweest. Ik haalde wel veel secondes in op mij pr schema, maar ik blies mij motortje een beetje op, want ik was nogmaar op de helft. Nadat ik mijn ego had opgevijzeld, kwam ik dus in de problemen, en verloor veel tijd. Gelukkig kon ik me na baantje 30 weer hervinden, en wist de schade toen weer goed te maken. Ik tikte precies aan op 17:41. Precies dus op mijn record... Dat is toch eigenlijk ook een prijs waard, of niet soms?
We hebben de avond niet afgesloten met nog een 1 km run. Nee Mark ging, na een pauze van 10 minuten, voor de sprint van 250 meter. 10 baantjes dus even knallen. Ik kwam helaas niet verder dan 1 baantje. Ik kreeg bij de afzet namelijk kramp en moest nood gedwongen afhaken. Mark had dat later pas door en stopte toen. Maar niet voordat hij eerst onze grote 'dinsdag zwemmer vriend' was voorbij gespoten. Dat wilde hij natuurlijk ook even meemaken.
Volgende keer meer.
mazzel.
De verwachtingen waren hoog gespannen. Zeker na het behaalde resultaat van vorige week met de nieuwe turbo broekies, was er eigenlijk geen zinnig woord over vandaag te zeggen. Mark mocht op kop vertrekken en begon eigenlijk op het zelfde schema als hij vorige week gedaan had. Echter tussen baan 10 en 30 ging het ietsjes langzamer dan vorige week. Het leek even of hij zijn record van 17:14 niet zou halen, want bij baantje 30 had hij 6 secondes achterstand. Maar in de laatste 10 banen maakte hij dat weer goed en tikte aan bij 17:13. Slechts 1 seconde sneller dan vorige week, maar een record is een record.
Na een korte pauze was het mij beurt. Echter was het wel druk geworden in het zwembad, dus dat maakte het wel moeilijker. Ik zag daar wel tegenop, maar achteraf gezien viel het gelukkig mee. De eerste 10 banen ging ik een stuk sneller dan vorige week. Ik wist dat ik me toen ingehouden had, en wilde daar het verschil maken. Echter daarna ging ik nog sneller zwemmen. In het zwembad was namelijk de 'snelle dinsdag zwemmer' verschenen. Hij maakt er altijd een sport van om ons in te halen. Als wij niet aan het zwemmen zijn, doet hij altijd rustig aan, maar zodra Mark en ik aan het zwemmen zijn, lijkt het wel alsof we honing in onze reet hebben zitten. De laaste tijd als wij op dinsdag zwemmen (wat dus af en toe gebeurd), waren we ongeveer aan elkaar gewaagd. Dat is als hij ook schoolslag zwemt, want af en toe is hij met borstcrawl bezig. Ik zag onze grote vriend op 10 meter afstand voor me zwemmen en wilde hem even verrassen. De nieuwe turbo broek moest het verschil nu maken en ik wilde dat even uittesten. Ik had hem compleet verrast en haalde hem binnen 2 banen in. Het verschil van 10 meter dus weg gezwommen + het inhalen. Echter was dit niet echt goed voor mijn schema geweest. Ik haalde wel veel secondes in op mij pr schema, maar ik blies mij motortje een beetje op, want ik was nogmaar op de helft. Nadat ik mijn ego had opgevijzeld, kwam ik dus in de problemen, en verloor veel tijd. Gelukkig kon ik me na baantje 30 weer hervinden, en wist de schade toen weer goed te maken. Ik tikte precies aan op 17:41. Precies dus op mijn record... Dat is toch eigenlijk ook een prijs waard, of niet soms?
We hebben de avond niet afgesloten met nog een 1 km run. Nee Mark ging, na een pauze van 10 minuten, voor de sprint van 250 meter. 10 baantjes dus even knallen. Ik kwam helaas niet verder dan 1 baantje. Ik kreeg bij de afzet namelijk kramp en moest nood gedwongen afhaken. Mark had dat later pas door en stopte toen. Maar niet voordat hij eerst onze grote 'dinsdag zwemmer vriend' was voorbij gespoten. Dat wilde hij natuurlijk ook even meemaken.
Volgende keer meer.
mazzel.
21 mei 2006
Een weekend alleen.
Rachel is dit weekeinde met Expreszo op stap en zodoende was ik het gehele weekeinde alleen. Ik kan me eigenlijk helemaal niet meer herinneren dat ik een weekeinde helemaal in mijn eentje heb doorgebracht. Ken je nagaan hoe lang ik al een relatie met Rachel heb. Ja, wat ga je dan doen als je dat niet meer gewent bent? Eerst uitslapen natuurlijk, dat veranderd niet. Standaard dingen zoals boodschappen doe je dan ook natuurlijk, maar op een gegeven ogenblik ben je daar ook wel mee klaar en zit je daar maar in de eentje op de bank.
Het is natuurlijk wel een ideale situatie om met Ramon dan een 'tussentijdse' drankavond te houden. Het onderwerp 'drankavond' komt vast nog wel eens voorbij, maar ik omschrijf even kort wat dit inhoud. Nou, je heb Jeroen en Ramon. Een fles aphelkorn of een krat bier (een combinatie van die twee is ook erg aan te bevelen). Een camera. En de rest is eigenlijk ook improvisatie zoals bij Expreszo. Maar dan met heel veel drank en sterke verhalen. Ramon had dit keer de camera ook mee, maar we hebben hem niet gebruikt. Dat gebeurd in de vaste drankavond wel die 1 keer in de drie maanden wordt gehouden. De volgende is geplant in juli, dus let dan op die datum, want ik zal er dan uitgebreid op terug komen. We begonnen om 8 uur en toen konden we net Koppensnellers kijken. Ik vond het cabaret fantasties. Jammer alleen dat Verdonk er zelf niet bij was. Daarna ging de tv uit en de mp3 player op de pc ging aan. En dan maar lekker zuipen en ouwehoeren. De dag erna heb je wel een barstende koppijn, maar daar moet je maar tegen kunnen. Dat hoort bij de sport zal ik maar zeggen.
Mazzel
Het is natuurlijk wel een ideale situatie om met Ramon dan een 'tussentijdse' drankavond te houden. Het onderwerp 'drankavond' komt vast nog wel eens voorbij, maar ik omschrijf even kort wat dit inhoud. Nou, je heb Jeroen en Ramon. Een fles aphelkorn of een krat bier (een combinatie van die twee is ook erg aan te bevelen). Een camera. En de rest is eigenlijk ook improvisatie zoals bij Expreszo. Maar dan met heel veel drank en sterke verhalen. Ramon had dit keer de camera ook mee, maar we hebben hem niet gebruikt. Dat gebeurd in de vaste drankavond wel die 1 keer in de drie maanden wordt gehouden. De volgende is geplant in juli, dus let dan op die datum, want ik zal er dan uitgebreid op terug komen. We begonnen om 8 uur en toen konden we net Koppensnellers kijken. Ik vond het cabaret fantasties. Jammer alleen dat Verdonk er zelf niet bij was. Daarna ging de tv uit en de mp3 player op de pc ging aan. En dan maar lekker zuipen en ouwehoeren. De dag erna heb je wel een barstende koppijn, maar daar moet je maar tegen kunnen. Dat hoort bij de sport zal ik maar zeggen.
Mazzel
20 mei 2006
Antwerpen
Antwerpen is een stad die de laatste tijd niet echt positief in het nieuws stond. Het wordt vaak in verband gelegd met het vlaams blok en rassenhaat. Laatst nog begon en door gedraaide belg om zich heen te schieten op ´onzuivere belgen´. Opgevolgd door de zoveelste stille tocht die volgens mij ook door de belgen is uitgevonden. Maarja. Nog even een feitje voordat ik verder ga met dit log bestandje. De nazi´s lieten de haven van Antwerpen in 1945 helemaal heel toen ze op de terug tocht waren... Wel vreemd te noemen dat ze alle overige havens in as hadden gelegd zodat de gealieerden er geen gebruik van konden maken. Ik leg geen link of zo, het is alleen een puur toevallige conclusie......
Maar ik dwaal weer eens af. Ik heb het onderwerp van deze log Antwerpen genoemt, omdat ik daar vrijdag heen moest. Onze collega´s van Digi Belgie hebben daar namelijk hun hoofdkantoor zitten. De chef van het Belgie pakket Windigi, wilde einderlijk wel eens spijkers met koppen slaan. Daarvoor had hij aan mijn chef gevraagt of ik die kant op kon komen om wat testopstellingen te maken van de problemen die ik bij ze had aangekaart. Dus vond mijn chef dat een goed idee en kreeg ik op donderdag avond een auto van de zaak mee naar huis. Ik ging om half 6 mijn bedje uit en geloof me, dat is vroeg voor deze Jeroentje. Al was ik dat trouwens wel gewent van uit de tijd dat ik nog in Hoofddorp werkte. Maar ik ben dat nu zeker niet meer. Gelukkig sliep ik niet door de wekker heen en kon om 6 uur in de auto stappen om de lange reis af te leggen. De files begonnen meteen bij Purmerend. Kortom, dat beloofde wat, maar gelukkig viel het daarna allemaal wel mee. Ik heb me nog ge-ergerd aan het navigatie systeem omdat die vond dat ik via de coentunnel naar de A2 moest. Nou is dat al omrijden, en bovendien stond daar ook een file. Het systeem zou juist rekening houden met files, en je erom heen lijden. Nee dus, maar voor de rest doet hij het prima, dus ik wil ook weer niet te veel over het machientje klagen.
In de rest van Nederland stonden op de heenweg helemaal geen files. Zodoende reed ik om 5 voor acht de belgiesche grens over en had verwacht dat ik om half negen op mijn bestemming zou zijn. Maar helaas stond er bij Antwerpen wel een enorme file. Daar zijn ze al jaren (volgens mij) aan de ringweg bezig, en ik sta er dan ook altijd in de file. Zodoende was het evengoed na negenen voordat ik het gebouw binnenliep. Ik heb eerst alle koppen getelt om te kijken of er toevallig niet iemand door de politie was opgepakt (geintje, zie boven), maar dat was niet het geval.
Onze Belgiesche vrienden hadden het groots opgezet. Beide programmeurs van het Windigi pakket waren vandaag ingeplant om met mij samen te werken aan de problemen lijst. Ik zelf had ook nog een weegschaal, met Nederlandse software erin, mee genomen omdat ze die daaro niet hebben. Aanvankelijk kwamen er in het begin alleen maar meer problemen bij. Tja, ik heb niet zulke gouwen handjes als mijn collega Jeroen, die een systeem op zijn gat krijgt door er simpel weg alleen maar naar te kijken, maar ook ik kan wel een probleempje in een pakket opsporen. Maar met goed samen spel werd de lijst uiteinderlijk kleiner en kleiner. Al met al een productieve dag dus. Aan het einde van de dag heb ik met de Belgiesche chef nog wat vergelijkingen met het Nederlandse pakket gemaakt en tips gegeven over hoe wij dat dus in het verleden allemaal gedaan hebben. En, gelukkig ook af en toe nog doen. Sommige oplossingen trouwens, werden direct naar collega's van mij doorgemaild, zodat die ook weer verder konden. Dus je kunt me deze vrijdag een tussenpersoon noemen die de problemen centraliseerde voor de gebruikers, en waarde volle test input leverde voor de programmeurs.
De terug reis viel 100 procent mee. Er stonden in Nederland vanwege het weer extreem veel files voor een vrijdag, maar ik heb er in geen eentje gestaan. Die waren dus allemaal in de andere richtingen. Het navigatie systeem zeurde wel dat er rekening gehouden werd met files, maar kon ze waarschijnlijk zelf weer niet vinden.
Volgende keer meer.
mazzel
Maar ik dwaal weer eens af. Ik heb het onderwerp van deze log Antwerpen genoemt, omdat ik daar vrijdag heen moest. Onze collega´s van Digi Belgie hebben daar namelijk hun hoofdkantoor zitten. De chef van het Belgie pakket Windigi, wilde einderlijk wel eens spijkers met koppen slaan. Daarvoor had hij aan mijn chef gevraagt of ik die kant op kon komen om wat testopstellingen te maken van de problemen die ik bij ze had aangekaart. Dus vond mijn chef dat een goed idee en kreeg ik op donderdag avond een auto van de zaak mee naar huis. Ik ging om half 6 mijn bedje uit en geloof me, dat is vroeg voor deze Jeroentje. Al was ik dat trouwens wel gewent van uit de tijd dat ik nog in Hoofddorp werkte. Maar ik ben dat nu zeker niet meer. Gelukkig sliep ik niet door de wekker heen en kon om 6 uur in de auto stappen om de lange reis af te leggen. De files begonnen meteen bij Purmerend. Kortom, dat beloofde wat, maar gelukkig viel het daarna allemaal wel mee. Ik heb me nog ge-ergerd aan het navigatie systeem omdat die vond dat ik via de coentunnel naar de A2 moest. Nou is dat al omrijden, en bovendien stond daar ook een file. Het systeem zou juist rekening houden met files, en je erom heen lijden. Nee dus, maar voor de rest doet hij het prima, dus ik wil ook weer niet te veel over het machientje klagen.
In de rest van Nederland stonden op de heenweg helemaal geen files. Zodoende reed ik om 5 voor acht de belgiesche grens over en had verwacht dat ik om half negen op mijn bestemming zou zijn. Maar helaas stond er bij Antwerpen wel een enorme file. Daar zijn ze al jaren (volgens mij) aan de ringweg bezig, en ik sta er dan ook altijd in de file. Zodoende was het evengoed na negenen voordat ik het gebouw binnenliep. Ik heb eerst alle koppen getelt om te kijken of er toevallig niet iemand door de politie was opgepakt (geintje, zie boven), maar dat was niet het geval.
Onze Belgiesche vrienden hadden het groots opgezet. Beide programmeurs van het Windigi pakket waren vandaag ingeplant om met mij samen te werken aan de problemen lijst. Ik zelf had ook nog een weegschaal, met Nederlandse software erin, mee genomen omdat ze die daaro niet hebben. Aanvankelijk kwamen er in het begin alleen maar meer problemen bij. Tja, ik heb niet zulke gouwen handjes als mijn collega Jeroen, die een systeem op zijn gat krijgt door er simpel weg alleen maar naar te kijken, maar ook ik kan wel een probleempje in een pakket opsporen. Maar met goed samen spel werd de lijst uiteinderlijk kleiner en kleiner. Al met al een productieve dag dus. Aan het einde van de dag heb ik met de Belgiesche chef nog wat vergelijkingen met het Nederlandse pakket gemaakt en tips gegeven over hoe wij dat dus in het verleden allemaal gedaan hebben. En, gelukkig ook af en toe nog doen. Sommige oplossingen trouwens, werden direct naar collega's van mij doorgemaild, zodat die ook weer verder konden. Dus je kunt me deze vrijdag een tussenpersoon noemen die de problemen centraliseerde voor de gebruikers, en waarde volle test input leverde voor de programmeurs.
De terug reis viel 100 procent mee. Er stonden in Nederland vanwege het weer extreem veel files voor een vrijdag, maar ik heb er in geen eentje gestaan. Die waren dus allemaal in de andere richtingen. Het navigatie systeem zeurde wel dat er rekening gehouden werd met files, maar kon ze waarschijnlijk zelf weer niet vinden.
Volgende keer meer.
mazzel
15 mei 2006
"Turbo broekie"="Turbo tijden"? Zwemverslag 15 mei
Afgelopen zaterdag had ik een nieuwe zwembroek gekocht omdat het Mark een goed idee leek om met wat snellere zwembroeken te gaan zwemmen. Normaal hadden we eigenlijk van die lange flappen eraan zitten en dat zou volgens hem (en ook anderen) behoorlijk ophouden. Nou zag ik daar wel wat in, dus heb ik in mijn drukke weekeinde er even tijd voor gemaakt om het Turbo broekie aan te schaffen. Ik had Mark vandaag al gemaild dat ik hem dus ook had aangeschaft en dat ik het schema van het Jeroen Record op de 1 kilometer er alvast had bij gepakt, maar hoeveel sneller die broekies nou zouden zijn, konden we natuurlijk alleen maar proef ondervinderlijk vast stellen.
Mark schatte in dat we waarschijnlijk 10 secondes sneller zouden zijn. Nou had ik de vorige keer dat ik op kop vertrok, 18:19 op de klok gezet. Dus ik ging er van me zelf vanuit dat ik die tijd in ieder geval moest zwemmen. Ik was bang dat ik te overmoedig zou vertrekken en hield me dus een beetje in bij de eerste 10 banen. Nou zette ik over de eerste 250 meter evengoed 4:25 op de klok. Dat is nog op het Jeroen Record schema. Maar de waarde van het broekie werd daarna pas echt duiderlijk. Normaal zakt na baan 14/16 het schema wel in elkaar, maar dat was nu niet het geval. Ik tikte bij baan 20 (500 meter) ongeveer aan bij 8:50. Precies weet ik dat niet, omdat ik werd afgelijd bij het aantikken. Maar hoe dan ook, ik zat opeens op 6 a 7 secondes voorsprong op mijn eigen record. En, ik werd maar niet moe. Pas bij baantje 26 begon het langszaam aan zwaarder en zwaarder te worden. Maar aan de ronde tijden was absoluut niets te merken. Het leek zelfs alleen maar sneller te gaan. Wat de tussentijd op de 750 meter was, weet ik niet. Maar ik verpletterde mijn persoonlijk record met 18 secondes en staat nu op 17:41. Zelf het algemeen record van 17:52 was verpletterd. Sinds lange tijd had ik weer eens het Algemeen record in handen, wat eigenlijk al anderhalf jaar aan Mark zat vast geroest. Maarja, als ik al 18 secondes van mijn record af zwem met de Turbo broek, wat gaat Mark dan wel niet doen? Hij wil zijn algemeen record toch ook wel terug hebben.
Nou, hij maakte er geen geheim van wat ie van plan was. Hij ging zo hard van start dat ik hem met moeite kon bijhouden. Hij tikte op de 250 meter (1o banen) aan op 4:08. Dat is nog eens 6 secondes sneller dan het 250 meter record die al maanden onhaalbaar was verklaard. Bij 500 meter (20 banen) tikte hij aan op 8:28. Dat is een schema wat onder de 17 minuten zit. Bij 750 meter (30 banen) tikte hij aan op 12:50. Even nagaan, dat dit al 30 secondes sneller is dan het orginele broekie tijd. En bij de 1 kilometer tikte hij aan op 17:14.... Dat is precies een minuut sneller dan de dagzege tijd van vorige week. Mark had zijn record terug, en gaf een compleet nieuwe dimentie aan de 1 kilometer. Allebij gingen we dus een stuk sneller dan het orginele record van 17:52.
Er was eigenlijk nogmaar 1 record wat nog niet verbroken was. De gemiddelde tijden van 3 keer 1 kilometer stond nog overeind. Die stond al ruim een jaar overeind, en na zo'n avond als deze konden we het niet nalaten om die ook aan te vallen. Even nagerekend moest ik deze 3de run van 1 kilometer in 19:44 zwemmen. Nou dat had ik zowat met mijn handen op mijn rug kunnen doen. Maar ik dacht dat ik nog even een 3de keer onder de 18 blank kon gaan. Dan was het bewezen dat het geen uitzondering of toeval was geweest. Ik zette 17:56 op de klok neer, en dat is nu nog de 4de snelste tijd ooit. Kortom, de vraag of de Turbo broek ook voor snelle tijden zou zorgen is hierbij positief beantwoord.
Volgende keer meer.
Mazzel.
Mark schatte in dat we waarschijnlijk 10 secondes sneller zouden zijn. Nou had ik de vorige keer dat ik op kop vertrok, 18:19 op de klok gezet. Dus ik ging er van me zelf vanuit dat ik die tijd in ieder geval moest zwemmen. Ik was bang dat ik te overmoedig zou vertrekken en hield me dus een beetje in bij de eerste 10 banen. Nou zette ik over de eerste 250 meter evengoed 4:25 op de klok. Dat is nog op het Jeroen Record schema. Maar de waarde van het broekie werd daarna pas echt duiderlijk. Normaal zakt na baan 14/16 het schema wel in elkaar, maar dat was nu niet het geval. Ik tikte bij baan 20 (500 meter) ongeveer aan bij 8:50. Precies weet ik dat niet, omdat ik werd afgelijd bij het aantikken. Maar hoe dan ook, ik zat opeens op 6 a 7 secondes voorsprong op mijn eigen record. En, ik werd maar niet moe. Pas bij baantje 26 begon het langszaam aan zwaarder en zwaarder te worden. Maar aan de ronde tijden was absoluut niets te merken. Het leek zelfs alleen maar sneller te gaan. Wat de tussentijd op de 750 meter was, weet ik niet. Maar ik verpletterde mijn persoonlijk record met 18 secondes en staat nu op 17:41. Zelf het algemeen record van 17:52 was verpletterd. Sinds lange tijd had ik weer eens het Algemeen record in handen, wat eigenlijk al anderhalf jaar aan Mark zat vast geroest. Maarja, als ik al 18 secondes van mijn record af zwem met de Turbo broek, wat gaat Mark dan wel niet doen? Hij wil zijn algemeen record toch ook wel terug hebben.
Nou, hij maakte er geen geheim van wat ie van plan was. Hij ging zo hard van start dat ik hem met moeite kon bijhouden. Hij tikte op de 250 meter (1o banen) aan op 4:08. Dat is nog eens 6 secondes sneller dan het 250 meter record die al maanden onhaalbaar was verklaard. Bij 500 meter (20 banen) tikte hij aan op 8:28. Dat is een schema wat onder de 17 minuten zit. Bij 750 meter (30 banen) tikte hij aan op 12:50. Even nagaan, dat dit al 30 secondes sneller is dan het orginele broekie tijd. En bij de 1 kilometer tikte hij aan op 17:14.... Dat is precies een minuut sneller dan de dagzege tijd van vorige week. Mark had zijn record terug, en gaf een compleet nieuwe dimentie aan de 1 kilometer. Allebij gingen we dus een stuk sneller dan het orginele record van 17:52.
Er was eigenlijk nogmaar 1 record wat nog niet verbroken was. De gemiddelde tijden van 3 keer 1 kilometer stond nog overeind. Die stond al ruim een jaar overeind, en na zo'n avond als deze konden we het niet nalaten om die ook aan te vallen. Even nagerekend moest ik deze 3de run van 1 kilometer in 19:44 zwemmen. Nou dat had ik zowat met mijn handen op mijn rug kunnen doen. Maar ik dacht dat ik nog even een 3de keer onder de 18 blank kon gaan. Dan was het bewezen dat het geen uitzondering of toeval was geweest. Ik zette 17:56 op de klok neer, en dat is nu nog de 4de snelste tijd ooit. Kortom, de vraag of de Turbo broek ook voor snelle tijden zou zorgen is hierbij positief beantwoord.
Volgende keer meer.
Mazzel.
14 mei 2006
Een druk weekeinde
Dat begon eigenlijk al op vrijdag...
Toen vierde Jolanda haar verjaardag (dat is de vriendin van mijn neef Alewijn). Rachel kon niet mee, want die ging met Iris Cornelisse siraden maken. Dat was een soort workshop, en ik heb het eindresultaat gezien. Ze heeft een prachtige ketting gemaakt.
Zaterdag was helemaal druk. Zo druk dat ik voor mijn doen er vroeg uit moest. Ik had de wekker om 10 uur gezet. Ja, ik weet het... ik ben een luiwammes.. Ik heb snel boodschappen gedaan en ben daarna de stad in gegaan om kado's te kopen. Het is zondag namelijk moederdag, en bovendien is Bram dan jarig. Ook moest ik nog een nieuwe zwembroek kopen. Dat is eigenlijk een appart verhaal op zich. Mark heeft een "snel broekie" gekocht en zodoende kon ik niet achterblijven natuurlijk. Na het "Stadten" zijn Rachel en ik naar Wervershoof gereden omdat mijn klein nichtje Moniek moest afzwemmen voor haar B diploma. Een paar maanden geleden waren we ook bij het behalen van haar A diploma, dus hebben we er maar een traditie van gemaakt. Vooral met de schoolslag blinkt ze erg uit. Ze haalde, net als bij haar A diploma, een aantal mede leerlingen gewoon in, en daar ben ik erg trots op. De schoolslag is ook mijn slag, en die zwemmen Mark en ik dan ook altijd op maandag. Nou, het gaat niet lang duren en mijn kleine nichtje van 7 kan op maandag met ons meezwemmen.
De drukke dag was overigens na het afzwemmen nogsteeds niet voorbij. Rachel heeft mij thuis afgezet omdat die niet mee ging naar de volgende afspraak. Mijn neef Klaas-Jan heeft een zoontje en die werd vandaag 1 jaar oud. Dus ging ik meteen door naar zijn verjaardag. Stef, want zo heet ie, heeft heel veel vrienden en familie leden, want het was erg druk op zijn verjaardag. Gelukkig kon ik nog een stoel bemachtigen ondanks dat ik dus later kwam dan de rest.
Tot slot (van deze zaterdag) had Rachel een optreden met haar theathersport groep Expreszo. Ze moesten een thuis wedstrijd spelen in het pakhuis in Hoorn. Als ze thuis speelt, gaan Ramon en ik altijd wel kijken. Het was niet echt druk, maar dat komt meer voor als het seizoen ten einde loopt. Het was dan ook de laatste thuiswedstrijd en pas in september begint het feest op nieuw. Het was trouwens wel weer extreem lachen geblazen. De beide groepen waren aan elkaar gewaagd en hadden uitschieters erbij zitten dat je zowat niet meer bij kwam van het lachen.
mazzel
Toen vierde Jolanda haar verjaardag (dat is de vriendin van mijn neef Alewijn). Rachel kon niet mee, want die ging met Iris Cornelisse siraden maken. Dat was een soort workshop, en ik heb het eindresultaat gezien. Ze heeft een prachtige ketting gemaakt.
Zaterdag was helemaal druk. Zo druk dat ik voor mijn doen er vroeg uit moest. Ik had de wekker om 10 uur gezet. Ja, ik weet het... ik ben een luiwammes.. Ik heb snel boodschappen gedaan en ben daarna de stad in gegaan om kado's te kopen. Het is zondag namelijk moederdag, en bovendien is Bram dan jarig. Ook moest ik nog een nieuwe zwembroek kopen. Dat is eigenlijk een appart verhaal op zich. Mark heeft een "snel broekie" gekocht en zodoende kon ik niet achterblijven natuurlijk. Na het "Stadten" zijn Rachel en ik naar Wervershoof gereden omdat mijn klein nichtje Moniek moest afzwemmen voor haar B diploma. Een paar maanden geleden waren we ook bij het behalen van haar A diploma, dus hebben we er maar een traditie van gemaakt. Vooral met de schoolslag blinkt ze erg uit. Ze haalde, net als bij haar A diploma, een aantal mede leerlingen gewoon in, en daar ben ik erg trots op. De schoolslag is ook mijn slag, en die zwemmen Mark en ik dan ook altijd op maandag. Nou, het gaat niet lang duren en mijn kleine nichtje van 7 kan op maandag met ons meezwemmen.
De drukke dag was overigens na het afzwemmen nogsteeds niet voorbij. Rachel heeft mij thuis afgezet omdat die niet mee ging naar de volgende afspraak. Mijn neef Klaas-Jan heeft een zoontje en die werd vandaag 1 jaar oud. Dus ging ik meteen door naar zijn verjaardag. Stef, want zo heet ie, heeft heel veel vrienden en familie leden, want het was erg druk op zijn verjaardag. Gelukkig kon ik nog een stoel bemachtigen ondanks dat ik dus later kwam dan de rest.
Tot slot (van deze zaterdag) had Rachel een optreden met haar theathersport groep Expreszo. Ze moesten een thuis wedstrijd spelen in het pakhuis in Hoorn. Als ze thuis speelt, gaan Ramon en ik altijd wel kijken. Het was niet echt druk, maar dat komt meer voor als het seizoen ten einde loopt. Het was dan ook de laatste thuiswedstrijd en pas in september begint het feest op nieuw. Het was trouwens wel weer extreem lachen geblazen. De beide groepen waren aan elkaar gewaagd en hadden uitschieters erbij zitten dat je zowat niet meer bij kwam van het lachen.
mazzel
11 mei 2006
King Kong
Er was niet zoveel te beleven op de televisie, dus kwam Rachel met het idee om de nieuwe King Kong film te huren. Ik wilde die altijd al zien, maar het kwam er niet van om dat in de bios te laten gebeuren. Maakt niet uit.. We hebben een videotheek aan de overkant, die je vanaf het balkon al kunt zien. Dat is als de bomen niet in blad staan, en dat wordt steeds meer het geval naarmate de zomer aanbreekt.
Hoe dan ook, het was een gave film. Hij duurde wel aardig lang, maar daar had de dame van de videotheek ook voor gewaarschuwd. Het klassieke verhaal had ik nooit gezien al weet iedereen natuurlijk dat het over een aap gaat. Daarvan zie ik er toch genoeg van op mijn werk kan je je afvragen, maar toch was deze aap film een stuk spannender. Ik vond het gevecht die King Kong had met de T-REXen erg gaaf. Ik heb iets met Dino's. Het is fasinerend dat vergelijkbare beesten uit deze film daadwerkelijk zo'n 70 miljoen jaar geleden hiero rondliepen. Het is altijd erg spannend als die dan ook in een film voorkomen. Het was een prachtig gezicht toen de hoofdrol speelster op een grote open vlakte stond met aan de ene kant een T-REX en aan de andere kant King Kong.
Veel stukjes in de film waren wel erg ongeloofwaardig, maar dat komt volgens mij omdat het een verfilming van een echte klassieker is. Het drama nivo van de films/verhalen van vroeger was vast erger dan dat van vandaag.
Mazzel
Hoe dan ook, het was een gave film. Hij duurde wel aardig lang, maar daar had de dame van de videotheek ook voor gewaarschuwd. Het klassieke verhaal had ik nooit gezien al weet iedereen natuurlijk dat het over een aap gaat. Daarvan zie ik er toch genoeg van op mijn werk kan je je afvragen, maar toch was deze aap film een stuk spannender. Ik vond het gevecht die King Kong had met de T-REXen erg gaaf. Ik heb iets met Dino's. Het is fasinerend dat vergelijkbare beesten uit deze film daadwerkelijk zo'n 70 miljoen jaar geleden hiero rondliepen. Het is altijd erg spannend als die dan ook in een film voorkomen. Het was een prachtig gezicht toen de hoofdrol speelster op een grote open vlakte stond met aan de ene kant een T-REX en aan de andere kant King Kong.
Veel stukjes in de film waren wel erg ongeloofwaardig, maar dat komt volgens mij omdat het een verfilming van een echte klassieker is. Het drama nivo van de films/verhalen van vroeger was vast erger dan dat van vandaag.
Mazzel
9 mei 2006
Zoeken naar een oplossing
Ik wil in deze log even een hobby (tik) van me omschrijven.Van kinds af aan heb ik altijd al de computer willen gebruiken om ergens een oplossing voor te verzinnen. Dat begon eigenlijk met standaard school oplossingen. Ik vond bijvoorbeeld dat de kolommenbalans met handelskennis zoveel tijd in beslag nam, dat ik daar een computer programma voor gemaakt had. Dat gebeurde in die tijd nog op de MSX. Ja, pc's waren toen niet te betalen, en overigens waren de MSX en Commodore computers veel populairder. Maar oke, ik dwaal af. Ik kon op de computer de som uit het boekje overtypen en de computer maakte de kolommenbelans en printte deze nog uit op papier ook. Ik kan het gezicht van de leraar handels kennis op de Prisma nog voor me zien. Hij wist dat ik de kolommenbalans wel onder de knie had, dus vond hij het niet erg dat ik deze orginele manier heb verzonnen om mijn huiswerk te maken. Zijn motto was dat als je er een programma van kon maken, dat je de theorie erachter wel moest begrijpen.
Deze hobby van mij heeft een tijdje op de plak gelegen totdat ik bij Digi ging werken. Daar bij kreeg ik met de programmeer taal Foxpro te maken. Daarin werden alle programma's op het werk in gemaakt. In de loop der jaren heb ik me hier ook in verdiept en heb al diverse programma's gemaakt die ook verkocht zijn. Een voorbeeld hiervan is het Praxis programma. Alle Digi weegschalen die bij de praxis staan worden van een bestand voorzien die wordt ingevoerd in mijn programma. En zo zijn er wel meer voorbeelden te noemen (maar dat doe ik even niet). Eigenlijk ben ik dan via mijn werk bezig om computer oplossingen te maken, maar daar wil ik het even niet over hebben. Terwijl dat dus wel de zelfde hobbie is. Nee, ik ga het over project-jes hebben die niets met het werk te maken hebben.
En tijdje geleden begonnen de sudoku puzzels populair te worden. Bij het bekijken van dit leuke spelletje begonnen mijn hersens te kraken (kan ook zaagsel geweest zijn). Ik wil dan een oplossing verzinnen die simpel weg de oplossing van de puzzel geeft. Daar kan ik dan dagen mee bezig zijn. Niet alleen programmerend achter de pc, maar ook nadenkend in bed, zodat ik de slaap niet kan vatten. Uiteinderlijk, ongeveer 4 dagen verder, had ik een versie gemaakt die de sudoku's de baas was.
Maar de echte uitdaging kwam pas na het sudoku verhaal. Bij Rachels ouders hadden ze een leuk houten spelletje met 36 knikkers erop (zie plaatje). De bedoeling is om de balletjes te slaan door over de ballen te springen en aan het einde slechts 1 bal over te houden, die ook nog in het midden moet staan. Daar ben ik even mee bezig geweest hoe ik dit moest oplossen. Uiteinderlijk had ik een plan en begon met programmeren. Toen het programma af was, had ik verwacht dat ik de oplossing binnen een paar secondes zou hebben, maar dat was niet het geval. De computer bleef maar rekenen en rekenen. Ik was in de veronderstelling dat ik ergens een fout gemaakt had, maar dat was niet het geval. Ik had het wel goed gemaakt, maar had nooit rekening gehouden met de aantal combinaties die je hebt met 36 ballen (35 zetten). Ik had het programma zo gemaakt dat hij alle combinaties naliep en als hij die 35 zetten had gedaan dat ie dan pas klaar was. Toen ben ik maar even na gaan rekenen hoeveel combinaties er mogelijk waren. Bij de eerste zet heb je 4 mogelijkheden. Bij zet 2 zijn dat er 5 (maal 4 is dus al 20). En bij stap 3 waren dat er 6 (20 maal 6 maakt dus 120) ...enzovoort. Even ervanuit gaant dat elke zet gemiddeld 6 mogelijkheden heeft, kom je op een getal uit van een 1 met 28 nullen erachter. Mijn computer programma (laatste versie) kwam niet verder dan 60 miljoen zetten per dag. Kortom, dat gaat tientallen jaren duren voordat de oplossing gevonden zou worden. Ik heb het programma even een paar dagen laten draaien, maar bij 800 miljoen zetten heb ik het maar opgegeven. Jaja, een puzzel van 20 bij 20 centimeter met slechts 36 ballen erop die Jeroentje weet te verslaan. Echter kwam er nog een vervolg op dit verhaal. Als ik de oplossing zelf niet kon vinden, misschien dat het internet een oplossing wist. Nou, na een paar minuten googlelen, vond ik al iets interesants. De puzzel kwam uit Frankrijk en was ONOPLOSBAAR. Tja, het is Frans, dus ik was niet verbaast. De Engelse versie, waarbij de 4 buitenste hoeken ontbreken en er dus maar 32 ballen zijn, was wel oplosbaar en dat heb ik ook gevonden op het internet hoe je dat moet doen. Ga naar : http://www.irt.org/articles/js093/working.htm# als je wilt zien hoe dat er uit ziet.
Mazzel
8 mei 2006
Zwemverslag 8 mei
Het is alweer maandag. En dat is meestal de zwemavond van de week. En met Mark die op kop mocht vertrekken wist ik dus wat ik de tweede run moest zwemmen om de dagzege te kunnen halen. Dat zijn meestal de dagen dat ik kan winnen, want als ik op kop moet vertrekken wint Mark meestal. Dan is hij lekker ingezwommen, en is het verschil altijd veel groter. Tja, eerlijk is eerlijk. Mark is de betere 1 kilometer schoolslag zwemmer.
Maar Mark maakte het niet makkelijk. Het lijkt altijd wel als Mark moe begint te worden dat de tijden langzaam aan tegen beginnen te vallen, maar als hij over de streep komt is het toch altijd weer een scherpe tijd. Tja, kon ik dat maar. Hij wist 18 minuten en 16 secondes op de klok neer te zetten. Dat is voor Mark een "redelijke tijd". Voor mij is dat een top tijd. Ik wist dat ik dus flink aan de bak moest. Twee weken terug hadden we precies de zelfde situatie. Ook toen zwom hij 18:16, en moest ik me een breuk zwemmen om de dagzege te halen. Toen zette ik 18:13 op de klok en kwam het op de laatste paar banen aan. Ook dit keer kwam ik weer in de buurt... Tot op 900 meter (36 banen) had ik nog een voorspong van 2 secondes op het schema wat naar 18:16 lijd. Maar ik verloor snel veel secondes, en moest dus een eindsprint inzetten om het alsnog te halen. En dat lukte gelukkig. Ik wist de eindstreep in 18:14 te halen. Lekker spannend dus allemaal...
mazzel
Maar Mark maakte het niet makkelijk. Het lijkt altijd wel als Mark moe begint te worden dat de tijden langzaam aan tegen beginnen te vallen, maar als hij over de streep komt is het toch altijd weer een scherpe tijd. Tja, kon ik dat maar. Hij wist 18 minuten en 16 secondes op de klok neer te zetten. Dat is voor Mark een "redelijke tijd". Voor mij is dat een top tijd. Ik wist dat ik dus flink aan de bak moest. Twee weken terug hadden we precies de zelfde situatie. Ook toen zwom hij 18:16, en moest ik me een breuk zwemmen om de dagzege te halen. Toen zette ik 18:13 op de klok en kwam het op de laatste paar banen aan. Ook dit keer kwam ik weer in de buurt... Tot op 900 meter (36 banen) had ik nog een voorspong van 2 secondes op het schema wat naar 18:16 lijd. Maar ik verloor snel veel secondes, en moest dus een eindsprint inzetten om het alsnog te halen. En dat lukte gelukkig. Ik wist de eindstreep in 18:14 te halen. Lekker spannend dus allemaal...
mazzel
A day at Digi's
De maandag is altijd een chaotische dag op de helpdesk. Dan beseffen mensen dat ze maar weer eens met de helpdesk moeten gaan bellen. Mensen lijken het aan te voelen wanneer ze naar de helpdesk moeten bellen. Het is namelijk altijd op een gegeven moment van de dag erg druk, en bellen ze allemaal tegelijkertijd. En op een ander tijdstip van de dag zit je (figuurlijk) uit je neus te vreten. Dat komt goed uit, want helpdesken is eigenlijk niet het enigste werk wat gedaan moet worden. Dan kan je dus ook nieuwe versies en schaalsoftware versies testen.
Vandaag zijn we weer bezig geweest met het testen van de nieuwe Windigi versie van Digi Belgie. Er wordt hoofdzakerlijk heen en weer gecommuniceerd wat er fout gaat, en hoe het eigenlijk wel moet werken. Dus je kan er vanuit gaan dat dit allemaal via de mail gebeurd. Veel typen en lezen dus.
Er gaan af en toe helaas ook dingen fout op de helpdesk. Vandaag hadden we een planning probleempje. Een collega (Leo) was er van overtuigt dat een der Jeroenen ook in Breda aanwezig zou zijn. Dit was bij ons dus niet bekend. Gelukkig kunnen we sommige werkzaamheden ook via inbellen regelen. Dus via mijn pc ben ik nu de software op de pc van de klant aan het installeren.
6 mei 2006
Lekker weer
Vrijdag avond (5 mei) was het terras afspraak weer..
We hadden die afspraak al gemaakt met vrienden, maar met het mooie weer leek het net alsof we het die dag ter plekke hadden geplant. Het was ook kleine kermis in de binnenstad van Hoorn, dus keken we de hele tijd naar een groot ronddraaiend ding met allemaal schreeuwende mensen erin. Maar daar raakte je wel aan gewent. Sinds lange tijd heb ik weer aan het bier gezeten, en ik moet toegeven dat het vrij lekker was... Het was heineken, dus misschien moet ik daarvan maar een een krat halen als er iets te vieren valt.
Het was gaaf om de vriendengroep weer eens te zien. Jammer dat Mark niet kon, maar dat kunnen we hem niet kwalijk nemen natuurlijk. Met Jeroen en Jorien heb ik het over de prince of persia the warrior within gehad, omdat we die allebij op de playstation aan het spelen zijn. Ik heb hem al uitgespeelt en daarom denk ik dat het geen slecht idee is om het nieuwe deel voor mijn verjaardag te vragen, die ik overigens voor vrienden op de 9de juni heb ingepland. Ik had niet verwacht dat de tijd zo snel ging, maar dat kwam vast omdat het zo gezellig was.
Zaterdag (6 mei)
Ja, de eerste echte vrije dag terwijl het dus lekker weer is... Kortom, zo'n kans laten Rachel en ik niet voorbij gaan en hebben we een bezoekje aan het zwembad van Zwaag gebracht. De wijzend is volgens mij een van de weinig overgebleven buitenzwembaden die ik ken. Vroeger waren er in de omgeving wel meer op te noemen, maar dat gaat helaas niet meer. Ik wilde de een kilometer schoolslag wel eens in een 50 meter zwembad zwemmen. Bovendien is het dus een buitenzwembad, en dat geeft ook extra dimentie aan de poging. Ik wist dat het niet re-eel was om te hopen dat ik binnen de 19 minuten het geheel zou kunnen afleggen. Als je dat niet doet in het 25 meter binnenbad, ga je behoorlijk af, maar zoals ik al zei, dit is een compleet ander verhaal. De wind en de golven en de spelende kinderen waren een behoorlijk opstakel, en bovendien kan je dus maar de helft aantal keren afzetten. Echter is het bijhouden bij welke baan je hebt wel een stuk makkelijker... Ik wist het geheel in 19:17 af te leggen en daar ben ik dus best tevreden mee. Ik ga dat de volende keer wel eens proberen te verbreken, maar een openings tijd staat dus op de klok.
Tot de volgende keer.
We hadden die afspraak al gemaakt met vrienden, maar met het mooie weer leek het net alsof we het die dag ter plekke hadden geplant. Het was ook kleine kermis in de binnenstad van Hoorn, dus keken we de hele tijd naar een groot ronddraaiend ding met allemaal schreeuwende mensen erin. Maar daar raakte je wel aan gewent. Sinds lange tijd heb ik weer aan het bier gezeten, en ik moet toegeven dat het vrij lekker was... Het was heineken, dus misschien moet ik daarvan maar een een krat halen als er iets te vieren valt.
Het was gaaf om de vriendengroep weer eens te zien. Jammer dat Mark niet kon, maar dat kunnen we hem niet kwalijk nemen natuurlijk. Met Jeroen en Jorien heb ik het over de prince of persia the warrior within gehad, omdat we die allebij op de playstation aan het spelen zijn. Ik heb hem al uitgespeelt en daarom denk ik dat het geen slecht idee is om het nieuwe deel voor mijn verjaardag te vragen, die ik overigens voor vrienden op de 9de juni heb ingepland. Ik had niet verwacht dat de tijd zo snel ging, maar dat kwam vast omdat het zo gezellig was.
Zaterdag (6 mei)
Ja, de eerste echte vrije dag terwijl het dus lekker weer is... Kortom, zo'n kans laten Rachel en ik niet voorbij gaan en hebben we een bezoekje aan het zwembad van Zwaag gebracht. De wijzend is volgens mij een van de weinig overgebleven buitenzwembaden die ik ken. Vroeger waren er in de omgeving wel meer op te noemen, maar dat gaat helaas niet meer. Ik wilde de een kilometer schoolslag wel eens in een 50 meter zwembad zwemmen. Bovendien is het dus een buitenzwembad, en dat geeft ook extra dimentie aan de poging. Ik wist dat het niet re-eel was om te hopen dat ik binnen de 19 minuten het geheel zou kunnen afleggen. Als je dat niet doet in het 25 meter binnenbad, ga je behoorlijk af, maar zoals ik al zei, dit is een compleet ander verhaal. De wind en de golven en de spelende kinderen waren een behoorlijk opstakel, en bovendien kan je dus maar de helft aantal keren afzetten. Echter is het bijhouden bij welke baan je hebt wel een stuk makkelijker... Ik wist het geheel in 19:17 af te leggen en daar ben ik dus best tevreden mee. Ik ga dat de volende keer wel eens proberen te verbreken, maar een openings tijd staat dus op de klok.
Tot de volgende keer.
5 mei 2006
Start blogger
Datum : 5 mei 2006
Dit is de eerste log file die ik in de blogger maak. Ben best benieuwd wat ik er allemaal in ga zetten. Misschien is het wel iets wat maar even duurt, en dat ik het nooit volhou, maar misschien is het wel heel verslavend.
Laat ik meteen maar beginnen.
Vandaag is het een rustige dag op de helpdesk. Gelukkig maar, want de overige dagen van deze week waren slopend. Vandaag zijn mijn collega Jeroen en ik de nieuwe versie van het Belgie pakket (windigi) aan het testen met de sm500 weegschaal. Dit keer valt het mee met de hoeveelheid fouten die we gevonden hebben. Gister waren we met een wat ouder type schaal bezig, en toen zaten we op ongeveer 1 fout per minuut testen.... Tja, dat werd een interesant mailtje richting antwerpen. Het wachten is op een antwoord, als die zo ie zo komt natuurlijk. Gister avond heb ik met Mark nog gezwommen. Dat doen we normaal op maandag, maar dat kon deze week niet. Ik mocht op kop vertrekken en begon helaas niet al te goed. Maar ik wist er toch nog een 18:19 uit te slepen. Mark echter is de laatste tijd in form. Ik weet niet wat ie te eten krijgt van Yvette, maar het schijnt te werken, want hij zwom 18:06 en dus de dagzege. Terwijl hij klaagde over dat het niet lekker ging. Kortom, hij kan nog sneller. Het was gister dodenherdenking en de badjuf wist iedereen het zwembad uit te jagen zodat iedereen stil op een bankje ging zitten. Erg goed geregeld vind ik. Daar hoort natuurlijk rekening mee gehouden te worden. Echter konden 2 gasten hun mond niet houden, en daar hebben mark en ik ons dan erg aan ge-ergerd. Een maal thuis aangekomen heb ik samen met Rachel naar de film over Anne Frank gekeken. Een erg indrukwekkend verhaal... Dan hebben wij het maar goed. Dus als ik ergens over loop te klagen moet ik eigenlijk even terug denken aan deze blogger file.
Groeten
Jeroen Muis
Hoorn
Dit is de eerste log file die ik in de blogger maak. Ben best benieuwd wat ik er allemaal in ga zetten. Misschien is het wel iets wat maar even duurt, en dat ik het nooit volhou, maar misschien is het wel heel verslavend.
Laat ik meteen maar beginnen.
Vandaag is het een rustige dag op de helpdesk. Gelukkig maar, want de overige dagen van deze week waren slopend. Vandaag zijn mijn collega Jeroen en ik de nieuwe versie van het Belgie pakket (windigi) aan het testen met de sm500 weegschaal. Dit keer valt het mee met de hoeveelheid fouten die we gevonden hebben. Gister waren we met een wat ouder type schaal bezig, en toen zaten we op ongeveer 1 fout per minuut testen.... Tja, dat werd een interesant mailtje richting antwerpen. Het wachten is op een antwoord, als die zo ie zo komt natuurlijk. Gister avond heb ik met Mark nog gezwommen. Dat doen we normaal op maandag, maar dat kon deze week niet. Ik mocht op kop vertrekken en begon helaas niet al te goed. Maar ik wist er toch nog een 18:19 uit te slepen. Mark echter is de laatste tijd in form. Ik weet niet wat ie te eten krijgt van Yvette, maar het schijnt te werken, want hij zwom 18:06 en dus de dagzege. Terwijl hij klaagde over dat het niet lekker ging. Kortom, hij kan nog sneller. Het was gister dodenherdenking en de badjuf wist iedereen het zwembad uit te jagen zodat iedereen stil op een bankje ging zitten. Erg goed geregeld vind ik. Daar hoort natuurlijk rekening mee gehouden te worden. Echter konden 2 gasten hun mond niet houden, en daar hebben mark en ik ons dan erg aan ge-ergerd. Een maal thuis aangekomen heb ik samen met Rachel naar de film over Anne Frank gekeken. Een erg indrukwekkend verhaal... Dan hebben wij het maar goed. Dus als ik ergens over loop te klagen moet ik eigenlijk even terug denken aan deze blogger file.
Groeten
Jeroen Muis
Hoorn
Abonneren op:
Posts (Atom)
